💐وانتم عاکفون فی المساجدِ💐 بقره 187 🔴سؤال: مگر گفته نشده که《المساجد》 صیغه منتهی الجموع است و غیر منصرف است و جرّش به فتحه است؟؟؟ پس در این آیه چرا کسره گرفته؟ 🔵جواب: اسماء #غیر_منصرف اگر 《الف و لام بگیرند》☘ یا 《#مضاف باشند》☘، در حالت جَر، کسره را قبول می‌کند. ❤️ @sarf_v_nahve ❤️

🌀 💐ذلكَ الکتابُ لا ریبَ فِیهِ...💐 بقره/2 🔴سؤال: نقش 《الکتابُ》 چیست❓❓ 💠جواب: اسم الف و لام دار بعد از #اسم_اشاره اگر #جامد باشد #عطف_بیان است☘ واگر #مشتق باشد #صفت است.☘ در اینجا الکتاب جامد است و عطف بیان می‌باشد. ▪️ @sarf_v_nahve ▪️

🌀《لنسفعاً بالناصیهَ》علق 15 🔴سؤال: { لنسفعاً } چه کلمه ای است؟؟؟ 🔵جواب: فعل مضارع صیغه 14همراه با نون تأکید خفیفه می باشد. (لَنَسْفَعَنْ) ▪️ @sarf_v_nahve ▪️

🌀《واتّخذوا من مَّقامِ ابراهیمَ مصلًّی》 بقره 125 🔹سؤال: 《مصلًّی》 چه اسمی است؟؟؟؟ 🔴جواب : اسم مکان از ماده صلّی می‌باشد. ⭕️نکته : در غیر ثلاثی مجرد، مصدر میمی، اسم مفعول، اسم زمان و اسم مکان دارای وزن واحدند. راه شناخت آنها از یکدیگر توجه به قرائن است.

🌀《واَنَّ اللهَ لیسَ بظلّامِِ للعبیدِ》 🔵سوال : {ظلّام}چه کلمه ای است؟؟؟؟ 🔴جواب : اسم منسوب است. ⭕️نکته: در استعمالات عرب صیغه هایی وجود دارد که بدون یاء نسبت، دارای معنای نسبت می باشند؛ مانند 《لَبّان》 منسوب به شیر🐮🍶(شیر فروش) (البتّه منسوب اصطلاحی نامیده نمی‌شوند.) ▪️ @sarf_v_nahve ▪️

💠 موارد کاربرد "#ال عهد حضوری" به‌طور غالبی👇 1⃣ پس از #اسم_اشاره 🌀 مانند: ذَلِكَ الکِتَابُ لَا رَیبَ فِیهِ 2⃣ پس از اَیُّ منادی 🌀 مانند: یَااَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الکُفَّارَ 🆔 @sarf_v_nahve 💫

✅ تفاوت دو کلمه «آخَر» و «آخِر» 🔰 1⃣ در وزن: «آخَر» بر وزن أفعل  «آخِر» بر وزن فاعل است 2⃣ در تانیث: مؤنث «آخَر» اُخری  مؤنث «آخِر» آخرة است 3⃣ درنوع مشتق: «آخَر»اسم تفضیل  «آخِر» اسم فاعل است 4⃣ در معنی:  «آخَر» به معنای دیگر  «آخِر» به معنای پایان 5⃣ در گرفتن تنوین:  «آخَر»غیر منصرف «آخِر» منصرف است 🆔 @sarf_v_nahve 💥

🏵 کلماتی که همیشه منصوب‌اند به‌عنوان مفعول مطلق برای عامل محذوف 👇 حَقّاً / قطعاً / سَمعاً طاعه / عجباً / شُکراً هَنِیئاً / یقیناً / بتّه البتّه / سبحانَ / معاذ تبّاً / بُعداً / سَقیاً / رَعیاً حتماً / عُرفاً / جِدّاً / ایضاً 🆔 @sarf_v_nahve 💯

✴️ ذوالحال فقط در نقشهای زیر می‌آید 🔰 1⃣ فاعل 2⃣ مفعول 3⃣ مضاف إلیه 4⃣ خبر 🆔 @sarf_v_nahve 💯

📌 موارد استعمال نون وقایه 🔰 *⃣واجب 👈 هنگام الحاق به (فعل، اسم فعل، مِن، عَن) *⃣جایز 👈 هنگام الحاق به حروف 《اِنَّ، اَنَّ، کَاَنَّ، لَکِنَّ، لَيْتَ، لَعَلَّ، لَدُنْ، قَدْ و قَطْ》 [البته 《لیتَ》،《لَدُنْ》،《قَدْ》،《قَط》 غالباً با نون وقایه می‌آید و 《لعلَّ》 غالباً بدون نون وقایه می آید.] 🌱مانند: یا لیتنی کُنْتُ تراباً ۴۰ / نبأ به کانال صرف و نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🆔 @sarf_v_nahve 💢

✅ مواضعی که واجب است ضمیر بصورت "منفصل" بیاید 👇🏻 1⃣ زمانی‌که محصورفیه باشد. 👈🏻 اَمَرَ اَلَّا تَعبُدُوا اِلَّا اِیَّاهُ 2⃣ زمانی‌که برعاملش مقدم شود. 👈🏻 اِیَّاكَ نَعبُدُ 3⃣ زمانی‌که مبتدا باشد. 👈🏻 هُوَ الاَوَّلُ وَ الآخِرُ 4⃣ زمانی‌که عاملش محذوف باشد. 👈🏻 اِیَّاكَ وَالکِذب 5⃣ زمانی‌که عاملش حرف نفی باشد. 👈🏻 مَا هُنَّ اُمَّهَاتِهِم 6⃣ زمانی‌که میان ضمیر و عاملش فاصله شود. 👈🏻 یُخرِجُونَ الرَّسُولَ وَ اِیَّاکُم 🆔 @sarf_v_nahve 🎉

🌟 چه اسمائی مذکّر و مؤنّثشان، لفظی مشترک است؟ 1⃣ مصدری که به قصد مبالغه باشد؛ مانند (عَدل) عليٌ عدلٌ / فاطمةُ عدلٌ 2⃣ بیشتر اوزان مبالغه؛ (مِفصَال) عليٌ مِفضالٌ / فاطمةُ مِفضالٌ 3⃣ وزن "فَعُول" به معنای فاعل؛ (صَبُور) عليٌّ صَبورٌ / فاطمةُ صَبورٌ 4⃣ وزن "فَعِیل" به معنای مفعول؛ (جَرِیح) عليٌّ جَريحٌ / فاطمةُ جَريحٌ ✅ @sarf_v_nahve 🎓

💢 اسماء جامدی که دارای معنای وصفی هستند و به مشتقّات ملحق می‌شوند:🔰 1⃣ اسم جامد منسوب؛ 👈مانند: ایرانیّ 2⃣ اسم جامد مصغّر؛ 👈 مانند: رُجَیل 3⃣ اسم جامدی که به قصد مبالغه بیاید. 👈 مانند: زِیدٌ عَدلٌ (عَادِلٌ) 4⃣ اسم جامدی که هم‌معنای اسم مشتق بوده و دارای معنای وصفی نیز باشد. 👈 مانند: اِبن به معنی 《مَولُود》 و اُمّ به معنی 《وَالِدَة》 ✅ به کانال صرف و نحو کاربردی بپیوندید.👇👇 🎓 @sarf_v_nahve 🎓

💠 گاهی وزن اسم مفرد با جمع مکسّر یکسان بوده؛ راه تشخیص آن توجه به قرائن می‌باشد؛ مانند "فُلک" در آیات شریفه ذیل: 🔰 ✴️ مفرد: فَاَنجَینَاهُ وَ مَن مَعَهُ فِی‌الفُلکِ المَشحُونِ (پس او و کسانی را که با او در آن کشتی مملو-از جنبندگان-بود، نجات دادیم.) ✴️ جمع مکسّر: وَ تَرَی الفُلکَ فِیهِ مَواخِر (و کشتی ها را در آن می‌بینی که آب را می‌شکافند.) 💥 @sarf_v_nahve 🌹

در عصر نزول قرآن، با توجّه به این‌که 《آیین نامه ای جهت نگارش عربی》 وجود نداشته، معضلاتی در 《نگارش قرآن》 رخ داده است؛ مانند: الف زائد(بر خلاف قاعده) در آیات زیر: 🍀《لِشایءٍ》(٢٣ كهف)[صحیح: لِشیءٍ] 🍀《لَأَاذْبَحَنَّهُ》(۲۱ نمل)[صحیح: لَأَذْبَحَنَّهُ] 🍀《جِایءَ》(۶۹ زمر و ۲۳ فجر)[صحیح: جِیءَ] 🍀《مِائَة》《مِائَتَینِ》(۶۵ و ۶۶انفال)[صحیح: مِئَة، مِئَتينِ] منبع: tt-ej.ir نکات زیبا و جالب در کانال صرف و نحو کاربردی👇 🎓 @sarf_v_nahve 🎓

واو زائد در قرآن: سَاُوريكُم(١٤٥ اعراف و ٣٧ نساء)[صحیح: سَاُريكُم] ♦️سَاُريكم از باب افعال(أرَى يُري إرائة) و صیغه ی ۱۳ مضارع است. به دلیل این که در عصر نزول قرآن، آیین نامه ای برای نگارش عربی نبود، این اشتباه ها در قرآن وجود دارد و این اشکال ها اصلاً به قرآن وارد نیست بلکه مربوط به رسم الخط است. بالاتر این که این اشکال ها نشان دهنده ی این است که مسلمانان به خاطر ارزش زیادی که برای قرآن قائلند، حتی به این اشکالات دست نزدند چه رسد به این که آیاتی را کم یا زیاد کنند. منبع: tt-ej.ir نكات زیبا و جالب در کانال صرف و نحو کاربردی👇 @sarf_v_nahve

🔶یاء زائد خلاف قاعده در قرآن: 📌》أفَإینْ》(۱۴۴ آل‌عمران و ۳۴ أنبیاء)[صحیح: أفَإنْ] 📌《نَبَإی》(۳۴ أنعام)[صحیح: نَبَإ] 📌《مَلَاِيهِ》(١٠۳ أعراف)[صحیح: مَلَئِهِ] 📌《مَلَإیهِم》(٨٣ یونس)[صحیح: مَلَئِهِم] 📌《بِاَييدٍ》(۴۷ ذاریات)[صحیح: بِاَيْدٍ] 📌《بِاَییِّکُم》(۶ قلم)[صحیح: بِاَیِّکُم] منبع: tt-ej.ir به کانال صرف و نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 @sarf_v_nahve

☑️ می‌توان از اسم جامد، اسمی بر وزن مَفعَلَه ساخت که در این صورت بر مکانی دلالت می‌کند که آن چیز در آنجا زیاد است. ✴️ سَبُع👈 مَسبَعَه (جایی که در آن حیوان درنده زیاد است.) ✴️ کِتَاب👈 مَکتَبَه (جایی که در آن کتاب زیاد است-کتابخانه) 🌸 @sarf_v_nahve 🌸

💠 اگر در التقاء‌ساکنین، حرف اول ضمیر یاء متکلم باشد 🍀می‌توان آن‌ را مفتوح کرد،👇 《وَ قَلِیل مِن عِبَادِیَ الشَّکُورُ》 🍀یا لفظاً حذف نمود.👇 《اِنَّ قَومِی اتَّخَذُوا هَذا القُرآنَ مَحجُوراً》 به کانال صرف و نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🆔 @sarf_v_nahve 💢

💥اگر همزه استفهام قبل از کلمه‌ای بیاید که #همزه_وصل مفتوح دارد، همزه وصل حذف نمی‌شود؛ بلکه به الف تبدیل می‌شود. ✴️ مانند:《آللهُ خَیر اِمَّا یُشرِکُونَ》 🔸اگر همزه وصل پس از استفهام مکسور یا مضموم باشد، نه تنها در لفظ که در کتابت نیز حذف می‌شود. ❇️ مانند:《اَستَغفَرتَ لَهُم اَم لَم تَستَغفِر لَهُم》 🌸 @sarf_v_nahve 🌸

💢 در آیه 《فَاَوحَینَا اِلَی اُمِّ مُوسَی اَن اصنَعِ الفُلکَ》، 《اَن》 چه حرفی می‌باشد؟ ✳️ در اینجا اَن "تفسیریه" است / ادات تفسیر اداتی‌اند که مراد از ماقبلشان را به‌وسیله مابعدشان بیان میکنند. ☑️ جمله (اَنِ اصنَعِ الفُلکَ) چه اعرابی دارد 👈 جمله مابعدِ اَن، با نام "جمله تفسیریه" محلی از اعراب ندارد. به کانال صرف و نحو کاربردی بپیوندید👇👇👇 🌺 @sarf_v_nahve 🌺

🔘 شرایط اَن تفسیریه 🔰 1⃣ بین دو جمله واقع شود. 2⃣ در جمله ماقبلِ اَن، معنای قول باشد. 3⃣ در جمله ماقبلِ اَن، ماده "ق‌و‌ل" بکار نرفته باشد؛ مگر اینکه موول به غیر آن باشد. 4⃣ حرف جر بر سرِ اَن در نیامده باشد. 🎄 @sarf_v_nahve 🌲

در برخی موارد، وزن های صفت مشبهه و اسم مبالغه مشترک است. برای تشخیص وزن اسم مبالغه و صفت مشبهه به روش زیر عمل می کنیم:  ابتدا اسم فاعل آنها را می سازیم بر وزن فاعل (ثلاثی مجرد) اگر آن کلمه ساخته شده کاربرد و معنی نداشت صفت مشبهه است.  اما اگر اسم فاعل آن کاربرد داشته باشد اگر معنایش با خود کلمه یکی باشد اسم مبالغه است در غیر اینصورت صفت مشبهه است. مثال :  عزیز -------> عازِِز -------> صفت مشبهه  صَبور -------> صابر -------> اسم مبالغه  کَفُور -------> کافِر ------->اسم مبالغه  حَکیم (دانا) -------> حاکِم (فرمانروا) -------> صفت مشبهه  صَدیق (دوست) -------> صادِق (راستگو) -------> صفت مشبهه  صَدُوق -------> صادِق -------> اسم مبالغه منبع: www.arabiforall.com 💐 @sarf_v_nahve 💐

📌#اسم_معنی ، #اسم_ذات و #اسم_مشتق 🖌 اسم معنی، اسمی است که نمی‌شود آن را مستقلاً نشان داد. اسم معنی فقط سه مورد است: 📍رنگ ها 📍اعداد 📍مصادر 🖌 اسم ذات( #اسم_عین ) اسمی است که بر یک شخص یا یک چیز دلالت می‌کند. مثل: أسد، حسن، کتاب و... 🖌 اسم مشتق، اسمی است که بر یک کار و انجام دهنده‌ی آن کار دلالت می‌کند.(به اصطلاح: بر "حدث+فاعل" دلالت می‌کند.) مانند آکِل(شخصی که کار خوردن را انجام می‌دهد.) 🔴 @sarf_v_nahve

🖌 #اسم_زمان، نمی‌تواند خبر برای #اسم_ذات و #اسم_مشتق باشد. ولی می‌تواند خبر برای #اسم_معنی باشد. مانند الأسد جُمعة. الأسد يومٌ. العالِم في الساعة العاشرة. 👆🏻این مثال ها اشتباه است.👆🏻 مثال درست: القِتالُ في الساعةِ العاشرةِ. (جنگ در ساعت 10 است.) الإختبارُ یومُ الجُمُعَةِ. (امتحان در روز جمعه است.) منبع: مغني الأديب، حرف إذا، ص41 💎 @sarf_v_nahve