🌺🌹🌼🌸 شنیدن «دوست دارم» قشنگه ولی کارایی که طرفت انجام میده تا بفهمی دوست داره صد برابر قشنگ تره❤️ 💠 @SEDAYE_ELAHE 💠

🎤 #آرشا_رادین 🎧 دلربا #موزیک_شب آدم که انقد جذاب نمیشه دورت بگردم خیالت جمع شد آخر تو شدی الماس قلبم 🎶 @SEDAYE_ELAHE 🎶

طلوع صبحی دیگر از زندگی بر شما مبارک دلتان شاد از غم ها آزاد خانه اميدتان آباد زندگی تان بر وفق مراد سلام صبح بخیر..❤️ @SEDAYE_ELAHE

سعادت چیست؟ افلاطون: حکمت، شجاعت، عفت، عدالت ارسطو: زیبایی، ثروت، دوستی اسپینوزا: غلبه عقل بر احساس رواقیون: انطباق با طبیعت اپیکور: بیشترین غلبه لذت بر درد و رنج کانت: اتحاد بین عقل و احساس میل: زیستنی در شأن انسان ویل دورانت: ثروت، عشق، سلامتی سوزان ولف: اخلاق، شادی، معناداری @SEDAYE_ELAHE

‌ سلام بر آنان که در ما چیزی را دوست داشتند که خودمان آن را ندیدیم و دوست نداشتیم... 👤محمود درویش @SEDAYE_ELAHE

آمد بر من نگار خو کرده به می او زآتش می گرم و من از صحبت وی گفتم گل من لعل لبت کی بوسم؟ خندید و به عشوه گفت وقت گل نی 👤رهی معیری @SEDAYE_ELAHE

#ادامه_زندگینامه_رهی_معیری👇👇👇

شعر و شاعری رهی معیری علاقه‌ی رهی معیری به شاخه‌های مختلف هنری (از قبیل ادبیات، موسیقی و نقاشی) از همان سنین کودکی آشکار بود. او از 17سالگی سرایندگی را آغاز کرد و تخلص «رهی» را برای خود برگزید. رهی معیری با عضویت در «انجمن ادبی حکیم نظامی» که استاد وحید دستگردی آن را اداره می‌کرد، به‌ صورت جدی وارد دنیای شعر و ادب شد. او به محض عضویت در این انجمن، به یکی از اعضای فعال و مؤثر آن بدل گشت. وی بعدها در انجمن‌های مشهور دیگر از قبیل «انجمن ادبی فرهنگستان»، «انجمن موسیقی ایران» و «جامعه‌ی باربد» نیز فعالیت جدی داشت. رهی معیری اشعار خود را با نام‌های مستعار «شاه پریون»، «گوشه‌گیر»، «زاغچه» و «حق گو» در نشریات ادبی معتبر آن دوره مانند روزنامه‌ی «باباشمل» و مجله‌ی «تهران مصور» به چاپ می‌رساند. مجموعه اشعار رهی معیری، در سال 1343، در کتاب «سایه عمر» انتشار یافت. رهی معیری در سال 1313، اولین ترانه‌ی خود را با عنوان «خزان عشق»، بر روی آهنگ استاد جواد بدیع‌زاده ساخت. او در طول سال‌ها فعالیتش به عنوان ترانه‌سرا، با موسیقی‌دانان بزرگی چون روح‌الله خالقی، مرتضی محجوبی، مهدی خالدی و چندی دیگر از آهنگ‌سازان مطرح ایرانی همکاری کرد. ترانه‌های «کاروان»، «دیدی که رسوا شد دلم» و «اشک و آه» تنها نمونه‌هایی از تصنیف‌های محبوب رهی معیری هستند. رهی معیری در ایام پایانی زندگی‌اش‌ به سرطان معده مبتلا شده بود. او در سال 1346، برای عمل جراحی و مداوا به انگلستان عزیمت کرد، اما متأسفانه آخرین سفر زندگی او بی‌ثمر واقع شد. سرانجام، این شاعر بزرگ، در سال 1347 و در 59سالگی، چشم از جهان فرو بست. آرامگاه رهی معیری در گورستان ظهیرالدوله شمیران واقع شده است. @SEDAYE_ELAHE