پاسخ 👆 _برخی والدین بخصوص مادران در ارتباط با فرزندان خود به این سبک عمل می کنند👇👇👇 _ اول عصبانی می شوند(داد و بیداد) بعد #ممکن است 👇👇👇👇👇 _ نفرین کنند(خدا من از دست اینا خلاص کن) _تحقیر کنند ( به عنوان مثال مادر به فرزندش که کلاس اول ابتدائی است داره درس میگه، بعد این فرزند با شیرین زبانی و بازیگوشی به مامانش داره درس یاد می گیره، مامان هم چون حواسش یه جای دیگه است حوصله به خرج نمیده شروع می کنه به تحقیر کردن فرزندش، چقدر تو خِنگ هستی، فکر نکنم تو در آینده کاری ای بشی) _تهدید کنند ( به عنوان مثال به فرزندش که کلاس اول ابتدائی است داره درس میگه، اینجا فرزند می خواهد یکم با بازی کردن درسش را بنویسد، مادر چون حوصله ندارد، تحمل نداره چند مرتبه تذکر می دهد بعد که چاره نمی کند شروع به تهدید کردن می کند، امشب تکليف تو یکی را روشن می کنم، امشب به بابات میگم که به حسابت برسه) _ بعد یه جاهای هم کتک می زنند 👈آخر کار این مادر وقتی که همه کارهایِ بالا یا چند مورد از آنها را انجام داد، هنگامی که با خود خلوت می کند، آن کارها را در ذهن خود مرور می کنه، می بیند این بچه چه گناهی کرده که منِ با او این رفتار را داشتم، بلافاصله عذاب وجدان می گیره و شروع می کنه به خودخوری کردن و بدنبال آن میره سراغ فرزندش، ابتدا بغلش می کنه، بعد گریه می کنه بعد به او محبت افراطی می کنه، اینجا فرزند دوباره شروع می کنه به شیرین زبانی و بازیگوشی، بلافاصله مادر میگه دوباره شروع کردی حالا یه مقدار به شما رو دادم، این در حالی است که این کودک دقیقاً ذاتش بازی کردن و شیرین زبانی است، طبیعت و سرشتش بازی کردن است. اینجا مادر نیز بهتر است به طبیعت و سرشت خود که محبت بجا همراه با حوصله به فرزند است، برگردد.