بسم رب الحسین بن علی !

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع مکن ای صبح طلوع عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع مکن ای صبح طلوع

•°علامه‌امینی:↓ •|شب #عاشورا قلب #امام_زمان(عج) تحت فشار است،براے سلامتۍ ایشان صدقه دهید.

محفل .. محفل و عزاداری ها فقط گریه و اشک نیست ، فقط نذری و مداحی نیست ؛مکمل و اصلش درک خودسازیه‌ و آگاه‌سازیه.. مکملش شناسایی حق و عشق حسینی شدن و حسینی‌تر شدنه.. و اگرنه خیلی ها هیئت میرن ولی کردارشون هیئتی نیست! @serate_nor

نکته .. خیلیا فکر میکنن دو روز تاسوعا و عاشورا ، یک عده جمع میشن و به قول خودشون کار الکی انجام میدن اما اون افراد نه تنها نمیدونن عزاداری‌ها رو درک کنن در #اسم این دو روز هم بی دقت و فاقد درک هستن.. خیلیا فکر میکنن تاسوعا یعنی نهم و عاشورا یعنی دهم محرم هست ولی این معنا لغوی هست و اسم عدد نیستن ،اگر عربی مطالعه کرده باشید برای نامیدن روزها از اعداد ترتیبی استفاده میشه مِثلِ رابعاً ، خامساً و.. اما این دو روز از این قاعده پیروی نمیکنن در ضمن شاید برخی بگن خب استثنا هستش ولی در جواب میگم از جاهایی که در عربی استثنا نداره و طبق قاعده خاص پیش میره شمارش اعداد هست.. پس این دو روز عزیز برای نامیدن روز نیستن.. عاشورا از [عشر] میاد به معنی معاشرت و رفاقت هست یعنی در این روز میل رفاقت و عشق بازی با امام حسین ع شدت میگیره.. تاسوعا هم از [اتسع] میاد یعنی گسترده‌شدن و وسعت پیدا کردن و مقصود در این روز اینه که ظرفیت نفس انسان زیاد میشه و فضایی ایجاد میکنه که تو رو از سختی و گناه آزاد کنه تا شجاعت و ایثار در تو پرورش کنه.. @serate_nor

بسم رب الحسین 🖤

عزاداری هاتون خیلی خیلی قبول باشه میدونید در عاشورا چه گذشت ؟ یه مروری بر این روز داشته باشیم ..

طبق محاسبه واقعه کربلا به حساب گاه‌شماری شمسی ۲۱ مهر سال ۵۹ هجري شمسی می‌شود. تاریخ شمسی هم مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می‌شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ، حرف‌های مقتل‌نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. ادامه 👇🏻👇🏻👇🏻💔

۵:۴۷ اذان صبح امام(ع) بعداز نماز صبح، برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» [مکن ای صبح طلوع] طرف مقابل نيز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعداز نماز صبح، به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. [ای کشته شیوخ مقدس نما]

حدود ساعت ۶:۰۰ امام حسین(ع) دستور دادند تا اطراف خیمه‌ها خندق بکنند و آن را با خار بوته ‌ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند

طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب، امام(ع) سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. رو به روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه‌ای خواند. صفات و فضایل خودش، پدر و برادرش را یادآوری فرمودند و اینکه کوفیان به امام(ع) نامه نوشته‌اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده‌اند؟ آنها انکار کردند! امام(ع) نامه‌هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده‌است. یکی از سران جبهه‌ی مقابل، از امام(ع) پرسید: چرا حکم ابن زیاد را نمی‌پذیرد و آنها را از جنگ مقابله با پسر پیامبر(ص) نمی‌رهاند؟ اینجا بود که امام(ع)، آن جمله معروف‌شان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است، من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده! ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام(ع) حدوداً نیم ساعت طول کشیده‌است.

حدود ساعت ۸:۰۰ بعداز سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر دادند. چند نفری دچار تردید شدند! از جمله حُر و فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسان دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. [کی شود حُر شوم و توبه مردانه کنم]