در این لحظه این فکر به سرم افتاد که ای کاش مکان‌هایی برای افرادی که #خواب از سرشون پریده و بی‌خوابی به سرشون زده وجود داشت. هر ساعتی از #شب که شد، به اونجا بری و جمعیتی رو ببینی که اونا نیز از غلتیدن و اینور و اونور شدن روی بالش خسته شدن و به اون مکان پناه آوردن هم‌صحبتی با همچین آدمایی حتما جذاب هستش! کسی که خوابش نبرده باشه حتما یك داستانی داره. میتونیم هیولاهای زیر تخت‌هامون رو نیز به اونجا ببریم! چه چیزی باعث #بی_خوابی این جماعت شده؟ غم تمام شدن امروز؟ ترس از اومدن روزی دیگه؟ دغدغه‌ی روزهایی که اصلا معلوم نیست کی سر و کله‌شون پیدا میشه؟ آرزوهایی که اصلا معلوم نیست تبدیل به اتفاق بشن یا نه؟ نمیدونم...