نه وقتی از هرکجا به شهرم بازگردم آدمی با دسته‌ی گل منتظرم هست، نه صبح و شبم را سلامی یا بوسه‌ای به‌خیر می‌کند، نه کسی دوستم دارد و نه کسی را دوست دارم، نه مضمونی برای سرودن باقی مانده و نه حوصله‌ای برای نفس کشیدن، کاش علاوه بر آدم‌ها جمعه هم تنهایم بگذارد.

لذت‌بخش، زیبا و غرورآفرین. الگوی توسعه‌ی ژاپن هم رفت تو آفتابه‌ی ایرانی.

کاش سپاه امشب پایگاه‌های آمریکا تو ژاپن رو بزنه که کاملا مشخص بشه کت تن کیه.

عملیات استشهادی ۲ هاراکیری ۱

بریزیم تو خیابونا دیگه واقعا.

خیلی از آدمایی که پارسال از باختن تیم ملی خوش‌حال می‌شدن، امسال دل‌ توی دلشون نبود که ایران بره مرحله‌ی بعد و فکر می‌کنم زمان به همه ثابت کرد که انسان بی‌وطن بی‌هویته و بی‌هویتا جایی بین مردم ایران ندارن.

سمت چپی مال آقاست و سمت راستی برای سیدحسن نصرالله. خوش به حال اونی که اینا رو می‌بره تو قبرش.

هوای اون لحظه‌ی اولی که آدم می‌ره زیر پتو از قطب شمال سردتره انگار.

يا أَبَا الْحَسَنِ يا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ أَيُّهَا الْكاظِمُ يَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ يا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ يا سَيِّدَنا وَمَوْلينا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا يا وَجيهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

اینکه موقع انتخاب واحد میفهمی این ترم با شهریار زرشناس کلاس داری اتفاق جالبیه.

خدایا امروز رو روز شادی مردم ایران و شکست تحقیر‌آمیز تیم قطر قرار بده.

من اگه ایران ببره حجاب استایل میشم. شما چی کار می‌کنید؟