🔷🔹 خروج #دانش‌گاه از تربیت و مهارت‌آموزی و تقلیل به #محیط_مجازی 💥👈دکتر مقصودی نوشت: یکی از دانشجویان من پیام داده است که: «استاد، این‌ شیوه که محتوای دروس را ضبط می‌کنید و ارسال می‌کنید، برای ما بهره‌وری بیشتری دارد نسبت به وضعیتی که در کلاس حضوری شرکت می‌کنیم. چرا که هر زمانی که لازم باشد فیلم را نگه می‌داریم و جزوه را تکمیل می‌کنیم یا دوباره و سه باره فیلم را می‌بینیم و ...» ⏪ طبعا این سبک نگاه ممکن است ایشان و دیگر دانشجویان را متقاعد کند که دانشگاه مجازی بهتر از دانشگاه حقیقی است. و پیامدهای این نگاه در حکمرانی نیز این می‌شود که دانشگاه مجازی بهتر از دانشگاه حقیقی است. این ناشی از سیطرۀ تفکری است که دانشگاه را نه محلی برای زندگی، نه مهارت‌آموزی عملیاتی، نه یادگیری تعامل انسانی و اجتماعی و نه تربیت روحی و فکری می‌داند. ⏪ در این نگاه، دانشگاه، صرفا محل یادگیری مفاهیم انتزاعی است و استاد نیز ضبط صوتی است که این مفاهیم را منتقل می‌کند. از آن‌جایی که استاد نسبت به مفاهیم کاملا منفعل است کاش بشود، سخنان او را همانند ضبط صوت به عقب برگرداند تا یک مفهوم را دوباره و سه باره بیان کند. کنترل حضور و غیاب و سکوت کلاس هم عنقریب است که توسط حس‌گرهای ماشینی به‌طور کامل حاصل شود. و این سیکل به سوی زندگی مجازی به سرعت در حال طی شدن است. لذا چیزی نمانده که دولت اعلام کند برای کاهش هزینه‌ها، دانشگاه را تعطیل می‌کند و به آموزش مجازی بسنده می‌کند. ⏪کرونا سربازی است که وظیفۀ مجازی سازی زندگی انسان‌ها را در کمترین زمان ممکن و با بی‌سابقه‌ترین هجمه روانی و رسانه‌ای انجام داده است. و این انتقال از محبس دنیا به محبس دنیای مجازی برای انسانی که از ملکوت آمده است ادامه دارد.... @SchoolofEconomics