بسم الله . . جلیل سرگرم کار و زندگی شده بود . جمال هم رفته بود سربازی . . . کمال برای انجام تمام کارهای باغداری و کشاورزی به من و پدرش کمک می کرد . کنار صبوری و کم حرفی های پدرش ، پیوند زدن گل ها و نهال را خوب یاد گرفته بود . . . خزانه کردن هسته ی میوه ها ؛ بخصوص هسته آلبالو ، مراقبت از گل ها نگهداری زنبور عسل و... . . . دیپلم که گرفت به من گفت : 《 مادر ، من میخوام برم سربازی 》. . گفتم : 《 کمال جان هنوز برادرت جمال خدمتش تمام نشده . من و بابا دست تنها هستیم . خودت که می بینی اینجا کار خیلی زیاده ، ما تنها می مونیم 》. . . بهم دلگرمی داد و گفت : 《 من می تونم هم زمان با خدمت سربازی وارد دانشگاه هم بشم .  در ضمن خیالت راحت ، من هر طور که باشه برای کمک به شما و بابا آخر هر هفته میام 》. . . می دانستم تصمیمش را گرفته برای همین موافقت کردم . کمال هم بیست سال به عهدی که بسته بود ، پای بند بود . . . برشی از #کتاب #چمروش . . #شهیدکمال_شیرخانی #هادی_دلها_ابراهیم_هادی