– نامه‌های عاشقانه ؛ عباس معروفی

هنرمند جماعت به ندرت ممکن است آدم واقعا بدی باشد؛ این یا آن بدجنسی کوچک بله، ولی بیش از نه. احساسات ما به حقه‌بازی‌های بزرگ فرصت خودنمایی نمی‌دهند. ما روحمان را در کارهامان آشکار می‌کنیم، طوری که هرکس می‌تواند به وضوح ببیند که هنرمند تحت شرایطی خاص به چه آدم بدی ممکن است تبدیل شود. هنر یک جور سوپاپ اطمینان است. – سوی دیگر ؛ آلفرد کوبین

نظرشخصی: نوشته هایی سرشار از احساس و شور عاشقانه، کاملا ملموس و واقعی، به دور از تکلف و پیچیدگی. – ژانر : عاشقانه

خلاصه: منظومه عین القضات و عشق به قلم عباس معروفی مجموعه‌ای از اشعار زیبا و عاشقانه با بیانی روان و دلنشین است. پر از عاشقانه‌های زیبا است این کتاب. با زبانی عریان و بی‌پرده، الفاظ را می‌ بینی که با احساساتت عشقبازی می‌کنند؛ تاجایی‌که هوس عاشقی‌ کردن به جان آدم می‌افتد. هوس می‌ کنی کسی باشد و برایش همچین شعرهایی بخوانی: تو میدانی که از مرگ نمی ترسم فقط حیف است هزار سال بخوابم و خواب تو را نبینم!

https://daigo.ir/secret/560355676 چه کتابی بزاریم؟ پست با شما:)🤍

نظر شخصی: همون طور که از اسم کتاب پیداست باعث کنار گذاشتن عادت‌ها و طرز فکرهای اشتباهی می‌شه که در اثر تربیت و فرهنگ جامعه به اون‌ها عادت کردیم. در نتیجه کنار گذاشتن این عادت‌های غلط به اعتماد به نفس بیشتر و طرز فکر بهتری دست پیدا می‌کنیم. – ژانر : روانشناسی ؛ اجتماعی

خلاصه: تصور کنید چگونه می شد اگر بدون ترس از خوب بودن زندگی می کردید.. اگر اهمیتی نمی دادید که زندگی شما در اینستاگرام چگونه به نظر می رسد. اگر می توانستید خود را از شر احساس گناهتان رها کنید و خودتان را به خاطر اشتباهاتتان انسانی سرزنش نکنید. تصور کنید اگر در هر تصمیمی که با آن روبرو می شدید ، مسیر جسورانه تری را انتخاب می کردید؟ به عنوان یک زن ، بسیاری از ما تحت فشار انتظارات خودمان هستیم و زیر این فشار خرد می شویم. ما خودمان را خسته کرده ایم تا بتوانیم همه را خوشحال کنیم ، فرصتهایی را که باعث ترساندن ما می شود رد می کنیم و تحت هیچ عنوان نمی توانیم رد شدن توسط دیگران را قبول کنیم. سوجانی می گوید دلیلی وجود دارد که ما اینگونه عمل می کنیم…

– نامه‌های عاشقانه ؛ عباس معروفی

زن در تصویری که جامعه مذکر بر او تحمیل کرده محبوس است، بنابراین اگر به سراغ انتخاب آزاد برود مانند این است که حصار زندان را شکسته است. عاشقان می‌گویند «عشق او را دگرگون کرده است، عشق او را آدمی دیگر کرده است.» و حق با آن‌هاست. عشق زن را به کلی دگرگون می‌کند. اگر جرئت کند عشق بورزد، اگر جرئت کند خودش باشد، باید تصویری را که دنیا او را در آن محبوس کرده است نابود کند. – دیالکتیک تنهایی ؛ اکتاویو پاز

آدمی مرگ و تولد را به تنهایی تجربه می‌کند. ما تنها زاده می‌شویم و تنها می‌میریم. – دیالکتیک تنهایی ؛ اکتاویو پاز

– نامه‌های عاشقانه ؛ عباس معروفی

انسان مدرن دوست دارد تظاهر کند که تفکر او بیدار است. اما این تفکر بیدار ما را به راه‌های پیچاپیج کابوسی رهنمون شده است که در آن اتاق‌های شکنجه در آینه خرد تکراری بی‌پایان می‌یابند. وقتی سر برآوریم، شاید پی ببریم که با چشمان باز خواب می‌دیده‌ایم و خواب‌ها و رویاهای فرد تحمل‌ناپذیرند. و آن‌گاه شاید بار دیگر بخواهیم با چشمان بسته خواب ببینیم. – دیالکتیک تنهایی ؛ اکتاویو پاز