از میان دود و خون ؛ پیدا نبود هیچ از پیکر بی جان لاله ها تک تک با قلب هایی سرشار از امید غلطیده در خاک و خون گوشه ای .. ز جان گذر،سپس خموش می شدند دست بی رحمیِ نامرد کم نیامد به چیدن غنچه ی زخمی امید . . . که می دانست اخرین لبخند بر پهنای صورتش؛ چنان حزن آلود ،خاک می شود لحظه ای دگر تا ابد در خاطراتِ مبهم ِگذر تلفن زنگ خورد و سپس پیچید در گوش زندگان،نغمه ی تلخ عزا.. به کدامین گناه؟ به کدامین دلیل؟ اما شاید.. رویای خنده ی صبح،خفته در ره ِ خون و شهیدان باشد. «من در تو زنده ام،تو در من،ما هرگز نمی میریم.» #باذن_الله #پاسخ_سخت #حاج_قاسم #مقاومت #ستایش_رضازاده_مدرسه_فرزانگان_متوسطه_اول