مقاومت ۴۲ساله قذافی را "ملکه‌جنگ" شکست! کتاب "ملکه جنگ"، خاطرات هشت ساله حضور کاندولیزا رایس در دولت جورج بوش پسر است؛ چهارسال به عنوان مشاور امنیت ملی و چهارسال هم به عنوان وزیرخارجه آمریکا بود؛ در بخشی از این کتاب، وی به سفرش به لیبی و دیدار با معمر قذافی می‌پردازد. رایس در کتاب خود اشاره می‌کند که قذافی ملتمسانه از وی خواستار سفر به لیبی برای مقاصد شخصی، و نه دیپلماتیک بوده و قذافی او را "شاهزاده خانم آفریقایی" می‌نامیده!... در رسانه‌ها نیز دلدادگی قذافی به کاندولیزا رایس مدت‌ها بر سر زبان‌ها بود. در جریان آشوب‌های سراسری، بعد از بمباران‌های شدید لیبی توسط ناتو (اواخر مهر ۱۳۹۰) مشخص شد که دلباختگی قذافی به رایس که رسانه‌ها به آن می‌پرداختند، صحت داشته و یافتن آلبومی از عکس‌های شخصی رایس در اتاق قذافی، تائید دیگری بر عاشق‌پیشگی یکی از رهبران معروف جهان عرب بوده است. در عین حال، بنا به گفته منابع مختلف رژیم صهیونی، از جمله "لیمور لیونات" نماینده زن عضو کنست، خانم‌ها "تزيپی ليونی" و "كاندوليزا رايس" وزيران امور خارجه اسرائيل و آمريكا، رابطه جنسی پنهانی با يكديگر داشته‌اند. البته بنا به اعترافات شخصی "لیونی"طبق فتوای خاخام اعظم اسرائیل، او با شخصیت‌های مختلف عرب روابط جنسی برقرار کرده و فیلم آن‌ها را برای مهار سران عرب و تامین منافع اسرائیل به موساد داده است. یادآوری این مقدمه برای درک سرنوشت هولناک تحمیل شده بر ملت مرفه و کشور بزرگ لیبی لازم بود تا بدانیم، نقش زنانگی زنان در پشت‌صحنه و روی‌صحنه سیاست غرب و غرب‌زدگان کشورهای اقماری آن‌ها، چقدر واقعی و جدی است: قذافی یک شخصیت شجاع و زیرک بود که مشکلات منطقه شمال آفریقا و جهان عرب را می‌شناخت و در پی حل آن‌ها بود. معمرقذافی، سرهنگ ارتش لیبی؛ یک انقلابی ضدامپریالیسم، سیاستمداری باهوش میان رهبران عرب در پائیز ۱۳۴۸ با یک کودتای آرام نظامی توانست محمد ادریس سنوسی (پادشاه وقت لیبی) را برکنار و تا زمان سرنگونی خودش در ۱۳۹۰ (بر اثر حملات نظامی کشورهای ناتو)، ۴۲سال بر لیبی حکومت کند. سیستم حاکمیتی او طبق "کتاب سبز"ش ترکیبی از سوسیالیسم و اسلام بود و خلقیات شخصی او هم جالب بود: رهبری مردمی و چادرنشین؛ معتقد به وفاق ملل عرب؛ طرفدار آزادی فلسطین؛ اهل پیشرفت نظامی و تسلیحاتی؛ طرفدار مقاومت جمعی مقابل صهیونیست‌ها؛ معتقد به تساهل_تسامح در امور شرعی و آزادی زنان و دختران مسلمان لیبی؛ سردار سازندگی و منادی توسعه و رفاه همه‌جانبه لیبی بود؛ آسایش و شادی و سلامت مردم، اولویت ملی او بود که با برگزاری کنسرت‌های مجانی، آموزش رایگان، ورزش همگانی، ترویج خوش‌گذرانی و سرگرمی عموم مردم لیبی را، پی‌گیری می‌کرد؛ طرفدار ارتباطات گسترده با جهان، از انگلیس و اروپای غربی تا شوروی و کوبا، از شرق آسیا تا سراسر آفریقا، همه‌جا قذافی حضور داشت؛ عیش‌ونوش در حرم‌سراهایش با حدود ۴۰۰ نگهبان از دخترکان جوان، سیره و سبک زندگی او شده بود که رؤیاهای زندگی غربی را در جامعه لیبی بومی‌سازی می‌کرد؛ با این عشرت‌طلبی، هر مخالفی را بی‌رحمانه حذف می‌کرد، از ترور آقای موسی صدر گرفته تا بمب‌گذاری در هواپیمای مسافربری در منطقه لاکربی انگلیس! یعنی "شهوت و غضب" هردو بر او غلبه داشت. ۴۲سال تلاش برای آبادانی لیبی، وفاق میان سنت_مدرنیته، وفاق میان سران عرب، وفاق میان شرق_غرب، مقاومت در برابر اسرائیل و توسعه موشکی و هسته‌ای، همه‌چیز خوب پیش می‌رفت تا۰۰۰ تا اینکه به امید توافق با آمریکا، تسلیم وعده‌ها و دلربایی کاندولیزا رایس شد، مقاومتش شکست و فریب مذاکرات با اوباما را خورد؛ موشک‌هایش را منهدم و صنعت هسته‌ای کشورش را تقدیم آمریکا نمود؛ سپس، وقتی خلع‌سلاح شد، بی‌رحمانه با تهاجم نظامی آمریکااروپا، ذلیلانه کشته شد و کشور بزرگ لیبی هم در کمترین زمان، متلاشی، مخروبه و چندپاره شد؛ و ناگهان قذافی و شعارهایش با خیزش مردم در رؤیای آزادی غربی، به فنا رفت و با شعله‌ور شدن جنگ داخلی در لیبی، همه‌چیز (نظم اجتماعی، قدرت ملی، ثروت عمومی، آبادانی، اعتبار و انسجام کشور لیبی) تمام شد! پ.ن: چقدر رهبری امام خامنه‌ای برای مهار و مدیریت کسانی که دلداده مذاکره و سازش با آمریکا هستند، پیچیده و سخت و سرنوشت‌ساز است. #قذافی_آمریکا #کاندولیزا_رایس #تزیپی_لیونی ✍محمدعلی رامین @maramin

مقاومت ۴۲ساله قذافی را "ملکه‌جنگ" شکست! کتاب "ملکه جنگ"، خاطرات هشت ساله حضور کاندولیزا رایس در دولت جورج بوش پسر است؛ چهارسال به عنوان مشاور امنیت ملی و چهارسال هم به عنوان وزیرخارجه آمریکا بود؛ در بخشی از این کتاب، وی به سفرش به لیبی و دیدار با معمر قذافی می‌پردازد. رایس در کتاب خود اشاره می‌کند که قذافی ملتمسانه از وی خواستار سفر به لیبی برای مقاصد شخصی، و نه دیپلماتیک بوده و قذافی او را "شاهزاده خانم آفریقایی" می‌نامیده!... در رسانه‌ها نیز دلدادگی قذافی به کاندولیزا رایس مدت‌ها بر سر زبان‌ها بود. در جریان آشوب‌های سراسری، بعد از بمباران‌های شدید لیبی توسط ناتو (اواخر مهر ۱۳۹۰) مشخص شد که دلباختگی قذافی به رایس که رسانه‌ها به آن می‌پرداختند، صحت داشته و یافتن آلبومی از عکس‌های شخصی رایس در اتاق قذافی، تائید دیگری بر عاشق‌پیشگی یکی از رهبران معروف جهان عرب بوده است. در عین حال، بنا به گفته منابع مختلف رژیم صهیونی، از جمله "لیمور لیونات" نماینده زن عضو کنست، خانم‌ها "تزيپی ليونی" و "كاندوليزا رايس" وزيران امور خارجه اسرائيل و آمريكا، رابطه جنسی پنهانی با يكديگر داشته‌اند. البته بنا به اعترافات شخصی "لیونی"طبق فتوای خاخام اعظم اسرائیل، او با شخصیت‌های مختلف عرب روابط جنسی برقرار کرده و فیلم آن‌ها را برای مهار سران عرب و تامین منافع اسرائیل به موساد داده است. یادآوری این مقدمه برای درک سرنوشت هولناک تحمیل شده بر ملت مرفه و کشور بزرگ لیبی لازم بود تا بدانیم، نقش زنانگی زنان در پشت‌صحنه و روی‌صحنه سیاست غرب و غرب‌زدگان کشورهای اقماری آن‌ها، چقدر واقعی و جدی است: قذافی یک شخصیت شجاع و زیرک بود که مشکلات منطقه شمال آفریقا و جهان عرب را می‌شناخت و در پی حل آن‌ها بود. معمرقذافی، سرهنگ ارتش لیبی؛ یک انقلابی ضدامپریالیسم، سیاستمداری باهوش میان رهبران عرب در پائیز ۱۳۴۸ با یک کودتای آرام نظامی توانست محمد ادریس سنوسی (پادشاه وقت لیبی) را برکنار و تا زمان سرنگونی خودش در ۱۳۹۰ (بر اثر حملات نظامی کشورهای ناتو)، ۴۲سال بر لیبی حکومت کند. سیستم حاکمیتی او طبق "کتاب سبز"ش ترکیبی از سوسیالیسم و اسلام بود و خلقیات شخصی او هم جالب بود: رهبری مردمی و چادرنشین؛ معتقد به وفاق ملل عرب؛ طرفدار آزادی فلسطین؛ اهل پیشرفت نظامی و تسلیحاتی؛ طرفدار مقاومت جمعی مقابل صهیونیست‌ها؛ معتقد به تساهل_تسامح در امور شرعی و آزادی زنان و دختران مسلمان لیبی؛ سردار سازندگی و منادی توسعه و رفاه همه‌جانبه لیبی بود؛ آسایش و شادی و سلامت مردم، اولویت ملی او بود که با برگزاری کنسرت‌های مجانی، آموزش رایگان، ورزش همگانی، ترویج خوش‌گذرانی و سرگرمی عموم مردم لیبی را، پی‌گیری می‌کرد؛ طرفدار ارتباطات گسترده با جهان، از انگلیس و اروپای غربی تا شوروی و کوبا، از شرق آسیا تا سراسر آفریقا، همه‌جا قذافی حضور داشت؛ عیش‌ونوش در حرم‌سراهایش با حدود ۴۰۰ نگهبان از دخترکان جوان، سیره و سبک زندگی او شده بود که رؤیاهای زندگی غربی را در جامعه لیبی بومی‌سازی می‌کرد؛ با این عشرت‌طلبی، هر مخالفی را بی‌رحمانه حذف می‌کرد، از ترور آقای موسی صدر گرفته تا بمب‌گذاری در هواپیمای مسافربری در منطقه لاکربی انگلیس! یعنی "شهوت و غضب" هردو بر او غلبه داشت. ۴۲سال تلاش برای آبادانی لیبی، وفاق میان سنت_مدرنیته، وفاق میان سران عرب، وفاق میان شرق_غرب، مقاومت در برابر اسرائیل و توسعه موشکی و هسته‌ای، همه‌چیز خوب پیش می‌رفت تا۰۰۰ تا اینکه به امید توافق با آمریکا، تسلیم وعده‌ها و دلربایی کاندولیزا رایس شد، مقاومتش شکست و فریب مذاکرات با اوباما را خورد؛ موشک‌هایش را منهدم و صنعت هسته‌ای کشورش را تقدیم آمریکا نمود؛ سپس، وقتی خلع‌سلاح شد، بی‌رحمانه با تهاجم نظامی آمریکااروپا، ذلیلانه کشته شد و کشور بزرگ لیبی هم در کمترین زمان، متلاشی، مخروبه و چندپاره شد؛ و ناگهان قذافی و شعارهایش با خیزش مردم در رؤیای آزادی غربی، به فنا رفت و با شعله‌ور شدن جنگ داخلی در لیبی، همه‌چیز (نظم اجتماعی، قدرت ملی، ثروت عمومی، آبادانی، اعتبار و انسجام کشور لیبی) تمام شد! پ.ن: چقدر رهبری امام خامنه‌ای برای مهار و مدیریت کسانی که دلداده مذاکره و سازش با آمریکا هستند، پیچیده و سخت و سرنوشت‌ساز است. #قذافی_آمریکا #کاندولیزا_رایس #تزیپی_لیونی ✍محمدعلی رامین @maramin