﷽ ⭕️ وصف پیامبر اسلام (ص) از زبان نویسنده و پژوهشگر انگلیسی 🔸جان دیون پورت در کتاب مشهورش "عذر تقصیر به پیشگاه محمد (ص) و قرآن" که در سال ۱۸۶۹ میلادی در لندن منتشر شد، نوشته است: 🔺نویسندگان و مورخین #اسلام با افتخار و سربلندی و با خرسندی تمام، سال هاست روی برکات و مواهب ذهنی و فکری که آفریننده به پسر عبدالله داده است، مکث کرده و بحث می کنند. احترام وی به بزرگ، تواضعش نسبت به کوچک، فرط تحملش در مقابل افراد گستاخ و مغرور، احترام و تکریم و تمجید همه ِ را به خودش جلب کرده است. قابلیت و استعدادی که داشت موجب برتری و فرمانروائی او گردید. هرچند کاملا بی سواد بود لیکن فکرش به قدری توسعه داشت که هوشمندترین مخالفین را در مباحثه مغلوب می کرد و در عین حال فکرش را در اعماق ذهن نازل ترین اصحابش نفوذ می داد. نیروی فصاحت و بلاغتش در عین سادگی به طوری با آثار قیافه ی موقر و سیمای جذاب وی ممزوج بود که محبت و احترام همه را به خود جلب می کرد و چنان قدرت نبوغی در نهاد او به ودیعت گذاشته شده بود، که عارف و عامی را یکسان تحت نفوذ قرار می داد. مانند هر دوست و مانند هر همکاری، لطیف ترین احساسات طبیعی بشری را از خود بروز می داد. ولی با اینکه تحت تأثیر عواطف رقیق و احساسات لطیف قرار می گرفت، و اغلب وظائف اجتماعی و داخلی را شخصاً انجام می داد، حیثیت و عنوان پیغمبری را به خوبی حفظ می کرد. با همه ی سادگی که برای صاحب چنان فکر عظیمی آنقدر طبیعی است، معذلک این مرد، حقیرترین و ناچیزترین کارهایی را بر عهده می گرفت که قلم توانای هیچ نویسنده ای نمی تواند کراهت و ناچیز بودن آن را مکتوم و مستور سازد. حتی وقتی که فرمانروای مطلق عربستان بود، شخصاً کفش و لباس های خشن پشمی خودش را وصله می کرد، بزها را می دوشید و اتاق را جارو می کشید و آتش اجاق را روشن می کرد. خرما و آب غذای معمولی او بود و شیر و عسل غذای تشریفاتی. وقتی مسافرت می کرد تیکه های نانی را که همراه داشت با خادمش تقسیم می کرد. اخلاص و واقعیت دعوت او در راه خیرخواهی و #بشردوستی، پس از وفاتش به دلیل خالی بودن صندوق هایش ثابت و محقق گردید. 📚 عذر تقصیر به پیشگاه محمد و قرآن، ترجمه ی غلامرضا سعیدی، چاپ ۱۳۳۴، ص ۶۹ تا ۷۱ ✍ اکبر عزیزیان #من_محمد_را_دوست_دارم #سربازان_رهبر 🆔 @sarbazanerahbar