#ادبیات_عرب #علم_صرف #تفسیر_قرآن #کاربرد_ادبیات_عرب ⭕️ ✍ تفاوت معنای «مشارکت» در دو باب ثلاثی مزید مُفَاعَلَة و تَفَاعُل 1⃣ در دو باب مُفَاعَلَة و تَفَاعُل معنای مشارکت با قدری تفاوت وجود دارد. در تَفَاعُل، هر دو طرف کار را متقابلاً انجام داده اند . در مُفَاعَلَة هر دو طرف کار را انجام داده اند اما یکی غلبه پیدا کرده و فاعل شده است. برای مثال جمله کاتَبَ علیٌ حسیناً به این معناست که علی به حسین نامه نوشت و حسین نیز نامه را پذیرفت، نامه به دست حسین رسید. فقط نامه از علی به حسین فرستاده شد و حسین دریافت کرده و معنایی بیش از این نمی رساند. (اینجا معنای مشارکت محفوظ است چون فعل نامه نگاری دو طرف داشته است) اما تَکاتَبَ عَلِیٌ و حُسَینٌ به این معناست که علی و حسین به یکدیگر نامه نوشتند. یک نفر نامه نوشت به دست طرف مقابل رسید و طرف مقابل جواب نامه را هم داد! 2⃣ در تَفَاعُل، هردو فرد اعراب مرفوع می گیرند و فاعل هستند. در مُفَاعَلَة یکی فاعل و دیگری مفعول است. 📚 مثال قرآنی: وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ /مائده 5 و (همواره) در راه نیکی و پرهیزگاری با هم تعاون کنید! 📚 مثال قرآنی: وَلَا تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ / بقره 191 و آنها را در مسجد الحرام نکشید تا اینکه آنها شما را در مسجد الحرام بکشند. ( در ترجمه های قرآن باید باب تَفَاعُل و مُفَاعَلَة را دقیق ترجمه کنیم که متأسفانه اینجور نیست!) کانال دروس و اندیشه های استاد حیدری فر 🆔 https://eitaa.com/dorusheidarifar

استعمال کلمه اَحد در لغت و قرآن: «اَحد» در اصل «وحد» بوده. [۱] این لفظ به خاطر داشتن معنای خاص، جز خدا کسی را نمی توان با آن توصیف کرد. [۲] هرگاه این لفظ در سیاق نفی قرار گرفت، بر غیر خدا اطلاق می‌گردد; مانند: «ماجائنی من أحد» ولی اگر در قلمرو اثبات قرار گرفت، فقط به صورت مضاف استعمال می‌شود; مانند: أحدهم، أحد عشر. و به صورت غیر مضاف تنها درباره خدا اطلاق می‌شود; مانند: (قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَد). #تفسیر_قرآن #ادبیات_عرب ---------- [۱]: [۱] المقاییس، ج۱، ص ۶۷. [۲]: [۲] قاموس، ج۱، ص ۲۷۳. 📚 کتاب منشور جاوید آیت الله جعفر سبحانی، تفسیر موضوعی قرآن، ج 1، ص 261 کانال دروس و اندیشه های استاد حیدری فر 🆔 https://eitaa.com/dorusheidarifar