﷽
# مراتب و درجات ایمان کدامند؟
در منابع روایی فصل مستقلی به مراتب و درجات ایمان اختصاص یافته است که در آن سخنان و روایاتی از معصومان(علیهم السلام) در مورد #درجات #ایمان و #مؤمنان گرد آوری شده است.
امام صادق(علیه السلام) در بارهی درجات ایمان میفرماید: «خداى عزّ و جلّ ایمان را هفت قسمت کرد: 1. نیکوکارى، 2. راستگویى، 3. یقین، 4. رضا، 5. وفاء 6. علم، 7. بردبارى. سپس آن را میان مردم تقسیم فرمود، به هرکس هفت سهم داد، او کامل است و دربردارندهی ایمان. به برخى از مردم فقط یک سهم داد، و به بعضى دو سهم و به دستهاى سه سهم، تا به هفت سهم قسمت کرد، امام فرمود به کسى که یک سهم ایمان دارد به اندازهی دو سهم تحمیل نکنید، و به کسى که دو سهم دارد به مقدار سه سهم که سنگین بارشان خواهید کرد، آنگاه فرمود: همچنین تا به هفت سهم برسند (یعنى بر سه سهمى به اندازه چهار سهم تحمیل نکنید، و بر چهار سهمى به اندازه پنج سهم و بر او به اندازه شش سهم و بر او به اندازه هفت سهم).[1]
منظور امام(ع) در این سخن این است که استعداد و قابلیت اشخاص در پذیرش ایمان مختلف است و خدا هرکس را به اندازهی استعدادش تکلیف کرده و باز خواست مینماید، شما هم در علوم و اعمال و اخلاق دینى، از هرکس به قدر وسع و طاقت و استعداد و قابلیتش انتظار داشته باشید که تحمیل بیش از استعداد و طاقت او را سنگین بار و خسته و وامانده میکند.[2]
البته این یک نوع از تقسیمبندی است و ممکن است به اعتبار دیگر، ایمان مراتب و درجات دیگر داشته باشد. این معنا را از قرآن کریم نیز میتوان برداشت نمود، آنجا که میفرماید:
«هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ». هر یک از آنان، درجه و مقامى در پیشگاه خدا دارند و خداوند به آنچه انجام مىدهند، بینا است.
این آیه اشاره به این داردکه نه تنها منافقان تنپرور و مجاهدان با هم فرق دارند، بلکه هر یک از کسانى که در این دو صف قرار دارند، به تفاوت درجه فداکارى و جانبازى، و یا نفاق و دشمنى با حق در پیشگاه خدا درجه خاصى خواهند داشت که از صفر شروع مىشود و تا ما فوق آنچه تصور شود ادامه مىیابد.[3] مؤمنان با یکدیگر برابر نیستند. بعضى از ایشان در پارهاى جاها به منافقان شباهت دارند، و بعضى دیگر در بلندترین قلّه هاى ایمان قرار دارند و نیز منافقان را درجات متفاوت است، و نباید به یک چوب رانده شوند، بلکه هر فرد یا گروهى از ایشان باید بنا بر حساب خاص آن در معرض محاسبه قرار گیرد؛ این بدان روى است که ایمان یا نفاق بیش از آن صورت گفتارى داشته باشد تمرین عملى است، و تمرین بر حسب اعمال ایمانى یا نفاقى متفاوت مىشود، و خدا درجات مؤمنان و منافقان را مىداند و بر حسب اعمال به حساب ایشان خواهد رسید: «هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِیرٌ بِما یَعْمَلُونَ؛ براى آنان درجاتى در نزد خدا است، و خدا به آنچه مىکنند بینا است».[4]
در تقسیم دیگر؛ رسول خدا(ص) فرمود: «برترین مقام ایمان یک درجهاى است که هر کس بدان برسد پیروز و رستگار مىگردد و آن این است که آنچنان کارهاى مخفیانه انسان، صالح و شایسته بوده که نه باکى از آشکار گردیدن آن داشته باشد و نه از عقوبت آن- در صورت پوشیده ماندن- بترسد».[5]
📚[1] کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 2، ص 42، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
[2]. همان، ص 71.
[3]. ر. ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 3، ص 155، دار الکتب الاسلامیة، تهران، 1374ش.
[4]. مترجمان، تفسیر هدایت، ج 1، ص 643، بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، مشهد، چاپ اول، 1377 ش.
[5]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 68، ص 369، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.
#اعتقاد_فقه اکبر
🍃الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم🍃
@Serat8janfada
﷽
#عدل_همسایه_ایمان
🌴 آیه های_نور
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَ الْغَاوُونَ ﴿۹۴﴾ وَ جُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ ﴿۹۵﴾ قَالُوا وَ هُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ ﴿۹۶﴾ تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿۹۷﴾ إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۹۸﴾ وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ ﴿۹۹﴾ فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ ﴿۱۰۰﴾ وَ لَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ ﴿۱۰۱﴾ فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۰۲﴾
[پس آنها و همه گمراهان در آن (آتش) افكنده مى شوند * و (نيز) همه سپاهيان ابليس * آنها در آنجا با يكديگر ستيزه مىكنند (و) مىگويند * سوگند به خدا كه ما در گمراهى آشكارى بوديم *آن گاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر مى كرديم * و جز تباهكاران ما را گمراه نكردند * در نتيجه شفاعتگرانى نداريم * و نه دوستى نزديك * و اى كاش كه بازگشتى براى ما بود و از #مؤمنان مى شديم]
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه فرمود:
این در مورد گروهی نازل شده است كه به بیان #عدل می پردازند، اما بر خلاف آن عمل می كنند.
عبدالحمید وابشی روایت می كند كه به امام باقر علیه السلام گفتم:
ما همسایه ای داریم كه حرمت هیچ یك از محارم را نگه نمی دارد تا حدی كه نماز را وامی گذارد، حال چه برسد به بقیه آن. ایشان فرمودند: پاك و منزه است خداوند، آیا می خواهی فردی بدتر از او را معرفی كنم؟ گفتم: آری. ایشان فرمودند: كسی كه كینه ما را به دل می گیرد، بدتر از اوست. هان بدانید كه هر بنده ای كه در جلویش نامی از اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین برده شود و او از یاد ما دلش به رقت آید، فرشتگان دست بر پشت او مالیده و تمامی گناهانش را می آمرزند، مگر این كه دچار گناهی شده باشد كه او را از ایمان خارج می گرداند و شفاعت (در مورد او) پذیرفته است؛ اما در مورد ناصب اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین مورد قبول واقع نمی گردد. و انسان مؤمن، شفاعت همسایه اش را می كند هرچند كه نیكی و حسنه ای نداشته باشد و می گوید: پروردگارا! همسایه ام مانع آزار رسانیدن به من می شد، و بدین ترتیب شفیع او قرار می گیرد؛ و خداوند تبارك و تعالی می گوید: من پروردگار تو هستم و از همه سزاوارترم تا این كه تو را كفایت كنم. و سپس او را در حالی كه نیكی و حسنه ای ندارد وارد بهشت می كند و پایین ترین درجه شفاعت مؤمنان، حق شفاعت برای سی فرد است، و در این هنگام جهنمیان می گویند: «فَمَا لَنَا مِن شَافِعِینَ *وَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ»
📚#سوره_ شعراء
#ایمان_اعتقاد_ولایت_هدایت
سلامتی وتعجیل درفرج امام زمان
🍃الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم🍃
@Serat8janfada