🔸️نهج البلاغه قسمتهایی از نامه حضرت به عثمان بن حنیف مَا ظَنَنْتُ أَنَّكَ تُجِيبُ إِلَى طَعَامِ قَوْمٍ عَائِلُهُمْ مَجْفُوٌّ وَ غَنِيُّهُمْ مَدْعُوٌّ 🔹️گمان نداشتم تو بر سر سفره‌اى حاضر شوى كه نيازمندان و مستمندان آنان محروم و ستمديده و اغنياء و ثروتمندان بر آن سفره دعوت شده‌اند إِنَّ لِكُلِّ مَأْمُومٍ إِمَاماً يَقْتَدِي بِهِ وَ يَسْتَضِيءُ بِنُورِ عِلْمِهِ أَلاَ وَ إِنَّ إِمَامَكُمْ قَدِ اِكْتَفَى مِنْ دُنْيَاهُ بِطِمْرَيْهِ وَ مِنْ طَعْمِهِ بِقُرْصَيْهِ 🔹️هر پيرو و مامومى امام و پيشوائى دارد كه از او پيروى و تبعيت ميكند و از انوار دانشش كسب روشنگرى ميكند بدان پيشوا و امام شما از دنياى خود بدو جامه كهنه و از خوراكش بدو قرص نان اكتفاء كرده أَلاَ وَ إِنَّكُمْ لاَ تَقْدِرُونَ عَلَى ذَلِكَ وَ لَكِنْ أَعِينُونِي بِوَرَعٍ وَ اِجْتِهَادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَدَادٍ 🔹️شما بر چنين كارى قدرت و نيرو نداريد ولى مرا بپرهيزكارى و كوشش و پاكدامنى و مقاومت يارى كنيد وَ إِنَّمَا هِيَ نَفْسِي أَرُوضُهَا بِالتَّقْوَى 🔹️فقط نفسم را با تقوا ریاضت میدهم هَيْهَاتَ أَنْ يَغْلِبَنِي هَوَايَ وَ يُقَيِّدَنِي جَشَعِي إِلَى تَخَيُّرِ اَلْأَطْعِمَةِ وَ لَعَلَّ بالْحِجَازِ أَوْ بِالْيَمَامَةِ مَنْ لاَ طَمَعَ لَهُ فِي اَلْقُرْصِ وَ لاَ عَهْدَ لَهُ بِالشِّبَعِ أَوْ أَنْ أَبِيتَ مِبْطَاناً وَ حَوْلِي بُطُونٌ غَرْثَى وَ أَكْبَادٌ حَرَّى 🔹️هیهات که هوای نفس بر من غلبه کندو حرص مرا بر اختیار طعام ها وادارد شاید در یمامه وحجاز افرادی باشند که طمع به دست آوردن دو قرص نان ندارند و یادندارند که سیرخوابیده باشندیا من سیر بخوابم و اطرافم افرادی باشدکه شکم های آنها به پشت چسبیده و دلهایشان سوخته است ادامه..... #حدیث #نهج_البلاغه