🔻سیاست در آغوش صداقت 🖊مهدی جمشیدی یکم. متروی تهران، سرشار از انسان‌های محزونی‌ست که «پیراهن تیره» بر تن کرده‌اند. ظواهر نشان می‌دهند که با یک لایه‌ی اجتماعی خاص روبرو نیستیم؛ بلکه تعلق‌خاطر به رئیسی عزیز، «عمومیت چشمگیر» داشته. حال روحی مردم، حس «اندوه عمیق» را القا می‌کند. و مگر جز این است که یک «عزیز»، از دست رفته؟! دوم. کسی در قطار، با صدای بلند برای رئیسی عزیز، دعا می‌کند و می‌گوید شادی روحش، الفاتحه مع الصلوت. مردم با طنین بلند و اندوهگین، صلوات می‌فرستند. در ایستگاه دروازه شمیران، اکثریت پیاده می‌شوند؛ این یعنی بسیاری به قصد «خیابان انقلاب» آمده‌اند. این اکثریت دلشکسته، «انقلاب» را اراده کرده‌اند. سوم. جوشش موج جمعیت سوگوار، پایان ندارد؛ یک رودخانه‌ی مردمی به جریان افتاده که شگفت‌انگیز است. هرچه می‌آیند و می‌روند، تمام نمی‌شوند. در خیابان نمی‌توان قدم از قدم برداشت. «انسداد خیابان»، حاکی از «انفتاح انقلاب» است؛ انقلاب نمرده است، چون تعلق به انقلاب در دل و جان مردم، همچنان حیات دارد. چهارم. از «ناسپاسی‌»هایی که در حق رئیسی عزیز، روا داشتند، این بود که می‌گفتند برآمده از انتخاباتی است که انتخابات نبود. اما دریای بی‌کرانه‌ی مردمی که امروز در تهران به مراسم تشییع آمدند، یک «انتخابات تمام‌عیار» بود؛ در این دریا، دل‌های آنان که به وسوسه‌ی خواص جلال، آلوده شده بود، طهارت یافت. پنجم. هرگز یک‌ هیجان کور و حرارت ناگهانی نمی‌تواند انبوه مردم را برانگیزاند که این‌چنین به میدان اظهار تعلق و وفاداری نسبت به یک «سیاست‌مدار» پا بگذارند؛ آن هم در شرایط دشوار اقتصادی و روایتی. ازاین‌رو، ما با جامعه‌ای روبرو هستیم که امروز، «عمق هویتی» و «شاکله‌ی خویشتن‌»ش را آشکار کرد. ششم. «رئیسی» نشان داد که «رجائی» در دهه‌ی شصت، جا نمانده است. «مردم» نیز امروز نشان دادند که «آرمان‌گرایی انقلابی» در قاب دهه‌ی شصت، از جامعه زدوده نشده.‌ شهیدان و شاهدان دهه‌ی شصت، همچنان استمرار دارند و‌ «ایدئولوژی انقلابی»، دچار زوال اجتماعی نشده است. فرضیه‌ی دگراندیشان، دوباره ابطال شد. هفتم. امروز مردمی را دیدم که برای یک سیاست‌مدار، «اشک» می‌ریختند.‌ چه نسبتی‌ست میان اشک و سیاست؟ در سیاست‌ورزی رئیسی، چه اتفاقی رخ داد که پای اشک را به سیاست گشود؟ این شیفتگی و دلبستگی به یک رئیس‌جمهور، چگونه پدید آمده؟! مگر سهراب سپهری نگفت «من قطاری دیدم که سیاست می‌برد و چه خالی می‌رفت»؟! هشتم. رئیسی عزیز توانست در کارنامه‌ی سه ساله‌ی خویش، یک تجربه‌ی عینی و واقعی از «دولت انقلابی» در کام مردم بیافریند. شیرین‌ترین قطعات این تجربه‌ی کوتاه، «تکاپوی متراکم» و «حیات مردمی» و «اخلاص مؤمنانه» بود. حضور شورانگیز و‌ انبوه امروز مردم، پاسخ قدرشناسانه‌ی آنها به این سه فضیلت سیاسی بود. #مهدی_جمشیدی .... ....

🗒 دولت جوان حزب‌اللهی -۳ این دولت، برآمده از وفاق «متفکران انقلابی» و آن‌گاه «بدنه‌ی اجتماعی» است، نه ائتلاف عمل‌گرایانه‌ی نیروهای سیاسی. باید نیروهای معرفتی به هم‌گرایی برسند تا جامعه نیز اطمینان یابد. سیاست انقلابی از چشمه‌ی «تفکر اصیل» برمی‌خیزد، نه از مرداب «جناح‌های سیاسی» که منفعت‌اندیش هستند. #مهدی_جمشیدی #انتخابات ..... .....

🗒 دولت جوان حزب‌اللهی -۶ برای تداوم عبور از تجربه‌ی منسوخ برجام، باید از «روش‌های برجامی» و «آدم‌های برجامی» ارتفاع بگیریم؛ وگرنه سقوط در دره‌ی «اقتصاد شرطی‌شده»، حتمی است. برجام، مانع معیشت بود نه ناجی آن. سیاه‌چاله‌ی برجامی‌ها، در نقطه‌ی مقابل «اقتصاد درون‌زا» و «استحکام ساخت درونی» قرار دارد. #مهدی_جمشیدی #انتخابات ..... .....

🗒 مناظره نشان داد که جلیلی؛ ۱. هم برنامه دارد و هم میدان را می‌شناسد، ۲. هم از نخبگان و کارشناسان بهره می‌گیرد و هم خودش مسلط است، ۳. هم در سطح کلان و تمدنی می‌اندیشد و هم سطح خرد و جزئی را می‌بیند، ۴. هم طرح خودش را فهم کرده و هم نقایص مواضع دیگران را شناخته، ۵. هم اهل گفتگوست و هم متزلزل نیست. #مهدی_جمشیدی

📝📝📝تمام پزشکیان را خلاصه می‌کنم در: ۱. تکرار چند جمله‌ی عربی (به‌جای بیان گزاره‌های تحلیلی و مصداقی و مرتبط)، ۲. تکرار ارجاع به کارشناسان (به‌جای اندیشه‌ورزی و خلاقیت فکری و فهم مستقل)، ۳. تکرار نق‌زدن‌های کوچه‌بازاری (به‌جای نقد ساختاری و موشکافی عالمانه). شخصیت او، هیچ تناسبی با ریاست‌ جمهوری ندارد. #مهدی_جمشیدی ..... ....

🗒 میزگرد فرهنگی پزشکیان را دیدم؛ دریغ از حتی «یک برنامه‌ی فرهنگی». کمترین شناختی از فرهنگ ندارد. ما با یک «ذهن ساده» و «نگاه ابتدایی» روبرو هستیم که میل به بدیهی‌گویی و‌ توده‌ای‌اندیشی دارد. مشاورانش هم اندکی در وصف لیبرالیسم فرهنگی گفتند. اما شهاب اسفندیاری، منطق پزشکیان و مشاورانش را نقش بر آب کرد. ،،،،،،،،،، 🖇 تعلیقه: شهاب اسفندیاری در این میزگرد، بسیار عالمانه و تخصصی وارد میدان مباحثه شد و پزشکیان و مشاورانش را ضربه فنی کرد. او تناقض‌های درونی اصلاح‌طلبان را آشکار کرد. کارشناس باید جسور و شفاف باشد و مواجهه‌ای انتقادی داشته باشد. محمد فاضلی که از ساکنان دولت روحانی بود، صراحت اسفندیاری را برنتابید و از میدان گریخت. #مهدی_جمشیدی ..... ....

💠💠💠 💠 تمام پزشکیان را خلاصه می‌کنم در: ۱. تکرار چند جمله‌ی عربی (به‌جای بیان گزاره‌های تحلیلی و مصداقی و مرتبط)، ۲. تکرار ارجاع به کارشناسان (به‌جای اندیشه‌ورزی و خلاقیت فکری و فهم مستقل)، ۳. تکرار نق‌زدن‌های کوچه‌بازاری (به‌جای نقد ساختاری و موشکافی عالمانه). شخصیت او، هیچ تناسبی با ریاست‌ جمهوری ندارد. #مهدی_جمشیدی https://eitaa.com/harffe_hesab 💎💎💎

🗒 پزشکیان دربارۀ التزامش به نهج‌البلاغه و سیاست‌های رهبر انقلاب، راست نمی‌گوید. مواضعش در برابر «اسلامِ انقلابی» است، اما می‌خواهد زیرکانه و ناصادقانه، مخاطب را فریب بدهد. اسلامِ او، «اسلامِ رحمانی» است و اسلامِ رحمانی نیز «التقاطِ اسلام با لیبرالیسم» است. او از نظر فکری، یک التقاطیِ نقاب‌دار است. #مهدی_جمشیدی #ارزش_چندبارخواندن_رادارد ..... .....

🗒 جلیلی به عمق «ریزبدنه‌ی اجتماعی» راه یافته.‌ دل‌ها را در دوردست‌ها، مجذوب کرده. حس‌وحال مردم نیز، کسی چون او را می‌طلبد. او توانسته با اخلاق و صداقت و تواضع و راستی و ایمان و انقلابی‌گری‌اش، بخش بزرگی از جامعه را با خودش همراه کند.‌ چنان بوده که به دل مردم نشسته. «به‌دل‌نشستن»، حاصل عمل مؤمنانه است. #مهدی_جمشیدی

🗒 گمان می‌کردند که جلیلی، رأی خاص و حامیان محدود دارد، اما امروز می‌بینند که بدنه‌ی اجتماعی او به توده‌ی مردم و خاکستری‌ها گسترش پیدا کرده.‌ مرد سایه‌نشین، دیگر در حاشیه نیست، بلکه از نظر اجتماعی، به «مقبول‌ترین» و «قدرتمندترین» گزینه تبدیل شده. پس دیگر به بهانه‌ی فقر رأی، نمی‌توان از او تنازل کرد. #مهدی_جمشیدی ..... .....

🔻دیانت در نسخۀ لیبرال‌های مذهبی -۱ 🖊#مهدی_جمشیدی ۱. لیبرال‌های مذهبی، هویّت پیچیده‌ای دارند: تودرتو و چندلایه‌اند و همچون یک متنِ ناخواسته، محمل تأویل‌های متعدّد قرار می‌گیرند و برداشت‌های متفاوت را برمی‌تابند. هر کسی می‌تواند از زاویه‌ای و به ‌اعتباری به آنها بنگرد و فهم خاصی را ارائه کند. اما حقیقت این است که اینان، باطن «دین» را به نفع «تجدّد»، مصادره‌به‌مطلوب می‌کنند و پوسته‌ای بی‌خاصیّت و شعاری و ظاهری از دین را به عوام عرضه می‌کنند تا نشان بدهند که میان دین و تجدّد، جمع کرده‌اند. عوام نیز که دلبستۀ دین هستند و البته به دلیل غرب‌زدگی تاریخی، بیش‌وکم نیز سودای تجدّد دارند، فریب اینان را می‌خورند و «نسخۀ متناقض»‌شان را می‌پذیرند. نخستین نسل از لیبرال‌های مذهبی، در روشنفکران دورۀ مشروطه متولّد شد و اینجا، نقطۀ آغاز روایت لیبرالی از اسلام بود. التقاط در رویکرد متمایل به عالَم تجدّد، در این برهۀ تاریخی تحقّق یافت و به یکی از چالش‌های معرفتیِ جامعۀ ایران تبدیل شد. ۲. اگر از تحوّلات و تطوّرات نیم قرنِ پس از این بگذریم، به نهضت آزادی و مهدی بازرگان می‌رسیم که ظهورشان در دولت موقت، در عمل و عین نشان داد که لیبرال‌های مذهبی، چه اوصاف و احکامی دارند. اینان، چنان مسأله‌دار و زوایه‌مند شدند که امام خمینی، چاره‌ای جز حذف و طردشان ندید و قاطع در برابر حضور و حیات‌شان در حاکمیّت ایستاد. نسخه‌های «اصلاحی» و «اعتدالی» از لیبرالیسم مذهبی، در دهه‌های بعدی سر از خاک التقاط بیرون آورد و برخلاف بازرگان که منتقدِ حاشیه‌نشین و غیررسمی بود، اینان به عرصۀ «قدرت رسمی» راه یافتند و دهه‌ها، نهادهای اصلی و عمدۀ حاکمیّت را در اختیار گرفتند. به‌این‌ترتیب، مرزهای هویّتی‌ای که امام خمینی در دهۀ شصت بر آنها اصرار می‌ورزید، به‌تدریج درهم‌شکسته شدند و اختلاط سیاسی در ساحت قدرت رسمی به وقوع پیوست؛ چنان‌که یکی از بحران‌های نظام جمهوری اسلامی در دهه‌های گذشته، نزاع دامنه‌دار و دشوار بر سر «تداوم هویّت انقلاب» و ایستادن در مقابل خط «استحاله» و «مسخ» آن بوده است. ۳. در ترکیب لیبرال‌های مذهبی، مسأله‌ای که در نسبت با عوام موضوعیّت دارد، همین لفظ مذهبی است. لیبرال‌ها، چهرۀ عریان ندارند و آشکارا، منطق سکولار خویش را بیان نمی‌کنند، بلکه نقاب دیانت بر چهره دارند و حتی با ادبیات دینی، تجدّد را به جامعه القا می‌کنند. اگر میان «وجه لیبرالی» و «وجه دینی»، تفکیک و تمایز ایجاد کنیم و مجال ترکیب و تلفیق ندهیم، نقشۀ اجتماعی اینان، فرو خواهد ریخت. پس باید در پی واسازی و تجزیه بود و تعارض‌های درونی و تضادهای نهفته را در برابر دیدۀ عوام نهاد تا پوشش تزویر، برافتد؛ از جمله باید نسبت هویّتیِ آنها را با عاشورا فهم کرد. ۴. لیبرال‌های مذهبی، «انقلاب حسین» را می‌ستایند، اما برای اکنون، «انقلاب» و «انقلابی‌گری» را برنمی‌تابند و نسخۀ اصلاح می‌پیچند. می‌گویند انقلاب، سرنوشت نامشخص دارد و طرحی است که به دلیل وسعت آرمان‌ها، محاسبه‌ناپذیر است. به تبعیّت از کارل پوپر، بر این باور هستند که انقلاب، وعدۀ بهشت می‌دهد اما در عمل، جهنم می‌آفریند. ازاین‌رو، باید از انقلاب بر حذر بود و دچار خام‌اندیشی و بلندپروازی نشد. اگر هم جامعه‌ای، سودایی شد و هوس انقلاب در سر پرورانید و انقلابش نیز به سرانجام رسید، باید انقلاب را یک «نقطه» و «لحظه» بداند و بی‌درنگ پس از این، انقلاب و انقلابی‌گری را کنار بنهد و از «نهضت» به «نهاد» عبور کند. نظریۀ «نظام انقلابی»، خیال اندر خیال است و هیچ‌گاه میان انقلاب و نظام، هم‌افقی و هم‌نشینی پدید نمی‌آید. باید میان این دو، یکی را انتخاب کرد و دیگری را وانهاد. و اقتضای عقل و ضرورت زمانه این است که «آرمان‌خواهیِ انقلابی» را به فراموشی بسپریم و یک «نظام واقع‌بین» را صورت‌بندی کنیم. ایدئولوژی انقلابی، فقط تا هنگامۀ وقوع انقلاب، کارکرد دارد و پس از آن، با سر به دیوار سختِ واقعیّت برمی‌خورد و انقلابی‌ها در اثر این حادثه، درمی‌یابند که منطق انقلابی، فقط به کار ویران‌کردن نظم سیاسی می‌آید و نمی‌توان با منطقی که انقلاب می‌کنند، حکومت کنند. راه «حکومت» از «انقلاب» جداست و نظریۀ نظام انقلابی، خیال‌پردازیِ شبه‌نظری است. به‌این‌ترتیب، باید «سرمایۀ انقلابی» را نیز کنار نهاد و به «سرمایۀ اجتماعی» رو آورد. باید در پی «عادی‌سازی» بود؛ به این معنی که وضع انقلابی، اضطراری و موقتی و نابخردانه است و نباید در آن ماندگار شد، بلکه باید شتابان، به سوی وضع عادی و بهنجار حرکت کرد و رویکرد‌ها و انگیزه‌ها و اندیشه‌های انقلابی را به تاریخ سپرد. باید «نظام» و «اصلاح» را جایگزین «انقلاب» کرد و از انقلاب، یک خاطرۀ تاریخی‌شدۀ استثنایی ساخت. واقعۀ کربلا نیز با همۀ عظمتش، یک استثناست که قابل اقتباس و اخذ نیست. ..... .....

◽️ رهبر انبساطی در زمانه ما ✍️ نوشتاری از #مهدی_جمشیدی عضو هیأت علمی گروه فرهنگ پژوهی پژوهشگاه؛ 🔹 آیت‌الله خامنه‌ایِ نظام جمهوری اسلامی، همان حجت‌الاسلام خامنه‌ایِ طرح کلّیِ اندیشۀ اسلامی در قرآن است؛ با همان حوصلۀ گفتگویی و اهتمام تبیینی و منطق تبلیغی. پس از پنجاه سال، و با وجود صدرنشینی در قدرت سیاسی، حال‌وهوای او دگرگون نشده است. ➕ منطق او، تحکّم و فرمان و امر و تحمیل نیست، بلکه همراه‌سازی و استدلال‌پردازی و اقناع و مباحثه است. آن‌گاه که با دانشجویان دیدار می‌کند، به‌واقع می‌شنود و خود را در جایگاه مخاطب مستقیم می‌نشاند. به دانشجو حقّ می‌دهد که صریح بگوید و شفاف بخواهد و انتقاد کند؛ چه از او و چه از دفترش و چه از نهادهای منصوبش.... 🔍 ادامه را اینجا بخوانید👇 🌐 iict.ac.ir/rahbar #یادداشت #رهبری #جامعه_نیازمند_آگاهیست. https://eitaa.com/harffe_hesab 🍃🌸🌿🌸🍃🌸🌿🌸