#گزارش_ساعت_به_ساعت_از روز #عاشورا با ترکیب اوقات شرعی #کربلا با متن مقاتل. طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاهشماری ایرانی» واقعه کربلا به حساب گاهشماری شمسی می شود 21 مهر سال 59 شمسی. تاریخ شمسی هم که مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ حرفهای مقتل نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. ما اوقات شرعی روز 21 مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر 3-+ دقیق اختلاف می تواند داشته باشد) را استخراج کرده ایم و روایات مقتل نگراها را با این ساعتها تنظیم کرده ایم.   5:47 اذان صبح امام (ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد. و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» آن طرف نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود 6 امام حسین(ع) دستور داد تا اطراف خیمه ها خندق بکنند و آن را با خاربوته ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند.   7:06 طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب. امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده اند؟ آنها انکار کردند. امام نامه هایشان  را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی پذیرد و آنها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی رهاند؟ اینجا امام آن جمله معروفشان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه ... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشیده است. حدود 8 بعد از سخنرانی امام (ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن خوانهای) کوفه بود (الفتوح) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود 9 روز به وقت چاشت رسیده بود که شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این قدر تعلل می کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «اینها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره ای جز پذیرش آن نیست. آماده  شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیر باران کشته شدند. (تعداد دقیق را نمی دانیم . تعداد کشتگان تیر اندازی. با تعداد کشتگان حمله اول 50 نفر ذکر شده.)   حدود 10 بعد از تیراندازی ،«یسار»، غلام«زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد.  بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین (ع) حمله کرد؛ اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت بعد از عقب نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد 500 تیر انداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیر باران و آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر 23 اسب لشکریان امام(ع) تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح آن نفرات را 50 نفر و این شهر آشوب 38 نفر ذکر کرده  اولین شهید، ابوالشعثا بود و 8 تیر انداخت که 5 نفر از دشمن را کشت. امام(ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام(ع)حمله کنند زهیر و 10 نفر به آنها حمله کردند. حدود 11 بعد از این حملات، امام‌(ع) دستور تک تک به میدان @sarbaze110

نگاهی تحلیلی به نهضت #عاشورا | چهار «انحطاط اخلاق، زمینه‌ساز فاجعه کربلا» اگر تلاشهای امام سجاد (ع) نبود، شهادت امام حسین (ع) ضایع شده بود و آثار آن نمی‌ماند... امام سجاد به تعلیم و تغییر اخلاق در جامعه اسلامی کمر بست. چرا؟ چون طبق تحلیل آن امام بزرگوار، بخش مهمّی از مشکلات اساسی دنیای اسلام که به فاجعه کربلا انجامید، ناشی از انحطاط و فساد اخلاق مردم بود. اگر مردم از اخلاق اسلامی برخوردار بودند، یزید و ابن‌زیاد و عمر سعد و دیگران نمیتوانستند آن فاجعه را بیافرینند. اگر مردم آن‌طور پست نشده بودند، آن‌طور به خاک نچسبیده بودند، آن‌طور از آرمانها دور نشده بودند و رذایل بر آنها حاکم نمیبود، ممکن نبود حکومتها - ولو فاسد باشند؛ ولو بی‌دین و جائر باشند - بتوانند مردم را به ایجاد چنان فاجعه عظیمی؛ یعنی کشتن پسر پیغمبر و پسر فاطمه زهرا(س) وادار کنند. مگر این شوخی است!؟ یک ملت، وقتی منشأ همه مفاسد خواهد شد که اخلاق او خراب شود. این را امام سجاد (ع)، در چهره جامعه اسلامی تفحّص کرد، و کمر بست به این‌که این چهره را از این زشتی پاک کند و اخلاق را نیکو گرداند. لذا، دعای «مکارم‌الاخلاق» دعاست؛ اما درس است. «صحیفه سجادیه» دعاست؛ اما درس است. 23/04/1372 شماره چهارم ویژه نامه محرم #خط_حزب_الله @khattehezbollah http://farsi.khamenei.ir/weekly/#26,2 @sarbaze110

💠💠 عاشورا و یهود (1) مقدمه 1️⃣ #عاشورا یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های شیعه است که همه‌ی فرق اسلامی و حتی سایر ادیان را نیز با خود مرتبط کرده و به امری فرافرقه‌ای و فرادینی تبدیل شده است. 2️⃣ این رویداد عظیم که از تاریخ وقوع و مکان رویدادش فراتر است، با رویکردهای مختلف سیاسی، اجتماعی، عرفانی و اخلاقی-تربیتی قابل تحلیل و بررسی است. 3️⃣ در نوشتار حاضر قصد داریم تاریخ عاشورا را از نگاهی دیگر مطالعه کنیم و به بیان نقش #یهود در این رویداد بپردازیم. 4️⃣ البته انتظار نداریم این رابطه به‌صورت واضح در متون تاریخی بیان شده باشد؛ ولی یکی از نکات و راه‌های بررسی رویدادهای تاریخی، توجه به عوامل بیرونی آن است؛ چنان‌که امروزه تحلیل و بررسی رویدادهای مهم جریان اسلام مانند شکل‌گیری گروه‌های تکفیری، بدون توجه به عوامل و جریانات بیرون جهان اسلام و شیطنت‌های دشمنان اسلام مانند آمریکا و رژیم اشغالگر قدس قابل تحلیل نیست. ✍️ حجةالاسلام دکتر محسن محمدی @sarbaze110 🔸 هشتگ اصلی: #عاشورا_و_یهود

💠💠 عاشورا و یهود (4) پیشینه عاشورا در یهود 1️⃣ در بررسی پیشینه #عاشورا در #یهود لازم است بدانیم: عاشورا اصلاً نام روز دهم محرم نبوده است؛ بلکه روز دهم ماه تِشرین بوده است که #یهودیان ازجمله یهودیان عرب در آن روز روزه #کیپور می‌گرفتند. 2️⃣ از روایات استفاده می‌شود که در صدر اسلام،‌ مسیحیان،‌ یهود و مشرکان،‌ روز عاشورا را گرامی ‌داشته و آن را روزه می‌گرفتند. پیامبر (ص) نیز برای این‌که مسلمانان بر سنت آنها این روز را گرامی ندارند، به روزه‌ی روز نهم و یازدهم محرم نیز حکم فرمودند. البته بعد از وجوب روزه ماه مبارک رمضان،‌ فضیلت روزه عاشورا در اسلام از بین رفت. 3️⃣ #بنی‌امیه از این فضا سوءاستفاده كرده و روزه‌ی روز عاشورا را برای پیروزی خود بر امام حسین (ع) مصادره کردند؛ از این‌جهت، روایاتی در نهی روزه عاشورا بیان شده است. 4️⃣ در جمع‌بندی بین این روایات می‌توان گفت: عظمت و اهمیت روز عاشورا به‌دلیل وقوع حادثه‌ی عظیم شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) در این روز است. حضرت موسی (ع) از طریق وحی به این موضوع واقف گشت و امتش را بر گرامی داشتن این روز فراخواند. 5️⃣ البته این موضوع با وقوع حوادث مهم دیگر در این روز منافات ندارد. روایت زیر به خوبی این مطلب را تایید می‌کند: في حَدِيثِ مُنَاجَاةِ مُوسَى (ع) : وَ قَدْ قَالَ: يَا رَبِّ لِمَ فَضَّلْتَ أُمَّةَ مُحَمَّدٍ (ص) عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ؟ فَقَالَ اللهُ تَعَالَى: فَضَّلْتُهُمْ لِعَشْرِ خِصَال... (مستدرک الوسائل، ج10، صص318-319)؛ 🔸 روزی حضرت موسی (ع) عرض کرد: ای پروردگار من! چرا امّت محمّد (ص) را بر سایر امّت‌ها برتری دادی؟ خداوند متعال فرمود: ایشان را به دلیل ده خصلت برتری بخشیدم. حضرت موسی (ع) عرض کرد: آن ده خصلت چیست تا #بنی‌اسرائیل را نیز امر کنم که به جا آورند؟ خداوند فرمود: نماز، زکات، روزه، حجّ، جهاد، نماز جمعه، نماز جماعت، قرآن، علم و عاشورا. حضرت موسی (ع) عرض کرد: ای پروردگار من! عاشورا چیست؟ فرمود: عاشورا یعنی گریه، خود را به گریه زدن، مرثیه‌خوانی و عزاداری برای مصیبت فرزند محمّد مصطفی (ص)... . ✍️ حجةالاسلام دکتر محسن محمدی @sarbaze110 🔸 هشتگ اصلی: #عاشورا_و_یهود