این روزها، بخاطر اعلام احتمال وجود ویروس کرونا، به هم دست نمیدیم دستکش دست میکنیم، ماسک میزنیم و مراقبیم دستمون رو به هر چیزی که زدیم کلی بشوریم و ضد عفونی کنیم توی خیابون پوشیدن ماسک و دستکش برای مردم عادی شده و کسی نمی پرسه چرا! کسی اگر حتی سرفه معمولی هم بکنه، همه با ترس نگاهش میکنن یا ازش فاصله میگیرن یا می‌پرسند دلیل سرفه اش چیه؟ کسی هم حق نداره بگه دلم میخواد سرفه کنم یا مریضم و به کسی ربطی نداره چون همه حساس شدند، خودشون رو، زندگیشون رو و سلامتی جسمشون رو در خطر می‌بینند خطر احتمال وجود ویروس کرونا روی چیزی که ممکنه ما رو بیمار کنه که خیلی هم خطرناک نیست، باعث شده خیلی احتیاط کنیم و اون احتیاط رو شرط عقل ميدونیم! حالا سوال اینه که چطور ما آدم های محتاط و عاقل، در مورد احتمال وجود قیامت و جهنم و عذاب گناهانمون و آلودگی روحمون، آنقدر حساس نیستیم؟ چرا هر روز با دیدن مرگ آدم ها، هنوز باور نمی‌کنیم که ما هم رفتنی هستیم چرا ویروس گناه رو کوچک می‌شماریم و توی جامعه هم منتشرش میکنیم و قبحش رو میریزیم و کسی هم اعتراضی نمیکنه که نکنه روحش آلوده بشه؟ ویروس نگاه حرام، ویروس بد حجابی، ویروس کم فروشی، احتکار، عدم رعایت حق الناس،... #کرونا #کروناویروس 🔞 @Gasht_Sepah_cyber_iran