مولود سوم تیر بر سرزمینِ #دشتی، یک‌شب دو ماه تابید ماهِ زمینی‌اش را ، هم‌ نامِ عشق‌ ،نامید زیباتر از " #محمد" ، هرگز نبوده برتر پیوند خورده نامش ، بر آستانِ " #جعفر" سالی پُر از سعادت، شاید چنین‌ ندیدی بختی به‌این‌سفیدی، عیدی به‌این #سعیدی فرخنده شد به ایام ، مولودِ سومِ‌ تیر این‌گونه بود تقدیر،این‌گونه گشت تدبیر در فصلِ نوجوانی سرسبز شد مسیرش با دیدنِ" #خمینی" ، صدباره شد اسیرش در مکتبِ #ولایت ، با عزم و با درایت پیمود راهِ #قرآن ، با کشتی هدایت وقفِ‌ خدای خودکرد، سرمایه‌ی وجودش آن‌ را نشانه می‌رفت در لحظه‌ی سجودش در جنگِ نابرابر، بی دست وپا و بی‌سر در خاک #کربلا شد ، مهمانِ حوضِ کوثر پیچیده بوی عطرش در رزمگاهِ #دریا پایان ندارد این موج ، بر ساحلِ تمنا پَر زد به بی‌نهایت ، در اوج آن سعادت «قبل از #شهادتش بود،در زُمره‌ی شهادت» #ده_سال بی‌نشان بود مهمانِ آسمان بود خورشید در کنارش ، آئینه‌ی زمان بود شعرم نمی‌کند گُل جز در کنارِ خاکش با عشق می‌سرایم "رحمت به روحِ پاکش" " #احشامِ_قائدی‌ها" ، این افتخار دارد از نسلِ سربداران ، یک #سربدار دارد... 💠 شاعر: #سیدمحمد_جعفری شهرستان دشتی اردیبهشت ۱۴۰۲