اگر بنا بود امام مجتبی‌(علیه‌السّلام)، جنگ با معاویه را ادامه بدهد و به شهادت خاندان پیامبر منتهی بشود، امام حسین علیه‌السلام هم باید در همین ماجرا کشته می‌شد، اصحاب برجسته هم باید کشته می‌شدند، «حجربن‌عدی»ها هم باید کشته می‌شدند، همه باید از بین می‌رفتند و کسی که بماند و بتواند از فرصت‌ها استفاده بکند و اسلام را در شکل ارزشیِ خودش باز هم حفظ کند، دیگر باقی نمی‌ماند. این، حق عظیمی است که امام‌مجتبی‌(علیه‌الصّلاةوالسّلام) بر بقای اسلام دارد. ۱۳۶۹/۱/۲۲ #شهادت_امام_حسن_علیه_السلام #حق_عظیم_امام_حسن_علیه_السلام #امام_خامنه‌ای

دوران امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) و حادثه‌ی صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزی که به نام صلح نامیده شد، حادثه‌ی سرنوشت‌ساز و بی‌نظیری در کل روند انقلاب اسلامىِ صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم. ۱۳۶۹/۱/۲۲ #شهادت_امام_حسن_علیه_السلام #حادثه_سرنوشت‌ساز #امام_خامنه‌ای