فقط چندساعت از ماشین پیاده شدم. وقتی برگشتم، دیدم آب توی بطریم به نقطهی جوش رسیده. لذا یه نپتون خریدم، انداختم توش و یک بطری چایی خوردم.
#نیمه_پر_لیوان
یک سال و چند ماهه وقتایی که کارم گیر میکنه و استخاره لازمم بیشتر میفهمم که چقدر جات خالیه بابایی!
ثانیه به ثانیهی مشایه، موسیقی زنده دارد. کاش سالهای قبل کمتر از هندزفری استفاده میکردم.
شورهی روی لباس و خاک روی چادر زائر امام حسین، عزت است، شوریدگیِ عزاداری است و نشانهی تحمل سختی مسیر.
داغدار عزیز، برای رسیدن به التیام قدم برمیدارد و بلاگر برای مصرف کردن امام.
مثل اینها که میخواهند زیارت کربلا را هم ژیگول کنند نباشید و با افتخار با عرق پیشانی و خستگی و درماندگی به حسین بن علی برسید. چون تنها مزاری که زیارتش با همان حال نزار اجر بیشتری دارد، کربلاست.
اگه دیدی کفشت پاره شده، کولهات خراب شده، سرما خوردی، کمرت گرفته و ممنوعالخروج شدی، باید بفهمی نزدیک اربعینه.
«لقد خلقنا الإنسان في کبد. زیارت پیاده از خانه به عتبه هیچ آنش تهی از رنج نیست؛ رنجآمیختهترین مناسکی که میشناسم...»
-محمدمهدی فاطمیصدر