📌ضرورت استاد و مشاوره در امور 📍استاد بر دو گونه است: 1. استاد خاص 2. استاد عام 💠#استاد_خاص آن است که بخصوص منصوص به ارشاد و هدایت است و آن رسول خدا (ص) و ائمه اطهار(ع) هستند و انسانی که به دنبال تربیت خویش است در هیچ حالی از احوال، از مرافقت و همراهی استاد خاص گریزی ندارد. 💠#استاد_عام آن است که بخصوصه مأمور به هدایت نباشد اما رجوع به او از باب رجوع به اهل خبره در تحت عموم «فاسئلوا أهلَ الذکر إن کنتم لاتعلمون»" نحل: 43" می‌باشد. 💠همانگونه که در زمان غیبت کبری فقیهان بزرگوار، نایبان عام امام زمان(عج) هستند و احکام شرعی را از کلیات و روایاتی که به ما رسیده است، استنباط می ‌نمایند...در مسائل اخلاقی و تربیتی نیز باید کارشناسانی باشند که با بررسی و استنباط آیات و روایات، احکام اخلاقی را به دست آورده راه را از چاه تشخیص داده و مشتاقان این مسیر را هدایت فرمایند. 💠مقامات معنوى و مراتب خودسازى مانند فقه و شرع، جوارحى نیست که حد و مرز روشنى داشته باشد تا بتوان به نگارش آورد، دستور و قاعده عمل داد بلکه به شمارش حالات و ویژگی ها، دستورالعمل‌ هاى متفاوتى مى‌ خواهد؛ تواناى حکیم و راه طى‏کرده مى‌ طلبد تا همواره دستور متناسب دهد و راه را بر مشتاقان بنمایاند. امام سجاد(ع) مى‏فرماید: «آن کسی را که انسان حکیم و فرزانه‌ ای نباشد که او را راهنمایی کند، هلاک می‌ شود (بحارالانوار، ج 78، ص 159) 💠البته بدیهی است که «استاد و راهنما، اگر خودش استادِ شایسته ندیده و یا کامل نبوده و یا عقاید خود را با مبانى اسلام منطبق نکرده باشد، نه تنها خود در گمراهى است، بلکه دیگران را نیز به مهلکه و اشتباه انداخته و باعث تضییع عمر و نابودى جسم آنان مى‌گردد، حتّى اگر کسى با جذبه، به مطلوب و گوهر یکتاى هستى دست یافته باشد، اگر چه کامل هم باشد، نمی‌تواند راهنماى دیگران گردد، زیرا خود راه و چاهى ندیده است (شرح غزلیات حافظ، تالیف آیة الله سعادت پرور) 📗برگرفته از کتاب #همای_سعادت https://ketabrah24.ir https://eitaa.com/daftaremarefat

📌ضرورت استاد و مشاوره در امور 📍استاد بر دو گونه است: 1. استاد خاص 2. استاد عام 💠#استاد_خاص آن است که بخصوص منصوص به ارشاد و هدایت است و آن رسول خدا (ص) و ائمه اطهار(ع) هستند و انسانی که به دنبال تربیت خویش است در هیچ حالی از احوال، از مرافقت و همراهی استاد خاص گریزی ندارد. 💠#استاد_عام آن است که بخصوصه مأمور به هدایت نباشد اما رجوع به او از باب رجوع به اهل خبره در تحت عموم «فاسئلوا أهلَ الذکر إن کنتم لاتعلمون»" نحل: 43" می‌باشد. 💠همانگونه که در زمان غیبت کبری فقیهان بزرگوار، نایبان عام امام زمان(عج) هستند و احکام شرعی را از کلیات و روایاتی که به ما رسیده است، استنباط می ‌نمایند...در مسائل اخلاقی و تربیتی نیز باید کارشناسانی باشند که با بررسی و استنباط آیات و روایات، احکام اخلاقی را به دست آورده راه را از چاه تشخیص داده و مشتاقان این مسیر را هدایت فرمایند. 💠مقامات معنوى و مراتب خودسازى مانند فقه و شرع، جوارحى نیست که حد و مرز روشنى داشته باشد تا بتوان به نگارش آورد، دستور و قاعده عمل داد بلکه به شمارش حالات و ویژگی ها، دستورالعمل‌ هاى متفاوتى مى‌ خواهد؛ تواناى حکیم و راه طى‏کرده مى‌ طلبد تا همواره دستور متناسب دهد و راه را بر مشتاقان بنمایاند. امام سجاد(ع) مى‏فرماید: «آن کسی را که انسان حکیم و فرزانه‌ ای نباشد که او را راهنمایی کند، هلاک می‌ شود (بحارالانوار، ج 78، ص 159) 💠البته بدیهی است که «استاد و راهنما، اگر خودش استادِ شایسته ندیده و یا کامل نبوده و یا عقاید خود را با مبانى اسلام منطبق نکرده باشد، نه تنها خود در گمراهى است، بلکه دیگران را نیز به مهلکه و اشتباه انداخته و باعث تضییع عمر و نابودى جسم آنان مى‌گردد، حتّى اگر کسى با جذبه، به مطلوب و گوهر یکتاى هستى دست یافته باشد، اگر چه کامل هم باشد، نمی‌تواند راهنماى دیگران گردد، زیرا خود راه و چاهى ندیده است (شرح غزلیات حافظ، تالیف آیة الله سعادت پرور) 📗برگرفته از کتاب #همای_سعادت https://ketabrah24.ir https://eitaa.com/daftaremarefat