تک‌خوانی زن و‌ رهبری؛ یک‌بار برای همیشه/ در «صلاحیتِ آن وزیر» و‌ «عدالتِ آن عمامه‌ به سر» و «انقلابی بودنِ آن انقلابی» شک‌ کنید... 🔸 موضوع خوانندگی زنان(به صورت تک خوانی) طبق نظر رهبری از دو‌ جهت قابل طرح است: ۱. حرمت یا عدم حرمت خود تک خوانی. جدید ترین استفتاء رهبری در این زمینه این است: «از گوش دادن به آن که معمولاً مفسده دارد، اجتناب شود.» 🔸 توضیح آن که رهبری، خوانندگی زن را مثل خوانندگی مرد، در فرض لهوی و گمراه کننده بودن و مفسده انگیز بودن حرام‌ می داند؛ اما نکته ای که بعضی مغرضانه و برخی از روی بی دقتی، به آن توجه نمی کنند این است که ایشان معتقد است، فرض مفسده انگیز نبودنِ خوانندگی و تک‌ خوانی زن، نادر است. 🔸 ایشان در درس خارج خود در جواب از سؤالی پیرامون خوانندگی زن اگر شهوت انگیز نباشد، فرمودند: 🔺 این «اگر» از آن اگرهایی است که تقریبا تحقق ناپذیر است، چه طور ممکن است زنی آنجا بایستد با صدای خوشی یک آوازی را مثلا بخواند، مردها هم بنشینند و تماشا کنند، در عین حال دل هایشان متوجه پروردگار باشد و ذکر الهی بگویند و اصلا هم تکان نخورند؟ 🔺 این، خیلی مستبعَد به نظر می آید یعنی عادتا ما باورمان نمی آید که چنین چیزی تحقق پیدا کند. 🔺 بله، اگر چنین چیزی تحقق پیدا کرد، حرام نیست. اما چرا انسان به عدم حرمت چیزی حکم بدهد که صدی نود، صدی نود و پنج می داند که چنین چیزی اتفاق نمی افتد.» (۸۸/۱۰/۲۷) طبق این فرمایش رهبری در درس خارج، پاسخشان در استفتاء هم، کاملا برای شما روشن می شود. ۲. حرمت یا عدم حرمت ترویج و عادی سازی آن. 🔸 اینجا دیگر بحث از این نیست که آیا تک‌ خوانی این‌ خواننده زن حرام است یا نه، بلکه بحث این است که آیا ترویج و عادی سازی آن (ولو از نوع حلالش) جایز است یا نه؟ 🔸 مبنای رهبری که در درس خارج خود هنگام سخن از ترویج موسیقی فرموده اند، این است: «عادی سازی یک امر ممنوع محرم: یا محرم صرف [یعنی چیزی که اصلا نوع حلال نداشته باشد] یا چیزی که جنبه حرامش بیشتر از جنبه حلالش است[مثل همین تک‌خوانی زن که فرض حلال دارد ولی خیلی نادر است] در جامعه، چیز خیلی بدی است. 🔸 یکی از گناهان است که در دوران ما که دوران حاکمیت دین و ارزش های دینی است، باید همه مراقب باشند، دولتمردان، من و شما _ عمامه به سرها _ مراقب باشیم، کاری نکنیم که محرمات در جامعه عادی بشود. طوری بشود که برای مردم کوچک و سبک بشود...»(۸۸/۱۰/۲۷) پ.ن۱: آیا اینکه یک عمامه به سر، یا یک وزیر، یا یک انقلابی یا هر فرد تریبون‌ داری، اقدام به نشر تک‌خوانی زن بکند، عادی سازی و ترویج آن نیست!؟ پ.ن۲: با توجه به آنچه عرض شد، بی تعارف و با صراحت باید گفت: اگر جاهلند که هیچ! و الا در «صلاحیتِ آن وزیر» و‌ «عدالتِ آن عمامه‌ به سر» و «انقلابی بودنِ آن انقلابی» که اقدام به انتشار تک خوانی زنان می کند، شک‌ کنید... یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور

درسته که هر موسیقی حرام‌ نیست! اما ترویج موسیقی، کاری است بر خلاف مذاق اسلام... رنگ‌ پذیری از فرهنگ بیگانه... نظر فقهی رهبری: 👈 «هر چیزی ­که پدیدۀ موسیقی را در جامعه رایج، و آن را #عادی‌_سازی کند، ترویج محسوب می­‌شود. با توجه به اینکه در زمان ما موسیقی لهوی بر غیر لهوی غلبه دارد، باید جلوی ترویج آن را گرفت؛ زیرا وقتی این امر در جامعه رواج پیدا کرد، حرام نیز در جامعه گسترش می‌­یابد ... وضع موسیقی کشور، نامطلوب است؛ یعنی موسیقی لهوی مضل بر موسیقی غیر لهوی غلبه دارد. بنابراین در این شرایط ترویج موسیقی جایز نیست.» 👈 «#ترويج_موسيقى با اهداف عاليه نظام مقدس اسلامى سازگار نيست.» ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 👆🏻👆🏻

به اسم حسینیه بخشی از گفتگوی حقیر با ماهنامه خیمه در مورد کنسرت سازی مجالس مذهبی و مداحی: 🔸 «کنسرت سازی یعنی مراسم ها و مجالس مذهبی و دینی ما در یک یا چند ویژگی در حال شبیه شدن به کنسرت ها هستند که طبیعتا مهمترین ویژگی، بحث موسیقی است. استفاده از این عنوان برای تقریب ذهن و برای نشان دادن پایان و عاقبت مسیر است. 🔸 شاید شما با واژه ی کنسرت سازی مخالف باشید، قبول، هر چه شما می خواهید نامش را بگذارید. عنوان مهم نیست. مهم ویژگی ها است. آنچه که اتفاق افتاده این است که مجالس مذهبی و مداحی ما در حال حرکت به سمت آن ویژگی ها است. 🔸 ویژگی هایی مثل موسیقی؛ اختلاط زن و مرد؛ رفتار و نوع اجرای مجری مراسم مثل مداح، قاری، روضه خوان، حتی سخنران و ...؛ سیستم های صوتی؛ نورپردازی؛ کارهای خالی از محتوای دینی؛ رقص و پایکوبی و ... . 🔸 به نظر می رسد که هیئات و مجالس مذهبی ما در حال حرکت به سمت این ویژگی هاست ... 🔸 آنچه که من بر آن تأکید می کنم، انحراف هیئات ما به سمت ذائقه متأثر از فرهنگ غرب در مخاطب است. دنباله روی از این ذائقه ها باعث می شود که دیگر هیئت ذائقه ساز نشود. 🔸 ای کاش به همین جا ختم بشود. با نگاه دقیق تر باید بگویم ما می آییم ذائقه متدینین و کودکان را با ذائقه غربی و ذائقه مخاطب کمتر مذهبی خراب می کنیم. خطر همین جا است ... 🔸 با این‌ وضعیت که پیش می رویم بعید نیست چند وقت دیگر فرزند من به من بگوید: بابا به من پول بده می خواهم بروم ترکیه در فلان کنسرت شرکت کنم!» (خیمه، شماره ۱۶۰) پ.ن: لطفا اینجا را سر فرصت ببینید‌ یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور

خیلی کوتاه و‌ صریح برای هر آن کسی که خود را ولایت مدار و یا مقلد رهبری می داند! 🔸 نظر رهبری در مورد استفاده از آلات موسیقی مثل دف در مناسبت ها و جشن های مذهبی 🔺 «استفاده از آلات موسیقی در مناسبتهای مذهبی شایسته مجالس اهل بیت (علیهم السلام) نیست، هر چند از نوع حلال باشد، باید قداست و مقام اهل بیت(علهیم السلام) مراعات شود.» پ.ن: بعضی ها که هر کار می خواهند انجام می دهند، ای کاش حداقل کارهایشان را به اسم رهبری انجام‌ ندهند!! این مطلب مرتبط را هم ببینید👇 در تمام سال مقلدیم الا این سه چهار روز... یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور

«خیلی بر آشفته شدم، دستور دادم: حق ندارید دیگر این را تکرار کنید» 🔸 قابل توجه آن بزرگوارانی که پای موسیقی را به هر بهانه ای در جلسات و مراسمات مذهبی باز کرده یا می کنند... البته اگر کلام رهبری را فصل الخطاب می دانند! رهبری در درس خارج: 🔸 «...معمول شده که در عزاداری ها هم موسیقی پخش می کنند، به خیال خودشان موسیقی حلال است یا لا اقل مشکوک است. به نظر ما این چیزی نیست که انسان بتواند بگوید حرام است. 🔸 اگر عرفا از این عمل، هتک فهمیده شد، مسلما حرام است. فرض بفرمایید شب عاشورا مثلا سازی بزنند، اگرچه به خیال خودشان آهنگ عزا است، اما اگر در فرهنگ عمومی مردم، این کار، هتک حرمت تلقی شد، به خاطر هتک می شود حرام. اما اگر هتک حرمت تلقی نشد، فی نفسه امر محرمی نیست. ✅ اگرچه انسان می فهمد که بهتر این است که هر چه ممکن است، این چیزها را از خصوص مراسم دینی دور کنند. 🔸 من چند سال قبل از این، تصادفا دیدم که سحر یک دعائی را در رادیو یا تلوزیون همراه با ساز پخش می کنند. خیلی بر آشفته شدم، دستور دادم: «حق ندارید دیگر این را تکرار کنید» 🔸 اگر چنانچه راه این چیزها باز بشود، همین کار را خواهند کرد؛ دعای کمیل می خوانند، با ساز! این خیلی چیز بدی است که در جامعه این چیزها به حریم مسائل مقدس بیاید...» (۸۸/۱۱/۴) پ.ن۱: آیا مجالس اهل بیت(ع) اعم از جشن و عزا و نام های مبارک ایشان، از «مسائل مقدس» نیست؟ پ.ن۲: آیا الآن دارند «این چیزها را از خصوص مراسم دینی دور می کنند»!؟ آنچه بیش از همه چیز آزار دهنده است، این است که به اسم رهبری ولی بر خلاف منویات رهبری، چنین کارهایی را می کنند. 😔 ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور

پاسخ مقام‌ معظم رهبری در درس خارج خود به این سؤال👇 🔸 آیا پخش موسیقی از صدا و سیما _ به صورت مستقل یا در ضمن برنامه ها _ برگزاری کنسرت های موسیقی به طور متناوب در شهرستان هایی که در آن ها این زمینه وجود دارد، انتشار کاست های موسیقی و ... ترویج است؟ 🔸 «هر آن چیزی که پدیده موسیقی را در جامعه رایج کند و‌ همچنین آن‌ را عادی سازی بکند، ترویج است. مسأله عادی سازی خیلی مهم است. 🔸 گاهی اوقات یک‌ کنسرت موسیقی‌ای فرض بفرمایید یک جایی اتفاق می افتد، این‌ خاصیت را ندارد. آن، ترویج نیست. 🔸 اما ترویج معنایش این است که ما این پدیده را در جامعه عادی سازی بکنیم. علت این هم که ما این را جایز نمی دانیم و‌ ممنوع می دانیم، همین است که عرض کردیم؛ چون در زمان ما همچنان موسیقی لهوی بر موسیقی غیر لهوی غلبه دارد... غلبه با استفاده ی از موسیقی _ چه ساز، چه آواز به خصوص ساز _ در جهت حرام است. 🔸 این پدیده ای که حرام در آن غلبه دارد، هر چه ترویج نشود، بهتر است. باید از ترویجش جلوگیری کنیم؛ به خاطر این که گرچه در یک‌ مورد، دو‌ مورد فهمیده نمی شود، اما وقتی رواج پیدا کرد، حرام‌ در جامعه گسترش پیدا کرده.» (۸۸/۱۱/۴) پ.ن: ان شاء الله، در قسمت بعدی، فرمایشات بسیار مهمی را از مرحوم امام(ره) نقل خواهم کرد که تا به حال برای شما یا نگفته اند! یا کمتر گفته اند! ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور

«اگر در ج.ا.ا در هر خیابانی، چند آموزشگاه موسیقی مثلا گذاشته اند، تبلیغ می کنند که جوان ها بروند...» مقام معظم رهبری در درس خارج: 🔸 «نفس تعلیم و تعلم ترویج نیست. صرف این که یک نفری، یک یا چند شاگرد دارد و به آن ها تعلیم موسیقی می دهد، یا کسی خودش موسیقی را تعلم می کند، ترویج نیست. 🔸 اما اگر تعلیم و تعلم شایع و رایج شد، فرض کنید در جمهوری اسلامی در شهرهای مختلف، در هر خیابانی انسان می رود، می بیند چند آموزشگاه موسیقی مثلا گذاشته اند، دعوت می کنند، تبلیغ می کنند که جوان ها بروند، این حالت، مسلما ترویج است. 🔸 هر چیزی که این حالت را به وجود بیاورد، محل اشکال است. بنابراین تعلیم و تعلم فی نفسه ترویج نیست، اما شیوع آن، کثرت آن، انتشار آن در اطراف و اکناف کشور، بلا شک ترویج است. 🔸 حال، چگونه جلوی این ترویج را باید گرفت و چه کسی مسؤول است، آن بحث دیگری است. 🔸 یقینا مسؤولین کشور مسؤولیت دارند، آن کسانی هم که خودشان می بینند که با این آموزشگاه های مختلف، ترویج به وجود می آید، آن ها هم مسؤولیت دارند.(۸۸/۱۰/۲۸) پ.ن: به نظر شما مسؤولین کشور، به مسؤولیت خود در جلوگیری از ترویج موسیقی عمل کرده و می کنند؟ ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور

در تمام سال مقلدیم الا این سه چهار روز... 🔸 وقتی محترمانه به بعضی بزرگواران می گوییم که پای موسیقی را به مجالس مذهبی(اعم از جشن و عزا) باز نکنید! با نیش و‌ طعن و‌ کنایه(که آن ها را ذکر نمی کنم)، می گویند ملاک ما فقط نظر رهبری است...👏 🔸 اما وقتی نظر رهبری را می گوییم، با بهانه های مختلف اعتنا نمی کنند! 🤦‍♂️ ✅ وقتی در مورد استفاده از موسیقی در‌ مراسم های مذهبی مثل جشن نیمه شعبان از رهبری استفتاء شد، فرمودند: «هر موسیقی که به سبب ویژگی هایی که دارد انسان را از خداوند متعال و معنویات و فضائل اخلاقی دور نموده و به سمت بی بندوباری، بیهودگی و گناه سوق دهد، حرام است و اگر موسیقی این گونه نباشد به خودی خود اشکال ندارد. البته توجه داشته باشید، به کار بردن موسیقی در مناسبتهای مذهبی شایسته مجالس اهل بیت (ع) نیست هر چند از نوع حلال باشد و باید قداست و مقام اهل بیت (ع) مراعات شود.» 🔸 به یاد خاطره ای از شهید مطهری افتادم. ایشان جریانی از رؤسای هیئات در زمان آیة الله بروجردی را نقل می کند که آیة الله به آنان می گوید اگر مقلّد من هستید، فتواى من این است که فلان کار شما در هیئات اشکال دارد. 🔺 اما ایشان پاسخ دادند: «آقا ما در تمام سال مقلّد شما هستیم الّا این سه چهار روز كه ابداً از شما تقلید نمى‏كنیم!» 🔺 شهید مطهری می گوید: این نشان مى‏دهد كه هدف، امام حسین(ع) نیست، هدف اسلام نیست، نمایشى است كه از آن استفاده‏هاى دیگرى و لااقل لذتى مى‏برند. (اینجا) پ.ن: فیلم صرفا به عنوان نمونه است. ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور

🔴قدر این اصل مترقی اسلامی را بدانیم... / لطفا حتما بخوانید... (نمی دانم، شاید 18+ باشد ) 🔸 «شامگاه روز پنجشنبه ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۸ در ایستگاه قطار شهری #شیکاگو در حضور جمعی از مردم، زنی مورد تجاوز قرار می گیرد. یکشنبه بعد از آن روز، «نیویورک‌تایمز» خبر آن را از قول پلیس به چاپ رساند. نکته مهم در گزارش پلیس آن بود که به جز یک نفر آن هم پس از تمام شدن ماجرا، هیچ کس برای کمک به قربانی از جای خود حرکت نکرد و این به رغم آن بود که این تجاوز در ساعت های پر رفت و آمد روز انجام شد. فریاد زن هم بی پاسخ ماند. 🔸 اندکی بعد کارآگاه مارتین گفت: چندین نفر به آن صحنه می نگریستند و زن از آنها کمک خواست، اما هیچ کس به او پاسخی نداد. جالب آن که تجاوزگر به قربانی خود در همان حال، دستور می دهد که لبخند هم بزند و او هم به اجبار چنین می کند. 🔸 در این میان از جمع حاضرین تنها یک نفر! پس از فریادهای مکرر زن که مورد تجاوز قرار گرفته به خیابان می رود، جلوی ماشین پلیس را می گیرد و از آنان می خواهد تا برای دستگیری آن شخص اقدام کنند.» نوشته بالا 👆 بخشی از مقدمه کتاب مستشرقی آمریکایی/انگلیسی به نام مایکل کوک است. 🔸 او از عدم‌ وجود یک‌ وظیفه در فرهنگ حقوقی غرب برای واکنش به چنین جریان های تلخی، گله می کند... 🔸 در ادامه می گوید: «اما اسلام برعکس، نام و تعالیمی ویژه برای چنین وظیفه اخلاقی گسترده ای دارد. نام آن امر به معروف و نهی از منکر (سفارش به کار نیک و باز داشتن از کار زشت) است...» 🔸 این حادثه باعث جرقه ای در ذهن این شخص می شود به طوری که حدود ۱۵ سال از وقت خود را صرف بررسی و مطالعه ۱۷۰۰ کتاب و مقاله می کند. او موفق به نوشتن جامع ترین کتابی شد که تا کنون درباره امر به معروف و نهی از منکر نوشته شده است. جالب هست که بخش نسبتا زیادی از کتاب خود را به نظرات فقهای شیعه از شیخ کلینی(ره) تا عصر حاضر به ویژه احیاء و ترویج آن به وسیله امام خمینی(ره) و شاگردانش اختصاص داده است.(۱) ✅ پ.ن۱: كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ(آل عمران،۱۱۰) شما بهترین امتی هستید که [برای اصلاح جوامع انسانی] پدیدار شده اید، [چه اینکه] به کار شایسته و پسندیده فرمان می دهید و از کار ناپسند و زشت بازمی دارید. ✅ پ.ن۲: به نظر شما چرا قدر داشته های خود را نمی دانیم...؟ ________________________ (۱) اسم کتاب: (Commanding right and forbidding wrong in Islamic thought) امر به معروف و‌ نهی از منکر در اندیشه اسلامی یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 👆🏻

ایشان هم نفر سوم! 🔺 چند ماهی است به طور ویژه در مورد «ترویج موسیقی» و «کنسرت سازی مراسم های مذهبی» می نویسم و می گویم. 🔺 در این میان، فارغ از بحث فقهی، نظر چند کارشناس تربیتی را هم منعکس کردم. 👈 آقای تراشیون: اینجا 👈 آقای عزیزی: اینجا 🔺 و حالا مطلب آقای عباسی ولدی را می بینید! 🔺 چندین ماه قبل نوشتم و در مصاحبه با ماهنامه خیمه گفتم: 🔹 «آنچه که من بر آن تأکید می کنم، انحراف هیئات ما به سمت ذائقه متأثر از فرهنگ غرب در مخاطب است. دنباله روی از این ذائقه ها باعث می شود که دیگر هیئت ذائقه ساز نشود. 🔹 ای کاش به همین جا ختم بشود. با نگاه دقیق تر باید بگویم ما می آییم ذائقه متدینین و کودکان را با ذائقه غربی و ذائقه مخاطب کمتر مذهبی خراب می کنیم. خطر همین جا است ... 🔹 با این‌ وضعیت که پیش می رویم بعید نیست چند وقت دیگر فرزند من به من بگوید: بابا به من پول بده می خواهم بروم ترکیه در فلان کنسرت شرکت کنم!» ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 ✍️ #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 👆🏻👆🏻

هیئتی در تهران در حال ویولون زدن...! خیلی کوتاه و‌ واضح برای بزرگوارانی که خود را ولایت مدار و یا مقلد رهبری می دانند! 🔸 نظر رهبری در مورد استفاده از آلات موسیقی مثل دف در مناسبت ها و جشن های مذهبی 🔺 «استفاده از آلات موسیقی در مناسبت های مذهبی شایسته مجالس اهل بیت (علیهم السلام) نیست، هر چند از نوع حلال باشد، باید قداست و مقام اهل بیت(علیهم السلام) مراعات شود.» این مطلب مرتبط را هم ببینید👇 در تمام سال مقلدیم الا این سه چهار روز... یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 👆🏻https://eitaa.com/sedaye_irani

تک‌خوانی زن و‌ رهبری؛ یک‌بار برای همیشه/ در «صلاحیتِ آن وزیر» و‌ «عدالتِ آن عمامه‌ به سر» و «انقلابی بودنِ آن انقلابی» شک‌ کنید... 🔸 موضوع خوانندگی زنان(به صورت تک خوانی) طبق نظر رهبری از دو‌ جهت قابل طرح است: ۱. حرمت یا عدم حرمت خود تک خوانی. جدید ترین استفتاء رهبری در این زمینه این است: «از گوش دادن به آن که معمولاً مفسده دارد، اجتناب شود.» 🔸 توضیح آن که رهبری، خوانندگی زن را مثل خوانندگی مرد، در فرض لهوی و گمراه کننده بودن و مفسده انگیز بودن حرام‌ می داند؛ اما نکته ای که بعضی مغرضانه و برخی از روی بی دقتی، به آن توجه نمی کنند این است که ایشان معتقد است، فرض مفسده انگیز نبودنِ خوانندگی و تک‌ خوانی زن، نادر است. 🔸 ایشان در درس خارج خود در جواب از سؤالی پیرامون خوانندگی زن اگر شهوت انگیز نباشد، فرمودند: 🔺 این «اگر» از آن اگرهایی است که تقریبا تحقق ناپذیر است، چه طور ممکن است زنی آنجا بایستد با صدای خوشی یک آوازی را مثلا بخواند، مردها هم بنشینند و تماشا کنند، در عین حال دل هایشان متوجه پروردگار باشد و ذکر الهی بگویند و اصلا هم تکان نخورند؟ 🔺 این، خیلی مستبعَد به نظر می آید یعنی عادتا ما باورمان نمی آید که چنین چیزی تحقق پیدا کند. 🔺 بله، اگر چنین چیزی تحقق پیدا کرد، حرام نیست. اما چرا انسان به عدم حرمت چیزی حکم بدهد که صدی نود، صدی نود و پنج می داند که چنین چیزی اتفاق نمی افتد.» (۸۸/۱۰/۲۷) طبق این فرمایش رهبری در درس خارج، پاسخشان در استفتاء هم، کاملا برای شما روشن می شود. ۲. حرمت یا عدم حرمت ترویج و عادی سازی آن. 🔸 اینجا دیگر بحث از این نیست که آیا تک‌ خوانی این‌ خواننده زن حرام است یا نه، بلکه بحث این است که آیا ترویج و عادی سازی آن (ولو از نوع حلالش) جایز است یا نه؟ 🔸 مبنای رهبری که در درس خارج خود هنگام سخن از ترویج موسیقی فرموده اند، این است: «عادی سازی یک امر ممنوع محرم: یا محرم صرف [یعنی چیزی که اصلا نوع حلال نداشته باشد] یا چیزی که جنبه حرامش بیشتر از جنبه حلالش است[مثل همین تک‌خوانی زن که فرض حلال دارد ولی خیلی نادر است] در جامعه، چیز خیلی بدی است. 🔸 یکی از گناهان است که در دوران ما که دوران حاکمیت دین و ارزش های دینی است، باید همه مراقب باشند، دولتمردان، من و شما _ عمامه به سرها _ مراقب باشیم، کاری نکنیم که محرمات در جامعه عادی بشود. طوری بشود که برای مردم کوچک و سبک بشود...»(۸۸/۱۰/۲۷) پ.ن۱: آیا اینکه یک عمامه به سر، یا یک وزیر، یا یک انقلابی یا هر فرد تریبون‌ داری، اقدام به نشر تک‌خوانی زن بکند، عادی سازی و ترویج آن نیست!؟ پ.ن۲: با توجه به آنچه عرض شد، بی تعارف و با صراحت باید گفت: اگر جاهلند که هیچ! و الا در «صلاحیتِ آن وزیر» و‌ «عدالتِ آن عمامه‌ به سر» و «انقلابی بودنِ آن انقلابی» که اقدام به انتشار تک خوانی زنان می کند، شک‌ کنید... یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور