✨﷽✨
مربی، طبيب است
🔸مربى مانند طبيب است، بايد دردها را بشناسد و داروها را بشناسد و روحيه ها را بشناسد؛ چون هر دارويى در هر روحيه اى مؤثر نيست.
🔸خداوند هستى و مربى انسان، انسانهايى را تربيت مىكند «وَ يُذْهِبَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ يُطَهِّرَهُم تَطْهيراً»، و پليدىها را از آنها مىزدايد و به وسيلهى وَحْى، آنها را با قانونها و دردها و داروها آشنا مىسازد و با نورانيت و پاكى و آگاهى، آنها را بر روحيه ها و طبيعتها مسلط مىنمايد و آنها را پيشوا و مربى و آموزگار و مزكّى و مطهّر خلق مىسازد؛ «يَتْلُوا عَلَيْهِم آياتِهِ وَ يُزَكّيهِم وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ.»
🔸 و اينها هستند كه در ميان خلقِ او به تربيت خلق و شكوفا كردن استعداد و تتميم اخلاق كريمه همت گماشتهاند كه: «بُعِثْتُ لِاتَمِّمَ مَكارِمَ الاخْلاقِ».
🔸كسانى مىتوانند مربى انسانها باشند كه به دردها و درمانها و به وضع روحيه ها آگاهى داشته باشند.
🔸آگاهى از دردها و درمانها را بايد از وحى- از كتاب و سنت- بدست آورد؛ چون اوست كه از استعدادهاى انسان و قلمرو استعدادهاى او و از قانونهاى حاكم بر اين دو آگاه است و درگيرى ها و دردها و درمانها و راه حلها را مىشناسد.
❛❛ عینصاد
📚 #مسئولیت_سازندگی | ص ۵۴
#⃣ #بر یده_کتاب #تربیت
@Serat8janfada
✨﷽✨
آنها که با تفکراتی گرفتار ، حرکت میکنند خیلی گمراه تر از آنهایی هستند که هرگز، تفکراتی ندارند و کاری را آغاز نکردهاند...
مرحوم استاد علی صفائی حائری
📚 #مسئولیت_سازندگی
@Serat8janfada
✨﷽✨
🔹ما كه در اين عالم خود را خرج مىكنيم، خرج چه كسى شويم كه سزاوارتر باشد؟
ما اگر اينگونه آزاد شويم و اينگونه آزاد فكر كنيم و مقايسه كنيم به نتيجه خواهيم رسيد.
🔹 بگذر از اين كه نفس و خلق و دنيا و شيطان اينها فقط مصرف كننده هستند و هيچ سودى نخواهند آورد و فقط استعدادهاى ما را خواهند بلعيد.
🔹اينها چيزى ندارند و چيزى نمىدهند و بر فرض كه بدهند بيش از آن كه مىدهند پس مىگيرند و باز مىستانند. اينها سراسر نيازند. بر فرض هم كه نخواهند ما اسير نيازهايشان خواهيم شد و در يكى از سوراخهايشان مدفون خواهيم گرديد. ولى، اللَّه نيازى ندارد و چيزى نمىخواهد تا ما را در راه آن فدا كند و به بازى بگيرد.
🔹 بر فرض كه ما به ثروتها و لذتها برسيم و از اوناسيس هم بگذرانيم و در هر دقيقه چند ميليون تومان به چنگ بياوريم، آيا اين همه ثروت و لذت در ما چه استعدادى را زياد مىكند؟ اين ما هستيم كه ثروتها را زياد كردهايم اما ثروتها، چه؟ فقط نيروى ما را مصرف كردهاند و روى هم جمع شدهاند. و بر فرض اين كه به ما رفاه و آسايشى بدهند بيشتر از اينها از ما گرفتهاند. ما براى رفاه به اين همه استعداد نياز نداشتيم. ما براى رفاه به انسان بودن نياز نداشتيم.
🔹يك بزغاله، يك گوسفند و يا يك زنبور عسل به رفاه در سطح عالىترى رسيده بدون اين كه اين همه استعداد داشته باشد. بدون اين كه از فكر، عقل، اختيار، وجدان و فرقان برخوردار باشد. آنها لباسشان همراهشان است و خوراكشان دم دستشان و هيچ گاه خودكشى هم نكردهاند، زيرا خودآگاهى نداشتهاند.
📚 #مسئوليت_سازندگی | ص ۷۷
مرحوم استاد علی صفائی حائری
@Serat8janfada
✨﷽✨
مربی بزرگ هستی خداست و او دل های مشتاق را تنها نمیگذارد...
🔸در مسألهى تربيت و براى تدبر و تفكر، چه بسا استعدادهايى خود سر رشد كنند و راهى را بيابند و به نتيجه هايى هم برسند اما عقب افتادگى ها، خطرها، شكستها و يأسها، درّه هايى هستند كه بر سر راه مى نشينند و مانع عبور مىشوند.
🔸از اين رو آنها كه خود سر، شروع كردهاند، بسيارى در تفكرات خود به نتيجه هاى غلط رسيده و منحرف شده اند و يا به بنبست افتاده و ماندهاند. و بدبختى در اين است كه آنها اين انحراف و يا بن بست و ركود را به آسانى پذيرفته اند و تحمل كردهاند و آن را طبيعى و عادى تلقى نمودهاند و هيچگاه به فكر اين نيفتاده اند كه بدانند اين بن بست از كجا سرچشمه گرفته و اين انحراف از كجا برخاسته است.
🔸مربى بايد در برابر اين تكروى و خودسرى، آگاهانه موضع بگيرد؛ چون اين تكروى ها و خودسرى ها معلول هستند و علتها و انگيزهايى دارند، از قبيل نااميدى از يافتن مربى و يا برخورد با روحيه هاى فاسد و يا سرخوردگى از مربى نماهاى سرد و بى حال و يا عوامل ديگرى از قبيل غرور، خود خواهى، تكبر و ساير عوامل كه مىتوانند انسان را از مربى و استاد جدا كنند و به خودسرى و تكروى بكشانند و به هلاكت او و يا از دست رفتن استعدادهاى وسيعش كمك نمايند.
🔸مربى بايد با اين دسته به گونهاى رفتار كند كه غرورشان را نشكند و حتى در لباس شاگردى به آنها درس بدهد و به آنها بشارت بدهد و آنها را اميدوار كند كه مربى بزرگ هستى خداست و او دلهاى مشتاق را تنها نمىگذارد. مربى بزرگ هستى، آنهايى را كه مى خواهند حركت كنند رها نمىكند بلكه رهبرى مى نمايد.
مرحوم استاد علی صفایی حائری
📚 #مسئولیت_سازندگی | ص ۸۳
@Serat8janfada
✨﷽✨
بهترین راه برای به کار انداختن فکر طرح سؤال هایی حساب شده است...
🔸سنگينى استدلال براى فكر ركود مى آورد و اگر حركتى هم باشد آن حركتِ فكر نيست. اين حركتِ خود استدلال و حركتِ خود منطق است.
🔸بهترين راه براى به كار انداختن فكر، طرح سؤال هايى حساب شده است.
🔸انسان در برابر سؤال ها مى خواهد جوابى بياورد و براى بدست آوردن جواب ناچار است كه فكر كند و دست و پا كند. و در نتيجه، فكر به جريان افتاده و حركت كرده است. در صورتى كه سؤال ها حساب شده و دقيق باشند، فكر زودتر به شناخت ها و به عقيده و علاقه و به حركت و عمل منتهى مى گردد.
🔸طرح سؤال براى حركت فكرى، راهى است كه پيامبران از آنجا رفته اند و قرآن از آن خبر مى دهد و مى بينيم سؤالهايى را كه تلنگرهاى محرك فكر هستند و در قرآن به كار گرفته شده اند.
مرحوم استاد علی صفایی حائری
📚 #مسئولیت_سازندگی | ص ۸۸
#تربیت
@Serat8janfada