⚡️بني‌اميه جلوی معرفی #شرک را گرفتند تا بتوانند شرک را به اسم #توحيد به مردم تحمیل کنند. ⚡️ اگر انسان، دستگاه #جُور را نشناسد، نمی‌تواند #عدل را به پا کند؛ چون ممکن است جور را با عدل اشتباه بگیرد. ⚡️ #شفافيت و #نقد _ اگر در ذیل اندیشه اسلامی انجام شود، نه ذیل ادبیات مارکسیستی و غربی _ به تحقق عدالت کمک می‌کند. 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: «ما که مي‌خواهيم عدالت به پا کنيم، بايد بفهميم جور و ظلم چيست؟ اگر ظلم و جور را نشناسيم، نمي‌توانيم دنبال عدالت باشيم. امام صادق(ع) در روایتی فرمودند بني‌اميه مانع معرفي توحيد نشدند، بلکه جلوی معرفي شرک را گرفتند تا مردم شرک را نشاسند. نظامي که بنی‌امیه به پا مي‌کند، مشرکانه است و خودش محور شرک است؛ این نظام را به اسم توحيد، به مردم قالب می‌کنند. اگر انسان، جور را نشناسد، نمی‌تواند عدل را به پا کند. اگر کسي خيال کرد عدالت سوسياليستي، عدالت است، ديگر چه ظلمي بدتر از اين مي‌تواند انجام بدهد؟ یا اگر کسي خيال کند می‌تواند ذيل نظريۀ اجتماعي غرب و ذیل نظریۀ بازار، عدالت ایجاد کند و بعد بخواهد با ایجاد شفافيت ذیل این نظریات، عدالت درست کند، مبتلا به ظلم می‌شود. مقصود این نیست که شفافيت را دنبال نکنيم؛ شفافيت به عدالت کمک مي‌کند؛ اما شفافيتی که در دستگاه نبي‌اکرم (ص) واقع می‌شود، اقتضائات و مناسک و شريعت خودش را دارد. برخی خيال مي‌کنند صرف نقد به عدالت منتهی می‌شود؛ البته در ادبيات مارکسيستي این‌گونه است، کسی که نقد می‌کند، آنتي‌تزي است که جبراً به يک سنتز مي‌رسد، یعنی نقد، به تحقق سنتز کمک مي‌کند. ولي در دستگاه نبي‌اکرم (ص) که این‌چنین نیست؛ اگر جهت‌گيري انسان در نقد، جهت‌گيري حقی نباشد، يعني اگر انسان در جهت پرستش خدای متعال نقد نکند، خودش به عامل ضد عدالت تبدیل می‌شود. الگوهاي توسعۀ مدرن، محور جور در عالم هستند و عالم را از جور پر کرده‌اند ـ «كَمَا مُلِئَتْ‏ ظُلْماً وَ جَوْراً» ـ به‌خصوص که این الگوها در شکل اخير، توسعۀ پايدار را در مقياس جهاني دنبال می‌کنند و باز به‌خصوص که نظام سلطه در حال تبدیل توسعه به حکمراني مجازي است. لذا اين توسعه، ضد عدالت است. ساختارهايي که ذيل این توسعه برای تحقق عدالت شکل گرفته‌اند، اصل در جور هستند و جور را محقق می‌‌کنند، چون ساختارهای تکامل نفسانيت هستند؛ يعني ترازوها، جائرانه هستند. در این نظام، آن نفس‌هايي که غليظ‌ترند، بقيه را تحت سلطۀ خودشان درمي‌آورند؛ کمااينکه این اتفاق افتاده است و مردم را این‌گونه فریب داده‌اند که نظام سلطه، نظام طولي بود، اما نظام بازار، نظام عرضي است؛ در حالی که در نظام بازار، تسلط نفوس خبيثه از نظام سلطۀ قديم بیشتر است؛ يعني برده‌داري مدرن پيچيده‌تر از برده‌داري قديم است. امروزه تسلط نظام سلطه و نفوس خبیثه ـ از ثروتمندان و قدرتمندان بزرگ روي صحنه تا ثروتمندان و امپراطوري‌هاي بزرگ پشت صحنه ـ سلطه‌شان بر جهان بيشتر از برده‌دارهاي قديم است و بيش از گذشته مردم را مي‌دوشند! اينها دارايي‌هاي انسان را به فعلیت رسانده و آن را تبدیل به ثروت کرده و مصادره مي‌کنند؛ حتی عواطف انسان یا جاذبه‌هاي وجودی بانوان را به فعليت رسانده، و به اسم کرامت، عدالت و آزادي، مصادره می‌کنند. بنابراین ما برای برپایی عدالت، بايد جور را بشناسيم، به‌خصوص جورِ تاريخي و اجتماعي. جور، يک نظام تاريخي دارد که بر محور اولياء طاغوت و مستکبرين است. اين فراعنه، يک نظام تاريخيِ استکبار برپا کرده‌اند. ما باید این نظام جائرانۀ تاريخي را بشناسيم. همچنین باید نظام اجتماعي جور و اضلاع مختلفش را در مقياس جهاني بشناسيم. اين نظام جائرانۀ جهانی، هم بُعد فرهنگي دارد، هم بُعد اقتصادي و هم بُعد سياسي. همۀ این ابعاد، جائرانه است. محور این ظلم، استکبار بر خداي متعال است؛ هروقت استکبار بر خداي متعال شکل گرفت، ظلم به مخلوقات هم شکل مي‌گيرد. نمی‌توان بر خدا استکبار کرد و در عین حال به مخلوق او، محبت کرد؛ کسي که زير بار خدا نمي‌رود، زير بار مخلوقات هم نمي‌رود؛ کسي که حاضر نيست ذيل خدای متعال که واجد همۀ اسماء حسناست، قرار بگيرد، ذيل مخلوق هم قرار نمی‌گیرد؛ این یک توهم است که گمان کنیم انسانی که بر خدا استکبار می‌کند، به دیگران فکر می‌کند. ما باید اين جورِ گسترده را که يک دستگاه جهانی است و شکل جديد آن، شامل کل تمدن جديد غرب می‌شود، بشناسیم. جور يعني عدل و ظلمِ به هم آميخته؛ و همين آمیختگی، کار را سخت مي‌کند؛ «فَلَوْ أَنَّ الْبَاطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزَاجِ‏ الْحَقِ‏ لَمْ يَخْفَ عَلَى الْمُرْتَادِينَ‏»؛ اگر باطل از آميختگي با حق جدا شود و شفاف عرضه شود، کساني که دنبال حق هستند ترديد نمي‌کنند. وقتي حق و باطل آمیخته مي‌شود، کار، دشوار مي‌شود. اين نظام جائرانۀ جهانی، اصلي‌ترين حجاب عدالت است؛ بنابراین بايد آن را کنار بزنيم.» 🔗 https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/3239 ☑️ @mirbaqeri_ir

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸#حجت_مداری | خاطره ای درس آموز از آیت الله العظمی مکارم شیرازی🔸 خدا رحمت کند مرحوم آقای شیخ محمد علی موحد. ایشان استاد [و مدیر مدرسه علمیۀ ما] بودند. ایشان گاهی به ما نصیحت می کردند. یک دفعه از آقای مکارم شیرازی که استاد بزرگ حوزه علمیه است و از مفاخر ما هستند قضیه ای نقل کردند. آقای مکارم هم از شاگردان مرحوم آقای موحد بودند و سطوح حوزه را تا آخر پیش ایشان خوانده بودند. [آقای موحد] گفت یک روزی به ناصر آقا -با همین تعبیر گفت- گفتم: برو به فلانی بگو که ماندن تو در این حجره، خلاف شرع است. به او تذکر بده که این حجره را معطل نگذارد. برود تا یک طلبۀ دیگری را بفرستیم به این حجره. بعد ناصر آقا از من پرسید: من از چه باب این حرف را به او بگویم؟ از باب امر به معروف بگویم؟ از باب نهی از منکر بگویم؟ از باب نصح مستشیر بگویم؟ از باب ارشاد جاهل بگویم؟ از باب تنبیه غافل بگویم؟ بابش را برای من معین کن! من از چه دری وارد شوم؟ این کدامیک از وظایف من است؟ مرحوم آیت الله موحد میگفت: خوشم آمد که با اینکه آقای مکارم بچه سال بود، اما وقتی استادش به او می گوید برو به فلانی بگو، نمی گوید خوب من می روم و به او میگویم. بلکه از من پرسید این حرف را از چه بابی بگویم؟ می گوید من مسلمانم. مسلمان هر حرفی می خواد به دیگری بزند، باید در یکی از این ابواب [فقهی] بگنجد. شما که به من می گویی برو به فلانی بگو، به من بگو از کدام باب باید بروم بگویم؟ از بین این راه هایی که برای من باز شده که مسلمان می خواهد از آن باب برود مکالمه بکند یا تذکر بدهد، برای من باید بابش را مشخص بکنی. این یعنی: «حرکت علی الحجه» (حرکت بر اساس #حجت). انسان سیری که می خواهد بکند علی الامیال نباشد؛ لاحجت را نگیرد، متشابهات را مستند قضایا نگیرد. کما اینکه اداری ها هر وقت بخواهند چیزی بنویسند ماده یا تبصره قانونی اش را مشخص می کنند. اگر رئیس اداره می خواهد یک تصمیم بگیرد که بر اساس هیچ کدام مواد قانونی نیست، کارمند انجامش نمی دهد. شما اگر یک ریال را هم بخواهید خرج کنید، باید طبق یکی از ضوابط و یکی از بندهای قانون خرج کنید. یعنی نسبت به آن کار باید #امر وجود داشته باشد. آن امر است که کارتان را قانونی می کند، کارتان را «اطاعت» می کند. شما اگر از پول اداره تان یک مقدارش را دادید به یک مستحقی، قانون چه کارتان می کند؟ پوست از کله تان می کند. شما را به عنوان اختلاس بیت المال، به زیر سوال می کشد و پیش هرکسی هم که بروید محکومتان می کند. می گوید از کیسه خلیفه بخشش کردی؟ هر یک ریال این پول، کد دارد، برنامه دارد، طبق ضوابط است. باید ببینی از چه راهی خرج کنی. این چیزهایی که شما در دنیا می‌بینید اینها عکس آخرت افتاده رویش، تصویر آخرت افتاده رویش، خدا خواسته آخرت را در این دقتها نشان بدهد به ما و اینها را حجت قرار دهد برای ما که شما پول شخصیتان را هر کاری می خواهید کنید باید آیین نامه داشته باشد، بند داشته باشد، مواد قانونی داشته باشد. بنابراین، خرج شخصی را هم که انسان می کند، خرج خانه‌اش هم که می خواهد بکند، دقیقاً طبق تبصره‌های اسلامی و طبق موازین شرعی باید باشد. حرفی که می خواهد بزند، وقتی که می خواهد مصرف کند، گفتگویی را که می خواهد کند، تلفنی که می خواهد به کسی بزند، صحبتی که می خواهد بکند، حتی صحبتی را که می خواهد گوش بگیرد، طبق یکی از این مواد شرعیه باید باشد. این امر، همه چیز را درست می کند. بی‌امر که شد یعنی هیچی! این یعنی نظام #ولایت_فقیه، نظام شرعی. در نظام ولایت فقیه هم هر کسی باید به یک نحوی، امرش به امر ولایت فقیه بخورد. و هر شخصیتی را که به فرمانش توجه می کنی، باید به یک نحوی مربوط بشود به امام. اگر شد، ارزش پیدا میکند. چون ارتباط با امام برمیگرد به امام زمان و سپس رسول خدا و سپس خداوند. این می شود #توحید. یعنی انسان تمام مأموریت هایش از یک جا نشأت بگیرد، اگر همه کارهایی که انسان می خواهد بکند، برگردد به امر خدا، این می شود توحید. فرد اگر همه کارهایش را بر اساس فرمان خدا انجام داد، آن موقع میشود موحّد. @haerishirazi