آقا مصطفی در آبان ۱۳۵۹ در جریان اشغال سوسنگرد از ناحیه پا مجروح شده بود و بچه‌ها برای یکی دو ماهی سر در گم بودند تا او بازگردد و دوباره کارها از سر گرفته شود... پاییز در حال اتمام است و اشغال خرمشهر و سوسنگرد، روح مدافعان را مدام چنگ می‌زند همه انتظار می‌کشند تا او از راه برسد با آمدن مجدد دکتر، بچه‌ها ‌او را نسبت به منطقه و پیشروی عراق توجیه می‌کردند و من شور و شوق‌شان را در فاصله‌ای که دوربینم بین من و آن‌ها ایجاد کرده، از دور می‌دیدم  همه ما از این‌که در کنار او هستیم، خوشحالیم اما این کنار هم بودن مرا می‌ترساند کهکشان #چمران، هزاران ستاره و سیاره با خود دارد که با رفتنش همه آن‌ها یتیم خواهند شد آن روز تمام راه از ساختمان استانداری اهواز تا حمیدیه به این فکر می‌کردم که چگونه یک نفر می‌تواند این‌قدر بودن و نبودن‌اش دنیای ما را تغییر دهد من اعتراف می‌کنم، جنگ را به خاطر یافتن و دیدن آدم‌هایی هم‌چون «#مصطفی_چمران» دوست داشتم و نه هیچ چیز دیگر... پ.ن: حوالی حمیدیه، آذر ۱۳۵۹ عکس و نوشته از بهرام محمدی فرد عکاس دفاع مقدس @seedammar #کانال_ابراهیم_هادی_هادی_دلها

🔰 دَم زدن از دین و خدا #شهید دکتر #مصطفی_چمران ✍زیادند کسانی که دم از #دین و خدا می زنند و خود را "مکتبی" می گویند . و در حقیقت دین و خدا و مکتب وسیله ای برای اغراض شخصی آنها است و چه بسا خودشان در "جهل مرکب" گرفتار آمده باشند و ندانند که اشتباه می کنند و ملتی را به سقوط بکشانند و یا #انقلابی را به قهقرا ببرند. 📚 حماسه ، عشق و عرفان، ص ۷۱ @seedammar #گروه_جهادی_فرهنگی_شهید_ابراهیم_هادی #هادی_دلها_ابراهیم_هادی

فرازی از سخنان شهید#مصطفی_چمران🌷 #سلام_ودرود_برشهدا_وامام_شهیدان🌷