☑️چرا به یک شبکه تلویزیونی اختصاصی درباره آخوندها نیازمندیم؟
🔻سیدیاسر تقوی:
🔸چند روز پیش در توئیتی نوشتم: «متأسفانه پس از گذشت ۴۳ سال از پیروزی انقلاب، هنوز آخوندها یک شبکه تلویزیونی اختصاصی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ندارند» اما چرا ما نیازمند یک شبکه اختصاصی درباره آخوندها هستیم؟ «حکومت ایران یک حکومت آخوندی است» کمتر سخنی به این اندازه مورد اتفاق آحاد مردم است. چه آن‌ها که می‌خواهند سر به تن جمهوری اسلامی نباشد و چه حزب‌اللهی‌های دو‌آتیشه و چه عموم مردم که نمی‌دانند از دست دو طیف یاد شده به کجا پناه ببرند! این سخن اگر مخالف جدی هم داشته باشد، بخشی از بدنه حوزه و روحانیت است که معتقد است وضعیت فعلی به نام روحانیت است و به کام سیاست‌بازها
🔸آخوندها توانسته‌اند طی ۶۰ سال گذشته با ایجاد یک جریان اجتماعی قدرتمند رژیم گذشته را سرنگون کنند و قدرت را علیرغم تمام فشارهای خارجی و مشکلات داخلی به دست آورند و حفظ کنند. این اصلا یک قضاوت ارزشی نیست. نمی‌گویم روحانیت درست عمل کرده و بواسطه کارآمدی توانسته خودش را در قدرت حفظ کند و یا بواسطه ظلم و بی‌عدالتی. آن بحث دیگری است. اصل سخن من این است که روحانیت امروزه قدرتمند‌ترین جریان اجتماعی است.
🔸آنچه روحانیت به عنوان دین و سبک زندگی دینی در جامعه ترویج می‌کند زیربنای تمام مسائل اجتماعی ماست. از سوی دیگر این صنف نه چندان بزرگ، مدعی است که برای اداره جامعه برنامه دارد و از قضا قدرت را نیز تا حد زیادی قبضه کرده است. فرهنگ، اقتصاد، سیاست، صنعت، علم و هزاران مسأله اجتماعی دیگر متأثر از نگاه روحانیت است. همان اندازه که روحیه رشادت و شهادت‌طلبی و غیرت دینی به روحانیت و تعلیم و تربیت دینی مربوط است، مواجهه ما با مسأله اقتصاد در جمهوری اسلامی نیز متأثر نگاه آن‌هاست.
🔸وقتی از روحانیت سخن می‌گوییم از تفسیر قرآن و حدیث حرف نمی‌زنیم. آخوندها باعث و بانی وضع موجود هستند. چه بخواهیم به عنوان یک انقلابی از دستاوردهای انقلاب سخن بگوییم و چه بخواهیم حسرت گذشته را بخوریم و در قامت یک سلطنت‌طلب فریاد «رضا شاه روحت شاد» سر بدهیم و چه بخواهیم به عنوان یک لیبرال دموکرات برای رها شدن از سلطه آخوندها برنامه‌ریزی کنیم باید درباره روحانیت بیشتر بخوانیم و بنویسیم و گفتگو کنیم و این را بدانیم که برای آینده ایران هر اتفاقی بیافتد، آخوندها همچنان هستند و بر خلاف تصور خیلی‌ها بنا نیست که مثلا با تغییر رژیم این‌ها در تاریخ محو شوند.
🔸مطالبه یک شبکه اختصاصی در رسانه ملی زمینه واکاوی فعالیت‌های حوزه و روحانیت و مطالبه‌گری از آن را تقویت می‌کند. آخوندها در این برهه حساس کنونی خودشان را متکفل دین و دنیای مردم می‌دانند. شاید گزافه‌گویی باشد، اما مهم نیست. مهم این است که با این ادعا بر ما حکمرانی می‌کنند و طبیعتا متناسب با چنین ادعایی لازم است در معرض افکارعمومی قرار گیرند. مطالبه یک شبکه تلویزیونی اختصاصی برای گفتگو درباره چنین پدیده‌ای یک مطالبه ارزشی یا صنفی نیست، بلکه کاملا یک مطالبه کلی است. ما برای آینده ایران باید بیشتر درباره روحانیت بدانیم. حتی اگر قائل به خدا و پیغمبر و ایمان و عمل صالح نباشیم
@sedyaser
سلام
☑️زین‌پس فایل باکیفیت «آیات الهی» و «کلام مولا» در کانال زیر بارگذاری می‌شود:
🔸 @sedyaser_m
☑️ماجرای آزادشهر و چند نکته
🔻سیدیاسر تقوی:
🔸واکنش برخی خطبا به اظهارات گرگیج به عزل او از امامت جمعه آزادشهر منجر شد. عزلی که با حواشی امنیتی همراه بود و مورد استقبال رسانه‌های معاند قرار گرفت. هر چند واکنش‌های صورت‌گرفته ناشی از غیرت دینی برادران عزیز ماست، اما نیت خیر دوستان (که ان‌شاءالله مأجورند) نباید مانع از آن شود که به پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت آن نپردازیم و دلایل خود را در مخالفت با آن تبیین نکنیم. در این‌باره چند نکته قابل ذکر است:
🔸1. هر مسأله‌ای باید به اندازه‌ای که ضرورت دارد برجسته شود و در این برجسته‌سازی باید منافع و آسیب‌های آن مورد توجه قرار گیرد. مسأله آزادشهر می‌توانست با پیگیری‌های خاموش در سطح استان پیگیری شود و در صورت لزوم با تمهیدات سیاسی به عزل فرد مورد نظر بیانجامد. اما برجسته‌سازی نابجا دو پیامد نامطلوب بر جای گذاشت: اول آنکه به چهره‌سازی برای جریان‌های افراطی اهل سنت کمک شایانی کرد و دوم آنکه یک مسأله منطقه‌ای را به یک بحران ملی بدل ساخت و نظام را در اوج گرفتاری‌های اقتصادی و اجتماعی با چالش روبرو کرد.
🔸2. بدترین گزینه برای حل یک اختلاف، تشدید عواطف و احساسات طرفین دعواست. حتی اگر بپذیریم که فرد خاطی قصد اهانت به ساحت اهل بیت علیهم السلام را داشته، راه‌اندازی موج مطالبه‌گری میان شیعیان، آن هم در ایام فاطمیه آتش به انبار باروت است. رفتارها و مطالباتی که «مؤدبانه» خوانده می‌شود در امتداد اجتماعی خود به رفتارهای هیجان‌زده و احساساتی منجر می‌شود که هیچ کمکی به پایان گرفتن دعوا نمی‌کند.
🔸3. مسأله «امنیت ملی» مسأله حکومت شیعی است، نه جریان‌های افراطی اهل سنت. این شما (به عنوان سمپات جمهوری اسلامی) هستید که با بحران امنیت و کنترل مذاهب و قومیت‌ها روبرویید نه طرف مقابل. از قضا طرف مقابل (جریان‌های افراطی قومی- مذهبی) بدش نمی‌آید شما را به لحاظ امنیتی دچار بحران کند و از چهره‌های خود قهرمان بسازد. درست است که جمهوری اسلامی توسط یک فقیه شیعه رهبری می‌شود اما نباید فراموش کرد که جمهوری اسلامی با چالش حکمرانی بر تمام ایرانیان مواجه است. امری که مواجه با ادیان و مذاهب را با احتیاط همراه می‌کند.
🔸4. شکاف شیعه- سنی میان سایر شکاف‌های قومی، مذهبی و اجتماعی ظرفیت ضدامنیتی بیشتری دارد. هم میان شیعیان جریان‌های افراطی هنجارشکنی هستند که حاضرند تا پای مرگ سر آرمان‌ها و عقاید خود هزینه بدهند و هم درون و بیرون مملکت سرویس‌های وابسته به عربستان، اسرائیل و غرب آماده‌اند تا جریان‌های افراطی اهل سنت در ایران را فعال کنند. در وضعیت نابسامان اقتصادی کشور و با شیوع آسیب‌های اجتماعی هر گونه تحریک احساسات دو طرف می‌تواند با عواقب جبران‌ناپذیری همراه باشد.
🔸5. مواجهه نابخردانه با جریان‌های افراطی تبعات بلندمدت زیادی به همراه دارد. پول‌های سرگردان و یا حتی هدفمند بسیاری در کشور و خارج از مرزها وجود دارد که به دنبال ظرفیت‌های مناسبی برای سرمایه‌گذاری می‌گردند. این پول‌ها غالبا خرج پرورش و تربیت عناصر افراطی شده و در بلندمدت مناسبات فرهنگی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گاهی اوقات مواجهه ما با جریان‌های افراطی به جای آنکه به حذف آن بیانجامد منجر به تمرکز این سرمایه‌گذاری‌ها می‌شود.
🔸و اما کلام پایانی: ما به عنوان شیعیان، چهل و سه سال است که حاکمیت این مرز و بوم را عهده‌دار شده‌ایم. مواجهه ما با اهل سنت کاملا متفاوت از آن چیزی است که در هزار و اندی سال گذشته رخ داده است. شاید بهتر باشد کمی از نگاه تاریخی به معارف اهل بیت و هویت شیعه فاصله بگیریم و واقعیت میدان را بهتر ببینیم. واضح است که کسی ضرورت غیرت دینی را نفی نمی‌کند اما ظهور و بروز این غیرت نباید حاکمیت خودمان را با چالش روبرو سازد. ما برای عزل یک امام جمعه هتاک نیازی به بسیج افکار عمومی نداریم، اما برای کارآمد نشان دادن معارف اهل بیت در حکمرانی به اتحاد و یکپارچگی اقوام و مذاهب نیازمندیم.
@sedyaser