the dream has started!🌿

💌 نشانی را از کدام پرستو باید بپرسم؟ چمدان آماده است، و لبریز از شقایق و امید من کفش به پا خواهم کرد پای در مسیر خواهم گذاشت "راه خود بگویدم که چون باید رفت" 🖋سَروْ نِشین

﷽

﷽ ••• بال نو مبارک! 🪶 دست هایت را دراز کن به سمت نور.. اما نه هر نوری! گول چراغ جادو و 🪔 شمعدان و 🕯 چراغ برق را نخور!💡 در جستجوی خودِ نور باش! "نور واقعی" نه انعکاسی از نور و نه عکسی از آن! به دنبال منبعِ نور باش منبعِ تمامِ نورهای عالم.. و بعد بگذار این نور تا می تواند چشمت را بزند..✨ آسمان تو را می خواند و زمین برای رساندنت، پله ساخته است.. آهای!⚡️ برای این سفر کفش به پا نکن : با گام دل باید رفت! نور را دنبال کن.. تا به منبع، نزدیک و نزدیک تر شوی.. بر سرِ شانه های روحت دست بکش.. تیزیِ دو پرِ تازه روییده را احساس نمی کنی؟ بال‌هایت دوباره می رویند.. آرام آرام قوّت می گیرند و شوق پرواز بی قرارشان می کند.., به حرمت قنداقه ای که از آسمان آمد و بال فطرس را جان داد.. به تیزیِ هر پرِ تازه امیدوار باش! به بال هایی که جان می گیرند.. تو، پرواز خواهی کرد.. ♥️🖋سَروْنشین #سفربینهایت #follow_the_LIGHT https://eitaa.com/sarv_neshin

《 خوشا نوشتن و نَفسِ عمیقِ بعدش! 》🕊

هیچ چیز مانند اراده به پرواز پریدن را آسان نمی کند. 📎ن.الف 📖 یک عاشقانه آرام

📌راز گل سرخ! قصه قصه ی راز است! قصه ی افسون گل سرخ که باید در آن شناور بود. شاید بعضی معماها را باید تا همیشه معما نگه داشت... رمز پشتِ یک نگاه هایی را باید نگشود.همیشه نیازی نیست حس کنجکاوی را تا آخر پیش برد و ته و توی قضیه را فهمید؛چون قصه؛ قصه راز است. برخی گل ها عمر یک ساله دارند برخی یک روزه و برخی چندساعته. اما یک گل هایی تا تپشی هست، هستند. تا صاحب و مراقبی هست ، زنده اند. میدانی؟ قصه ، قصه شازده کوچولو و گلش است. قصه ی آدم است و روحش. تا حواست جمع باشد به خودت،تا آب و نور و خاکش را به موقع بهش برسانی تا باهاش حرف بزنی و نازش را بکشی زنده است و سرحال؛نشاطش سرریز می کند... اما گاهی چرخ گردون که سخت می گیرد به آدم،یک چیزی این وسط گم میشود. یک شازده کوچولویی گلش را توی حباب شیشه ای می گذارد و می رود پی زندگی اش... آنوقت این که این گل دست کدام باغبان می افتد....خدا عالم است. احتمالا این بیتِ فریدون مشیری هم از طرف خداست خطاب به بنده اش : نازک آرای تنِ ساقه گلی که به جانش کِشتم وبه جان دادمش آب... آخر روح ما عزیز دردانه ی خداست.. این یادداشت دلگپه ای بود به مناسبت تولد مهدیه سادات.. این که چرا این حرف ها و این کلمات؟ نمیدانم آخر... کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ🌹 پ.ن: این یادداشت رو به مناسبت تولد دوستم مرقوم کرده بودم👭🌝📝 کامنت دونی🧤: @s_abbasib @sarv_neshin