✳ پیروزی حقیقی در روز تمرین است نه مسابقه! 📌 دانش‌آموزی را فرض کنیم که در امتحانات مردود می‌شود. یا ورزشکاری که در میدان ورزشی و مسابقه پیروز می‌شود. پیروزی ورزشکار و مردودی دانش‌آموز در روز مبارزه و امتحان #آشکار می‌شود. اما #مردودی_حقیقی دانش‌آموز در ایام درسی و در شبی بوده که خود را برای امتحان آماده نکرده و یا در ساعاتی که به درس‌ها گوش نداده و در روزی که #تلاش نکرده و در نهایت، مردود شدنش در روز امتحان آشکار شده است. همچنین ورزشکار قهرمان، درواقع در روز تمرینش پیروز شده اما تمرین و پیروزی او بر مردم پوشیده بوده و روز مسابقه آشکار شده است. ⚠ #سعادت و #شقاوت انسان نیز چنین است و در روز قیامت مشخص می‌شوند؛ نه اینکه در روز قیامت #محقق شوند. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #حدیث_سحرگاهان

✳ چه سنخیتی با امیر مؤمنان داریم؟ 🔻 ما چه سنخیتی با #امیر_مؤمنان داریم؟ بعد از این همه فضایلی که در مدح حضرت گفتیم، جای این سوال باقی است که ما را چه به حضرت. همین که او را دوست داریم، کافی است؟ #محبت، #تبعیت و پیروی را آسان‌تر می‌کند، ولی کافی نیست، بلکه به عکس، #مسئولیت ما را بیشتر می‌کند، زیرا مسئولیت کسی که محبت #امام در دل اوست، بیشتر از کسی است که امام را دوست ندارد و یا نمی‌شناسد. 🔹 کاری که ما می‌کنیم، این است که امام را باعظمت جلوه می‌دهیم، سپس او را مانند کالاهای لوکس و دکوری به نمایش می‌گذاریم و به وجودش افتخار می‌کنیم اما ما چه می‌کنیم؟ امیر مؤمنان (ع) از این راه می‌رود و ما از راه دیگر، آن‌گاه او را امام خود می‌خوانیم. این دروغ و افترایی بیش نیست. 🔸 ما #شیعه و پیرو علی‌بن‌ابی‌طالبیم و مردم اعمال ما را به حساب او می‌گذارند. آیا او راضی است که به #همسران خود ظلم کنیم یا اینکه در #تربیت_فرزندانمان کوتاهی کنیم؟ هرگز! او کسی است که تازیانه به دست می‌گرفت و داخل بازار می‌شد و فریاد می‌زد: «اول فقه، سپس تجارت.» سپس در میان بازار می‌گشت و اگر مظلومی را پیدا می‌کرد [حق او را از ظالم می‌گرفت.] او این‌گونه در میان مردم حکومت و داوری می‌کرد. 🔺 وقتی در #عمل با امام رابطه‌ای نداریم، پس در واقع هیچ ارتباطی میان ما و او نیست. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #انسان_آسمان 📖 صفحات ۴۸ تا ۵۰

✳️ چرا حجاب؟ 🔻 آیا منطق اسلام را در مورد #حجاب می‌دانید؟ هدف اسلام از واجب کردن حجاب چیست؟ اصلا چرا حجاب؟ 🔸 اسلام از #زن می‌خواهد که در محیط خانه [برای شوهرش] آراسته و جذاب باشد و نسبت به زیبایی‌اش بی‌اعتنا نباشد. وقتی مردِ مقابل او شوهرش است، باید نقش زن را بازی کند و آراسته و دلربا و خوشایند و آرامش و آسایش شوهرش باشد. اما وقتی برای کار و خرید و فروش و درس و ایفای وظایف خانوادگی و اجتماعی از خانه خارج می‌شود، باید #نقش_انسانی خود را بازی کند، نه نقش زنانه و جنس مؤنث را. 🔺 برای اینکه زن بتواند به‌عنوان انسان [و نه فقط زن و جنس مؤنث] در جامعه حضور پیدا کند، باید راه رفتن او تحریک‌آمیز نباشد و با ناز و عشوه حرف نزند و اعضایی را که زینت محسوب می‌شوند، مثل سینه و موها و پاها و... بپوشاند؛ به‌گونه‌ای که وقتی با خانمی روبه‌رو می‌شویم، خود را مقابل یک انسان ببینیم، نه یک جنس مؤنث. مطلب روشن است؟ من مجبورم تکرار کنم و از این بابت معذرت می‌خواهم. اگر زن، اعضای زینت خود را نپوشاند و در هنگام راه رفتن زیبایی‌هایش را آشکار کند و به‌طور کلی، اگر وضع تحریک‌کننده و وسوسه‌انگیزی داشته باشد، هر اندازه هم عالم و بااستعداد و فداکار و بافضیلت باشد، در اولین برخورد با #نامحرم، همان زیبایی‌ها و جذابیت‌هایش جلب توجه می‌کند و قابلیت‌های دیگرش نادیده گرفته می‌شود و تنها یک نگاره‌ی هنری است! 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب «زن و چالش‌های جامعه» 📖 صص ۷۳ تا ۷۶