eitaa logo
کلینیک پاسخگویی به شبهات
1.4هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
3.3هزار ویدیو
15 فایل
در این کانال شبهات جریان #زرتشتی_گری، ، #باستان_گرایی، معاندین و پدیده های اجتماعی_سیاسی مورد نقد و بررسی قرار می گیرد. ارتباط با ادمین: @sarbaz_irani110 لینک کانال پشتیبان پاسخگویی به شبهات: https://eitaa.com/SARBAZIRANI1357
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ اعتراف جالب دانشمند آمریکایی مایکل اچ هارت، دانشمند بزرگ آمریکایی و یهودی معتقد، فیزیک دان، ریاضی دان ، اخترفیزیک ، حقوق دان، کارشناس علوم کامپیوتر و ... و نویسنده کتاب بزرگ و معروف "100 تاثیرگذار ترین افراد در تاریخ" در مقاله ای می نویسد: چنانچه از من سوال شود که چه کسی می تواند این جهان آشفته بازار را سامان بخشد و مدیریت کند؟ می گویم محمد صلی الله علیه و آله و سلم. اگر محمد صلی الله علیه و آله و سلم نبود می گویم علی علیه السلام، اگر علی علیه السلام نبود میگویم فقها، آنهم فقهای شیعه نه اهل سنت ، اگر به من گفته شود از فقهای شیعه کدام فقها، در جواب می گویم: فقهای ایران و در میان فقهای ایران تنها کسی که می تواند جهان را اداره کند "حضرت آیت الله خامنه ای" می باشند. 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🟥 حرکات غیر اخلاقی سلبریتی های فاسد دست دادن جنجالی مهران مدیری با مریم امیرجلالی ! وقتی الگوهای فرهنگی جمهوری اسلامی اینگونه احکام الهی را به سخره میگیرند، طبیعی است که نسل جدید ما نیز به تبعیت از آنها به دین و مذهب پشت می کنند و سر از ناکجا آباد فحشاء در می آورند. هر چه بگندد نمکش می زنند  وای از آن روز که بگندد نمک ! ✍ محمد باقر پزنده 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
✅ این عکس خیلی معنا دارد دو راهی شهید سید ابراهیم رئیسی و حسن روحانی انشالله عاقبت ملت ایران به خیر باشد. 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
🟥 شبهه: وقتی مردم با آراء خود، رئیس جمهور را انتخاب کرده اند، چه نیازی به تنفیذ حکم ریاست جمهوری از سوی ولی فقیه وجود دارد؟ ✅ پاسخ: 1⃣ خداوند متعال مالک این عالم است و نمی توان بدون اذن او در آن تصرف کرد. خداوند متعال، حق تصرف در آن و تأسیس حکومت را به پیامبران، امامان و جانشینان آنها داده است. 2⃣ بنابراین فقط پیامبر، امام معصوم و جانشین امام معصوم (ولی فقیه) به اذن امام حق امر و نهی در نظام هستی را دارند. هر کسی که بخواهد در این نظام، حق امر و نهی داشته باشد، باید از سوی امام معصوم یا ولی فقیه، اجازه داشته باشد. 3⃣ ولی فقیه از سوی امام زمان علیه‌السلام حق امر و نهی بر مردم را دارد. بر همین پایه، او سیاست های کلی نظام را تدوین و اجرای آن را به رئیس جمهور واگذار می کند. 4⃣ تنفیذ یعنی نافذ و مؤثر قرار دادن امر و نهی رئیس جمهور در ادارۀ کشور. رئیس جمهور از سوی مردم انتخاب می شود، ولی زمانی حق امر و نهی را دارد، که حکم ریاست جمهوری او از سوی ولی فقیه (که از سوی امام زمان علیه‌السلام حق امر و نهی دارد) امضا شود. پس از آن است که او مشروعیت برای اداره کشور را پیدا می‌کند. 5⃣بنابراین تنفیذ یعنی همان مشروعیت بخشی به رییس جمهور برای اداره کشور از سوی ولی فقیه. ✍ حجت الاسلام دکتر محمد حسین فاریاب حجت 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
🟥 شبهه: آیا در تاریخ زندگی حضرت عباس علیه السلام، معجزه ای از ایشان ثبت شده که پس از شهادتش، از ایشان طلب حاجت می‌کنید؟ ✅ پاسخ: 1️⃣ اطلاعات تاریخی ما دربارۀ زندگانی حضرت عباس علیه السلام بسیار اندک است. 2️⃣ توانایی یک انسان بر انجام یک کار، متوقف بر این نیست که آن را انجام داده باشد؛ برای نمونه، اگر شما هرگز فرزندان را کتک نزده باشید، به معنای ناتوانی شما در این امر نیست. 3️⃣ ممکن است کسی در دوران زندگانی خود، شأن حاجت دهی نداشته باشد، ولی نحوۀ وفاتش به او عزتی دهد که محل رجوع حاجات باشد. 4️⃣ یکی از منابع مهم در شناخت مقام حضرت عباس علیه السلام، زیارت نامۀ ایشان است که به وسیلۀ امام صادق علیه السلام صادر شده است.(کامل الزیارات، ص256) 5️⃣ بر پایۀ این زیارت نامه، حضرت عباس علیه السلام کسی است که اولاً خداوند متعال، تمام فرشتگان، پیامبران، بندگان صالح، شهدا، صالحان و پاکان در هر لحظه بر او درود می فرستند. ثانیاً او بندۀ صالحی است که مطیع مطلق خدا، رسول خدا، امام علی، امام حسن و امام حسین علیهم السلام بوده است و کسی که چنین است، نمی تواند غیر معصوم باشد. ثالثاً او در نصرت کامل با امام زمانش و با شهادت از دنیا رفت. 6️⃣ راز توانایی بر دادن حاجت، قوت روح است که با تقرب بالا به خداوند متعال به دست می آید. چنین کسی قوت اِعمال ارادۀ خود بر نظام طبیعت را دارد. 7️⃣ کسی که به مرتبۀ عصمت رسیده و دارای این ویژگیهاست، روح او دارای قوت فوق العاده است و قدرت اِعمال اراده بر نظام طبیعت را دارد. حاجت دهی نیز به این معناست که او بتواند ارادۀ خود را در نظام طبیعت جاری کند. 8️⃣ روح، پس از جدایی از بدن در عالم برزخ زندگی می کند، صدای ما را می شنود و مانعی برای اعمال ارادۀ خود بر نظام طبیعت و دادن حاجت ندارد. 9️⃣ بنابراین، با توجه به ویژگیهای حضرت عباس علیه السلام می توان گفت که ایشان توان حاجت دهی را در صورت وجود مصلحت دارد، هرچند نتوانیم در زندگی ایشان موردی پیدا کنیم که کار خارق العاده ای انجام داده باشند. ✍ حجت الاسلام دکتر محمد حسین فاریاب 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
🟥 شبهه: اینکه چرا امام حسین با توجه به اینکه میدانست و علم غیب داشت که جنگیدن با سپاه یزید باعث پیروزی در میدان نبرد نمیشود ومیدانستند که زن و فرزندان و خانواده ایشان هتک حرمت میشن باز هم دست از جنگ برنداشت (خودخواهی کرد به خاطر اینکه بگه حرف من درسته همه را به کشتن داد) ✅ پاسخ: 🟦 خودخواهی کردن و همه را به کشتن دادن قضاوتهای اخلاقی ما درباره یک واقعه تاریخی است نه عین واقعیت. این قضاوت ها نیاز به دلیل دارد: اگر امام حسین علیه السلام، تنها هدفش کسب قدرت مادی و حکومت دنیایی بود، شاید می شد او را "خودخواه" خواند. اگر پیروان او، با چشم و گوش بسته از او پیروی می کردند، شاید می شد گفت که امام حسین "آنها را به کشتن داده". اما مطالعه دقیق اسناد تاریخی، قضاوتی متفاوت را رقم خواهد زد. 🟦 قضیه از این قرار است که مسلمانان، پس از خلافت عثمان، به سراغ حضرت علی علیه السلام می روند و او را به عنوان خلیفه کل جامعه اسلامی می پذیرند. معاویه که توسط خلفای پیشین حاکم منطقه شام شده بود، پس از خلیفه شدن حضرت علی علیه السلام، حاضر نمی شود که پُست خود را تحویل دهد و با حضرت می جنگد. حضرت علی علیه السلام در این جنگ پیروز نمی شود. پس از حضرت علی، امام حسن مجتبی علیهما السلام خلیفه کل جامعه اسلامی می شود. او نیز سعی می کند که حکومت بخشی از کشور اسلامی را که در دست معاویه بود پس بگیرد اما موفق نشده و کارشان به صلح می انجامد. در صلح نامه بین امام حسن و معاویه، قرار می گذارند که معاویه برای خود جانشین انتخاب نکند. اما معاویه بر خلاف تعهدش، دم مرگ، یزید را به عنوان جانشین خودش در شام انتخاب می کند. در آن زمان، امام حسن مجتبی از دنیا رفته اند و امام حسین علیه السلام، اگرچه خلیفه نیست اما امام مسلمین و از شخصیت های بزرگ آن دوران بوده است. یزید نامه ای به حاکم مدینه می نویسد و می گوید از حسین و دو نفر دیگر برای من بیعت بگیر و اگر بیعت نکردند، گردن آنها را بزن. در همین ابتدای کار می بینیم که تهدید به مرگ علیه امام حسین وجود دارد و اگر بیعت نکند کشته خواهد شد. اما آیا امام حسین باید با یزید بیعت می کرد و می پذیرفت که جامعه اسلامی تحت حکومت شخصیتی مثل یزید باشد؟ 🟦 طبق صلح نامه حکومت یزید قابل قبول نبود و دلیلی نداشت که او خلیفه شود. چرا امام باید یک عمل خلاف را می پذیرفت؟ امام حسین علیه السلام می فرمایند که یزید فردی فاسق و شراب خوار است و مثل منی با مثل یزید بیعت نخواهد کرد. 🟦 از آن به بعد مأموران حکومتی به دنبال امام افتادند تا به زور از او بیعت بگیرند یا او را بکشند. امام از مدینه به سمت مکه رفت، چند ماهی در آنجا ماند اما تلاشها برای ترور او ادامه یافت. در این بین مردم کوفه از امام دعوت کردند که برای قیام علیه یزید نزد آنان برود. امام نیز برای حفظ جان خود از مکه خارج شد و وقتی عده ای گفتند که به کوفه نرو، فرمود هر جا که بروم، مأموران یزید به دنبال من خواهند آمد و مرا خواهند کشت. پس رفتن به کوفه با توجه به نامه های کوفیان، معقول تر به نظر می رسید. وقتی هم که در بین راه کوفه، امام با لشکر دشمن مواجه می شود، آنها اجازه بازگشت به امام ندادند و گفتند یا بیعت کن یا بجنگ. این ظاهر قضیه است و همانطور که میبینیم، از اول ماجرا، امام یا باید با یزید بیعت می کرد و جامعه اسلامی را به دست فردی شرابخوار و فاسق می سپرد و یا باید کشته می شد و راه سومی وجود نداشت. اما آیا عزّت و شرافت انسانی، غیرت دینی و وظیفه خطیر امامت جامعه، به ایشان این اجازه را می داد که امّت اسلامی را به دست یزید بسپارد؟ آیا دفاع از حق، دفاع از دین الهی، دفاع از عدالت و مخالفت با ظلم و زورگویی، "خودخواهی" است؟ 🟦 از زاویه دیگر، امام حسین علیه السلام تصمیم به قیام علیه یزید گرفت. در ابتدای قیام در وصیت نامه ای به برادرشان فرمودند که من برای خوش گذرانی و هوی و هوس و حکومت دنیایی قیام نمی کنم. بلکه من برای امر به معروف و نهی از منکر و احیای سنّت رسول خدا قیام می کنم. چرا که دین خدا در حال تحریف است و بدعت ها در دین پدید آمده است و من موظفم که اسلام حقیقی را زنده کنم(نقل به مضمون). 🟦 آیا امر به معروف و نهی از منکر و احیای سنت های پیامبر و مبارزه با بدعت ها و تحریف ها، خود خواهی است؟ آیا کسانی که این هدف امام را فهمیدند و برای این هدف همراه امام قیام کردند، خود را به کشتن دادند؟ از زاویه سوم اگر به قضیه نگاه کنیم می بینیم که امام از قبل، نسبت به همه وقایع علم داشت و می دانست که آخر امر چه اتفاقی خواهد افتاد. امام اگر میدانست که در این راه کشته خواهد شد، این را هم می دانست که این اتفاقات به خواست خدا و رضایت اوست و در واقع خدا می پسندد که حسین در راه او شهید شود و اولادش به اسارت بروند. ✍ نسرین شاهرودی 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
🟥 شبهه: عکس نوشته: تصویر گنبد حرم امام حسین علیه السلام تا وقتی زنده اند آدم می کشند. وقتی که می میرند، شفا می دهند. ✅ پاسخ : 🟫 از مخاطبین عزیز بخاطر این متن شبهه توهین آمیز عذر خوامی می کنیم اما به هر حال از آنجا که همین مطلب بی پایه و اساس بر ذهن گروهی از مردم تأثیر می گذارد، ناچاریم که پاسخ بدهیم. 🟫 بر همگان روشن است، آنکه آدم میکشت و قتل و غارت و تجاوز میکرد شاهان عیاش و جنایت پیشه هخامنشی و ساسانی و اسطوره های فاسد کوروش پرستان و پیشوایان ننگین بهایی بودند نه معصومین پاک سیرت الهی. بنا بر نقل متون تاریخی معتبر، کوروش و داریوش هخامنشی و انوشیروان و خسرو پرویز در فتوحات خود چیزی حدود دو میلیون انسان را قتل عام کردند بخصوص کوروش شاه که در ماجرای هجوم به تمدن های بابل و لیدیه و ماساژت ها و آسیای صغیر با توحش تمام مردم بی دفاع و مخالفین را تار و مار نمود. 🟫 اهل بیت علیهم اسلام هم در دوران حیات و هم پس از رحلت از دنیا، به اذن الهی قدرت شفا داشته اند. برای نمونه از امام صادق علیه السلام نقل شده که یک کودک مرده را در منا زنده کرد یا بیمار نابینایی را بینا کرد: 📚 إثبات الهداة، الحر العاملي ،ج‏4،ص:201 📚 مناقب الطاهرين، عماد طبرى ،ج‏2،ص:671 🟫 از بین تمام اهل بیت علیهم السلام فقط چهار نفر یعنی رسول خدا، امیر المومنین، امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) دست به شمشیر برده اند. از طرفی هیچ سندی وجود ندارد که این بزرگواران خون کسی را به ناحق ریخته باشند. اگر خون کسی را ریخته اند، قطعاً به حق ریخته اند. مثلاً در میدان جنگ دشمنی را کشته اند که اگر نمی کشتند، خودشان به دست آن فرد کشته می شدند. 🟫 منشأ این شبهات، در اینجاست که ما برخی بایدها و نبایدهای اخلاقی را به نحو مطلق در نظر می گیریم. مثلاً خیال می کنیم که کشتن انسان در هر صورتی بد است، یا راستگویی در هر صورتی خوب است در حالی که این مطلب با عقل سازگار نیست. آیا این عاقلانه است که در برابر دشمنی که می خواهد به وطن و ناموس شما تجاوز کند، دست روی دست بگذارید و جلوی او نایستید و بگویید او انسان است و جان او محترم است! آیا عاقلانه است که در مقابل شخص ظالم و جنایتکاری که امنیت همه را سلب کرده، ساکت بنشینید و بگویید عقیده هر شخصی محترم است و باید به عقاید ظالمانه و رفتار جنایتکارانه او احترام گذاشت؟! فرض کنید دختر پاک و نجیبی از دست گروهی اراذل مست به خانه ای پناه می برد. آیا این عاقلانه است که شما از سر راستگویی، جای آن دختر را به آن اراذل نشان دهید؟! 🟫 بنابراین، بایدها و نبایدهای اخلاقی مطلق نیستند و اگر کسی یک فعل اخلاقی به ظاهر بد یا خوب را مرتکب شد، بدون در نظر گرفتن شرایط آن فعل، نمی توان درباره خوب یا بد بودن فعل او قضاوت کرد. 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
🔳 انا لله و انا الیه راجعون مرد خدا به لقاء الله پیوست. شهید اسماعیل هنیه رئیس تشکیلات حماس در پی ترور بزدلانه رژیم حرامزاده صهیونیستی به شهادت رسید. 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
🟥 شبهه: اگر خداوند متعال، انسان را برای رسیدن به کمال از طریق اعمال اختیاری آفریده، تکلیف کسانی که در کودکی یا در حال دیوانگی از دنیا می روند یا به وسیلۀ دیگران کشته می شوند، چه می شود؟ آنها در حالی از دنیا می روند که نمی توانند به کمال برسند. ✅ پاسخ: 1️⃣ این دنیا اقتضاءات خاص خود را دارد. بیماری، مرگ و میر، کشته شدن به وسیلۀ دیگران و ... همگی از این قبیل هستند. قرار هم نیست که انسانها به اندازه هم عمر کنند یا مانند هم بمیرند یا به اندازۀ هم به کمال برسند. 2️⃣ خداوند با همین وضعیت، انسان را آفریده تا به کمال برسد. سرانجامِ کمال طلبی انسان، زندگی جاودانه در بهشت است. انسانی که به کمال رسیده، وارد بهشت می شود و انسانی که وارد بهشت می شود به کمال رسیده است. 3️⃣ اما تنها راه رسیدن به کمال، عمل اختیاری خود فرد در این دنیا نیست. بلکه گاه، نحوۀ عمل دیگران با انسان، برای انسان کمالی می آفریند. برای نمونه، ظلم ظالم به مظلوم، برای مظلوم، کمال ایجاد می کند؛ مانند کشته شدگانی که از روی ظلم، کشته شده اند یا رنجهای غیراختیاری (مانند بیماری) که انسان متحمل میشود، موجب کمال او میشود. (ثواب الاعمال، ص193) 4️⃣ همچنین انسان ها در برزخ، هرچند عملی در آنجا انجام ندهند، ولی عمل اختیاری دیگران (مانند خیرات، عمل نیک فرزند صالح و ...) موجب کمال آنها در برزخ میشود. نیز، رسیدن انسان به مرحلۀ یقین نسبت به حقایقی که تا پیش از آن، آنها را انکار می کرد یا آنکه تنها به آنها علم ـ نه یقین ـ داشت، موجب کمال انسان است. 5️⃣ کودکان یا مجانینی که فرصت انجام عمل را نداشته اند، چنین نیست که به کمال نرسند. دیوانگان بابت مشقت هایی که از زندگی سخت در این دنیا می بینند، همچون سایر افرادی که از ناحیۀ دیگران مورد رنج قرار می گیرند، به کمالاتی می رسند و نوزادان بابت رنج محرومیت از لذتهایی که می توانستند به آن برسند، به کمالاتی میرسند. 6️⃣ بعلاوه، بر پایۀ برخی دیدگاهها و روایات، این قبیل افراد در آن دنیا مورد آزمایش یا آزمایشهایی قرار می گیرند و کامیابی یا ناکامی آنها در سعادت و شقاوت آنها تأثیرگذار است.(الکافی، ج3، ص248) در خصوص کودکان مومنان نیز روایاتی وجود دارد که مستقیماً وارد بهشت میشوند که به معنای رسیدن آنها به کمال است.(من لایحضره الفقیه، ج3، ص409) 7️⃣ نکتۀ پایانی آنکه، چنین نیست که اگر کسی عمر بیشتری کرد، لزوماً به کمال بیشتری می رسد یا آنکه اگر نوزاد و مجنون مانند دیگران بود، حتماً به کمالاتی برابر یا بیشتر از دیگران دست می یافت. ✍ حجت الاسلام دکتر محمد حسین فاریاب 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110