📍اینجور آدم‌ها شهید می‌شوند! 🔖کسانی که خیلی دوست دارند برای هدایت دیگران تلاش کنند و به سعادت آدم‌ها عشق بورزند، به جای اینکه بمیرند، شهید می‌شوند. این شهادت، آنها را صاحب قدرتی جاودانه و تأثیری گسترده برای کمک به انسان‌ها برای رسیدن به سعادت خواهد کرد. شهدا بهتر از فرشته‌ها، به کمک ما آدم‌های مُردنی می‌شتابند. #شهید_سید_هاشم_صفی_الدین #یادشهداباصلوات

مردان بر خاک می‌افتند اما؛ پرچم نمی‌افتد...🌷 #سيد_المقاومة #لبنان

°●🎥💚●° مداحی کمتر شنیده شده از #شهید_سید_مجتبی_علمدار... #شهید #شهادت #یحیی_سنوار ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

📌مادر شهیده #معصومه_کرباسی: به معصومه گفتم تا پایان جنگ بیایید در شیراز زندگی کنید؛ پاسخ داد مگر خون من از خون بچه‌های لبنان، غزه و فلسطین رنگین‌تر است؟ با همسرم در لبنان می‌مانم... #اولین_شهیده_ایرانی_طریق_القدس #شهیده_کرباسی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

🔻حال و هوای مراسم وداع با پیکر شهیده قدس معصومه کرباسی 📌 معراج شهدای تهران #شهیده_معصومه_کرباسی #معصومه_کرباسی #معراج_شهدا ┄┅┅┅┅┄❅💠❅┄┅┅┅┅┄

🥀مادر هرکاری کند بچه‌ها یاد‌ می‌گیرند مثلا اگر #شهید شود. 🎥بخشی از دیدار مقام معظم رهبری با خانواده شهید رضا عواضه و شهیده #معصومه_کرباسی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

❤️‍🩹| فرزند شهیده معصومه کرباسی و شهید رضا عواضه به رهبر گفتند: «لا یکلف الله نفسا الا وسعها... آقاجان! قطعاً اگه خدا این توانمندی رو در ما نمی‌دید، ما رو به این امتحان بزرگ مبتلا نمی‌کرد.» پ.ن: روح بزرگ از آن مردان بزرگ است...

🔰 روایت فرزند شهیده معصومه کرباسی از آنچه که در روز ترور گذشت 🔹بعد از ویدئوی تعقیب خودرو خانم کرباسی و همسرش توسط پهپاد، اولین سؤالی که در ذهنم نشست این بود که شهید و شهیده کجا می‌رفتند؟! مسیرشان به کجا ختم می‌شد که ناتمام ماند؟! 🔹سؤالم را از مهتدی پسر ۱۴ ساله این خانواده می‌پرسم و او با کلمات فارسی‌ شمرده شمرده که با لهجه لبنانی عجین شده است جوابم را می‌دهد: « ۲۰ روزی می‌شد که ما خانه‌مان را در بیروت ترک کرده بودیم و در یکی از هتل‌های جونیه زندگی می‌کردیم. یک اتاق دو خوابه که خانواده ۷ نفرهٔ ما و خانواده پدری‌ام در آن می‌ماندیم. پدرم طبق معمول آن روز نماز صبحش را خواند، قهوه‌اش را با مادر خورد و برای رفتن به سرکار آماده شد، مادرم هم همراهشان رفت تا سری به خانه بزند و لباس‌های ما را بشوید. تقریباً ۱ ساعت بعد از آن که از خانه رفتند شهید شدند.»