♻️ ریس و واریس نادرست مجازی ☺️ با عرض معذرت و استغفار از عدم دقت لازم در نوشته پیشین، این مطلب با برخی اصلاحات، بازنشر شد. هر چند با قصد خیر و برای افزایش رای سبد جریان انقلابی، نباید از مسلمات حق و کلمات روشن رهبری در برخی حوزه‌ها کوتاه آمد و حتی واژگون حرف زد. نباید با زبان، پیمانی را که شناسنامه گفتمان انقلاب است را واریسید؛ که پس از انتخابات، باز ناگزیر، پیمان و سخن امروز را به گونه‌ای دیگر وابریسیم و این چنین، در هر جایی، به همین ریس و واریس بیفتیم. ✅ رهبرمان فرمود مساله اصلی و فوری مردم، فضای مجازی و سیاست خارجی نیست؛ بلکه مساله اصلی معیشت مردم و بیکاری و فساد است! ایشان می‌دانست که ما حریف حرف‌زدن در این عرصه نیستیم؛ اما انتظار این است که حریف #حرف نزدن باشیم! و در این گیرودار دشواری های سنگین معیشتی، به سراغ #وعده_گشایش برای رسانه های #صهیونیستی نرویم! 👈 خب اگر باید چیزی گفته بشود، چرا مطالبه #شبکه_ملی_اطلاعات را برجسته تر نکنیم؟ ⬛️ سخنی نگوییم که به ما نمی آید و گاه در بیان آن نیز، جملات‌مان آشفته می شود و لحن‌مان، به تپق می‌افتد. ❌ به اعجاز آیات ۹۱ تا ۹۴ سوره نحل بنگرید و از #حماقت احمدی‌نژاد در قربانی کردن رضایت خدا به پای رضایت خلقی که، آنها را «اصلِ مردم» می پنداشت، عبرت بگیرید: «وَ أَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذا عاهَدْتُمْ وَ لا تَنْقُضُوا الْأَيْمانَ بَعْدَ تَوْكِيدِها وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلاً إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ»: و بر پیمان خدا باشید و سوگندهای تان را نشکنید؛ پس از آن که آنها را سفت کردید؛ در حالی که خدا را نگهدار خود کرده‌اید؛ بی‌گمان خدا آنچه می‌کنید را می‌داند. «وَ لا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكاثاً تَتَّخِذُونَ أَيْمانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبى‏ مِنْ أُمَّةٍ إِنَّما يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ وَ لَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ ما كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ» ✅👈 و مباشید چونان زنی که از هم‌گسلانه، [پشمِ] سخت‌به‌هم ریسیده‌اش را واریسید؛ [چُنان، که پیمان و] سوگندهای تان را برای همجوشی میان خود به کار بگیرید تا #یک_گروهی، #بیش_از_گروه_دیگر بشود؛ هانا که خدا شما را در [این شرایط] می‌آزماید و بی‌گمان خدا در روز واپسین، آنچه را که در آن ریس و واریس داشته‌اید را برای‌تان روشن می‌کند. «وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ وَ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» خدا اگر می‌خواست، شما را مردمی یکپارچه می‌کرد؛ ولی برخی را که بخواهد، می‌گمراهد و برخی را که بخواهد، می‌رهنماید و هانا که بازخواست می‌شوید از آنچه می‌کردید. «وَ لا تَتَّخِذُوا أَيْمانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها وَ تَذُوقُوا السُّوءَ بِما صَدَدْتُمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ لَكُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ» و [پیمان و] سوگندهاتان را برای همجوشی میان خودتان به کار نگیرید؛ مانا که سست شود قدمی بعد از پای‌وَرزی‌اش و بدی را بچشید؛ از آن رو که [برخی را] از راه خدا باز داشتید و برای شما شکنجه‌ای بزرگ است. ✅ اگر توان داریم، به اقتضای حکمت، حرف‌های رهبری و سخن فطرت مردم و حرف خدا را سر دست بگیریم؛ و اگر نمی‌توانیم، حرف نادرست را همنوا با برخی، نزنیم؛ زیرا خدا اگر می‌خواست، بیشتر از ما بلد بود که «مردمی یکپارچه» را به هم آورد. ◽️ زدن برخی حرفها هم بی‌حکمتی است و هم نادلیری و وادادگی ✅👈 باور کنیم که: «و لینصرنّ الله من ینصره»