eitaa logo
ســــید خراســانــی
1.1هزار دنبال‌کننده
13هزار عکس
4.2هزار ویدیو
60 فایل
 
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 فقط با آرام شوید ✍ عموم مردم و بخشی از بدنه حزب الله از بیانات در حمایت تصمیم سران قوا در مسئله قانع نشده و هیچ تبیین و تحلیلی را هم قبول ندارند. سال ۶۰ وقتی حضرت آقا به عنوان رئیس جمهور انتخاب شدند قصد داشتند آیت الله مهدوی کنی یا فرد دیگری را برای نخست وزیری معرفی کنند. به علت فشار مجلس و نامه نگاری به رهبر کبیر انقلاب یعنی امام خمینی(ره)، ایشان خطاب به آیت الله خامنه ای فرمود که آقای میرحسین موسوی را به نخست وزیری معرفی کنید. حضرت آقا مخالف بود چون اساساً خط فکری و سیاسی میرحسین موسوی را قبول نداشت. در اینجا نظر امام را پذیرفت و موسوی را به مجلس برای نخست وزیری معرفی کرد. سال ۶۴ بعد از اینکه حضرت آقا مجدد به ریاست جمهوری انتخاب شدند باز قصد نداشتند که میرحسین موسوی را به نخست وزیری معرفی کنند. باز مجلس به ریاست مرحوم هاشمی رفسنجانی و محسن رضایی بعنوان فرمانده سپاه به امام خمینی(ره) نامه نوشتند و از امام خواستند که نگذارد میرحسین موسوی از نخست وزیری حذف شود! جناب رضایی در نامه نوشته بود چنانچه میرحسین به عنوان نخست وزیر مجدد انتخاب نشود در جبهه ها و بین نیروها اختلاف می افتد و موضع ما در جنگ تضعیف می شود. هاشمی هم نوشته بود امروز مصلحت است که میرحسین موسوی دوباره به عنوان نخست وزیر انتخاب شود. امام به یکی دو نفر پیام دادند که به آقای خامنه ای بگویید که آقای میرحسین موسوی را مجدد برای نخست وزیری معرفی کنید. اینجا آیت الله خامنه ای مقاومت کردند و گفتند تا امام به من حکم ندهد قبول نمی کنم. گفتند چرا حکم؟ پاسخ داد چون هیچ برای معرفی آقای میرحسین موسوی ندارم و ایشان را کامل می شناسم به درد این جایگاه نمی خورد و... امام(ره) پیام دادند باشه من حکم می دهم. این چنین آیت الله خامنه ای با وجود اینکه قلباً و عقلاً با میرحسین موسوی مشکل داشت با نظر امام موافقت کرد. حالا در رابطه با مسئله افزایش نرخ بنزین؛ همه می دانیم که اجرای این طرح در این زمان با این شرایط بدست بی کفایت ترین رئیس جمهور تاریخ جمهوری اسلامی و بدست بی عرضه ترین وزرای تاریخ ایران و بدست ناکارآمدترین مدیران، کشور را دچار آشوب و بلوا کرده؛ اما هیچ کدام نمی توانیم ادعا کنیم بیشتر از رهبری می فهمیم! یعنی رهبر انقلاب خودشان نمی دانند که مردم قانع نشدند؟ قطعاً می دانند. اما تکلیف چیست؟ انفعال و غرزدن و عصبانیت و ناراحتی؟ آیا تکلیف این است که ناامید شویم؟ پس چه شد معنای ولایت مداری؟ چه شد «از تو به یک اشاره/ از ما به سر دویدن»؟ چه شد: «وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد»؟ به نظرم اگر تبیین ها و تحلیل ها آرام تان نکرده، تنها راه توکل به خدا و اطاعت از ولایت است. دنبال توجیهات هم نباشیم. میدانیم برخی حرف ها توجیه است. وقتی ولایت گفتند از این تصمیم حمایت می کنم ضمن انتقاد به عملکرد سران قوا و عدم مدیریت شان و مطالبه از آنها، دیگر ناامید نباشیم. امام فرمود: پشتیبان ولایت فقیه باشید تا مملک تان آسیب نبیند. اینکه چرا حمایت کردند را مفصل هم توضیح دادیم اگر قانع نشدید تنها جواب ولایت پذیری است. @sayedkhorasani🦋