#داستان_های_پند_آموز
🍃 اصحاب و یاران گِرد پیامبر را گرفته بودند و به سخنانش گوش می دادند.
🔸 ناگهان دیـدنـد پسر بچه ای نزد پیامبر آمدو گفت: ای پیامبرخدا, من پسری هستم که پدرم از دنیا رفته است، مادر و خواهرم نیز بی سرپرستند.
از آنچه خداوند به شما عنایت فرموده است به ما کمک کن .
✨ پیامبر به بلال فرمودند: به خانه من برو و هر غذایی که یافتی آن را بیاور.
🌴بـلال به حجره هایی که مربوط به پیامبر بود رفت وپس از جستجو 21 دانه خرما پیدا کرد و به خـدمـت ایـشان آورد.
☀️ پیامبر به آن پسر فرمودند: بیا این خرماها را از من بپذیر.
🌴هفت دانه آن مال خودت , هفت دانه دیگر مال خواهرت , و هفت دانه باقیمانده مال مادرت باشد .
✅ در این هنگام یکی از اصحاب به نام معاذ, دست نوازش بر سر آن یتیم کشید و گفت : خداوند تو را از یتیمی بیرون آورد و جانشین پدرت سازد .
🟢 پیامبر(ص ) به معاذ فرمودند: محبت تو را به این یتیم دیدم.
☑️ بدان که هرکس یتیمی را سرپرستی کند و دسـت نـوازش بـر سـر او بـکـشـد, خـداونـد بـه تـعـداد هـر مـویـی کـه از زیـر دسـت او مـی گـذرد,پاداش شایسته ای به او می دهد, گناهی از گناهان او را محو می سازد ومقام او را بالا می برد.
مجمع البیان , ج1 ,ص 506
#داستان_های_پند_آموز
⚠️ اینگونه سرمایه گذاری کنیم
🍃 يكي از پسران امام صادق عليه السلام نامش محمد بود. گاهي از مخارج زندگيش چيزي زياد مي آورد، امام فرمودند : چقدر از مخارج زندگيت زياد آمده ؟ عرض كرد : چهل دينار
🔸حضرت فرمودند : آن را در راه خدا صدقه بده . عرض كرد : غير از این پولي ندارم، اگر صدقه بدهم چيزي برايم نمي ماند.
💠آقا فرمودند : برو آن را صدقه بده خداوند عوضش را مي دهد، آيا نمي داني كه هر چيزي كليدي دارد و كليد رزق صدقه است!!
🍃 محمد نصيحت پدر را پذيرفت و آن چهل دينار اضافي را صدقه داد.
✨ از اين جريان ده روز بيشتر نگذشت كه چهار هزار دينار براي امام آوردند. امام به محمد فرمودند : پسر جانم ! ما براي خدا، چهل دينار داديم ، خداوند به جاي آن، چهار هزار دينار (صد برابر) به ما عنايت فرمود‼️
#زندگی_اهلبیتی
#داستان_های_پند_آموز
🚗 منطق ماشین دودی!!
🍃 یکی از دوستان ما که مرد نکته سنجی است، یک تعبیر بسیار لطیف داشت که اسمش را گذاشته بود: « منطق ماشین دودی». می گفتیم منطق ماشین دودی چیست؟ می گفت من یک درسی را از قدیم آموخته ام و اشخاص را روی منطق ماشین دودی می شناسم‼️
🚂وقتی بچه بودم، منزلمان در حضرت
عبدالعظیم بود و آن وقتها قطار راه آهن به صورت امروز نبود و فقط همین قطار تهران-شاه عبدالعظیم بود. من می دیدم که قطار وقتی در ایستگاه بود، بچه ها دورش جمع می شوند و آن را تماشا می کنند و به زبان حال می گویند: « ببین چه موجود عجیبی است!» معلوم بود که یک احترام و عظمتی برای آن قائل هستند. تا قطار ایستاده بود، با یک نظر تعظیم و تکریم و احترام و اعجاب به او نگاه می کردند تا کم کم ساعت حرکت قطار می رسید و قطار راه می افتاد، بچه ها می دویدند، سنگ بر می داشتند و قطار را مورد حمله قرار می دادند.
🔸 من تعجب می کردم که اگر به این قطار باید سنگ زد، چرا وقتی که ایستاده یک ریگ کوچک هم به آن نمی زنند و اگر باید برایش اعجاب قائل بود، اعجاب بیشتر در وقتی است که حرکت می کند.
☑️ این معما برایم بود تا وقتی که بزرگ شدم و وارد اجتماع شدم.
⚠️ دیدم این قانون کلی زندگی ما ایرانیان است که هر کسی و هر چیزی تا وقتی که ساکن است، مورد احترام است. تا ساکت است، مورد تعظیم و تجلیل است. اما همین که به راه افتاد و یک قدم برداشت، نه تنها کسی کمکش نمی کند، بلکه سنگ است که به طرف او پرتاب می شود‼️
✍🏻 از اینکه دیگران برای شما مشکل ایجاد می‌کنند ناراحت نباشید، چون در حال پیشرفت هستید❕