#اشعار_مهدوی #در_فراق_یار یا مهدی -(ما همه قطره و تو دریایی ) ما همه قطره و تو دریایی ما همه ذرّه و تو بیضایی ما همه بنده و تو مولایی «ای نهان از نظر که پیدایی بی همه جایی و بهر جایی» . . حقّۀ لعل تو گهر گفتند لب نوشین تو شکر گفتند پرتو روی تو سحر گفتند «عالم آراست ماه اگر گفتند تو همان ماه عالم آرایی» . . او که در ذات خویش بی همتاست جلوه اش هم نهان و هم پیداست نیست او را مکان ولی با ماست «لامکان را اگر مکان دلهاست تو هم ای دلربا به دلهایی» . . ای رخت آفتاب عالمتاب عارضت از چه هست پشت حجاب عاشقان از فراق دیده پرآب «عالمی بهر دیدنت بی تاب ز چه از پرده در نمی آیی» . . هم سما پر ز جلوۀ رخ تست هم ثری پر ز جلوۀ رخ تست ماسوا پر ز جلوۀ رخ تست «همه جا پر ز جلوۀ رخ تست در نهان بودنت هویدایی» . . ذات حق مظهر هویدایی است منبع کبریا و زیبایی است آیت شور و عشق و شیدایی است «حسن حق را اگر تجلایی است تو همان حسن را تجلایی» . . چشم عاشق خمار دیدن تو خسته و داغدار دیدن تو نه منم بیقرار دیدن تو «می کشند انتظار دیدن تو یک جهان دیدۀ تماشایی» . . از ازل سرخوش است تا به ابد هر که از ساغر تو باده خورد تا صبا پرده های ما ندَرد «ای نسیم سحر بیا که بود دل همه مست و دیده رؤیایی» . . همه جا پر بود ز کین و خطر غرق خون گشته قلب اهل نظر ظلم از حقّ برده گوی ظفر «عدل در بند کینه است، مگر به نجاتش تو دست بگشایی» . . در فراق تو هست اهل جهان جمله دلخون و دیده اشک فشان با نشانی و نیست از تو نشان «بی تو سرگشته است و سرگردان ما سوا چون سپهر مینایی» . . تو خود از عاشقان داداری سرخوش از جام وصل دلداری تشنۀ عدل و داد و ایثاری «ابر فیضی چرا نمی باری؟ خشک شد مزرع شکیبایی» . . گر چه ما نیستیم لایق او رحمتی کن به جان حضرت هو همه غرقیم غرق جور عدو «همه مستیم بی شراب و سبو مست امیال و مست دنیایی» . . دوش می گفت پیر باده پرست بر همه بیدلان باده به دست ای ز بویت جهانیان سرمست «ای بسا دل که بی تو خون شده است ای بسا سر که بی تو سودایی» . . «فانی» سرگران دیده ترت هست از بندگان مفتخرت ما و عالم همه فدای سرت «مهدیا «عابد»م غلام درت سر به خطّ تو تا چه فرمایی» . شاعر: #عباس_داداش_زاده @sootolhazin