eitaa logo
همراه با شهدا تا ظهور امام عصر عج (سقا به یاد شهید حجت اله بیات) ارتباط بامدیر کانال @zafarba
222 دنبال‌کننده
35.1هزار عکس
34.4هزار ویدیو
315 فایل
زنده نگهداشتن یاد شهدا کمتر شهادت نیست کانال همراه با شهدا تا ظهور امام عصر عج (سقا به یاد شهید حجت اله بیات) لینک کانال @saqqah
مشاهده در ایتا
دانلود
‌ 📚چگونه می‌‏توانيم مهدی موعود را از تشخیص دهیم؟ ظهور امری روشن است. در روايات متعدّدی بر اين نكته تأكيد شده است كه امر ظهور امام مهدی از آفتاب نيز درخشان‌‏تر است و به همين دليل، اين امر بر هيچ كس مشتَبه نخواهد شد و هيچ كس در حقانيت آن ترديد نخواهد كرد. در اين زمينه از امام محمّد باقر چنين نقل شده است: «تا آسمان و زمين ساكن است، شما نيز ساكن و بی‌‏جنبش باشيد ـ يعنی بر هيچ كس خروج نكنيد ـ كه كار شما پوشيدگی ندارد. بدانيد كه آن نشانه‏‌ای از جانب خدای عزّوجلّ است، نه از جانب مردم. بدانيد كه آن از آفتاب روشن‏‌تر است و بر نيكوكار و زشت‏كار پنهان نخواهد ماند. آيا صبح را می‌شناسيد؟ امر شما همانند صبح است كه پنهان ماندن در آن راه ندارد.»*۱ ابتدای روايت ياد شده، هشدار به كسانی است كه با پيش افتادن بر امامان معصوم و با اميد تشكيل دولت اهل‏‌بيت دست به قيام‌‏های نا به ‏هنگام و حساب نشده می‌زدند و سرانجام خود و گروهی از شيعيان ناآگاه را به هلاكت می‌انداختند. در روايت ديگری، ميمون البان از آن حضرت چنين نقل می‌‏كند: «من در خيمه امام باقر نشسته بودم كه امام يک طرف خيمه را بالا زد و فرمود: امر ما از اين آفتاب روشن‌‏تر است، سپس فرمود: نداكننده‌‏ای از آسمان ندا می‌‏كند كه امام فلان پسر فلان است و نام او را می‌‏برد و ابليس نيز از زمين ندا كند همچنان كه در شبِ عقبه بر رسول خدا ندا كرد.»*۲ با توجّه به روايات ياد شده می‌توان گفت پديده‌ی ظهور و مقدّمات آن، چنان روشن است كه هنگام وقوع آن، همه مردم از آن آگاه می‌‏شوند و به حقانيت آن پی می‌‏برند. اين‏گونه نيست كه تنها جمعی محدود از شيعيان از آن باخبر شوند و به همراهی با آن برخيزند. اينكه می‌‏بينيم هر از چندگاهی كسی در گوشه‌‏ای از كشورهای اسلامی، خود را به عنوان يكی از شخصيت‏‌های مطرح در عصر ظهور معرّفی می‌كند و عدّه ناچيزی از مردمان ناآگاه يا فريب‌‏خورده نيز با او همراهی می‌‏كنند، اصلاً با واقعيت‏‌های ظهور كه پديده‌‏ای جهانی و قابل درک برای همگان است، همخوانی ندارد. 📚 ۱. ترجمه كتاب غيبت (نعمانی)، باب ۱۱، ص ۲۸۶، ح ۱۷؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، صص ۱۳۹ و ۱۴۰، ح ۴۹ ۲. ترجمه کتاب کمال الدّين و تمام النعمـة، ج ۲، ص۵۵۵