⭕️چرا همه «نام هاى خداوند» با ضمير مذكر برگشت خورده است؟ 💠در پاسخ بيان چند نكته بايسته است: 🔹اين كه براى #خداوند «ضمير مذكّر» به كار رفته است، مانند «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» به اين ‏جهت است كه از نظر ادبى، ضمير «هُوَ» براى «جنس مذكّر»، و براى «موجودى كه نه مذكّر و نه مؤنّث» است به كار می‏رود؛ اما ضمير «هِى» تنها بر جنس مؤنّث و يا مؤنّث مجازى و لفظى به كار مى ‏رود؛ مانند آيات شريفه: «فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوى» [۱] (همانا بهشت همان جايگاه است). «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها» [۲] (سوگند به نفس و آنچه آن را درست كرد). بنابراين ضمير «هُوَ» در دو مورد به كار مى ‏رود: 1️⃣در مقابل «هى»، و براى موجود «مذكّر»؛ چه حقيقى و چه مجازى. 2️⃣به معناى جامع ميان «مذكّر و مؤنّث»، و يا در «موجودى كه جنسيت خاص مذكّر يا مؤنّث در آن لحاظ نشده» است؛ مانند «اله»، و يا اينكه هر دو جنس مذكّر و مؤنّث در آن لحاظ شده و مد نظر است. پس هنگام اطلاق‏ «هُوَ» بر #خداوند، به هيچ وجه پرسش از مذكّر و مؤنّث بودن مرجع ضمير معنايى نخواهد داشت؛ زيرا او جسم ندارد؛ نه مذكّر است و نه مونث و نه چيز ديگرى شبيه به اين موارد؛ «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ»؛ با اين حال #قرآن_مجيد به زبان مردم نازل شده است و مى‏ بايست كه قواعد ادبيات عرب در آن رعايت گردد. پى نوشت‌ها؛ [1] سوره نازعات، آيه ۴۱ [۲] سوره الشمس، آيه ۷ 📕محمدتقى مصباح يزدى، پرسش‏ها و پاسخ‏ها، ج ۵، ص ۳۰ —————————‏ ‏‏🇮🇷مجموعه‌ی فرهنگی سنگر🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر جنگ نرم🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر سردار دلها🇮🇷