سیدالعلماء
🔺عرض شد که در کتاب شریف مفاتیح، روز اول ماه محرم که اول سال عرب است، از حضرت رضا علیه السلام نقل شد
❌چرا حضرت این دعا را با اهمیت بعد از نماز،– نمازی که پیامبر می خواند و در آن به معراج میرود و با خدای خودش سخن می گوید بعد از چنین نمازی– سه مرتبه این دعا را به خدا عرضه می دارد؟!
آیا کسی از شما نشسته در این مسئله فکر کند؟ آن وقت خطر یک یک خود ما را نسبت به خودمان ملتفت بشود؟❗️
اگر کسی این کار را کرده بیان کند و چون بیان نمی شود ما حمل بر این می کنیم که هنوز ما به خطر خودمان برنخورده ایم و ملتفت مصیبت خود نشده ایم.
مواقع حضور در مجالس توسل یا زیارات یا افطار و سحر موقعهای همین مسئله است. توجه کردن به خطر خود انسان برای خودش و پناه بردن به خداوند متعال و در پی این بودن که کارهای خلاف رضای خدا را بداند ابتداءاً و سپس با نفس که اماره به آنها هست، مبارزه کند.
🔺 این مسئله مال چیست؟ این مسئله برای همه ماهاست اما عادت ما نشده. چون دبستان و دبیرستان رفتیم بعد هم که به حوزه یا دانشگاه آمدیم. برنامه هایی که چیده شده این مسئله جزء آنها نبوده ولی باید باشد.
☑️ مرحوم آیتالله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه میفرمودند:
عصر و غروب #جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم
ده مرتبه:
اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ
خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی
التماس دعا
📹 تصاویر مربوط به ماههای پایانی حیات شریف مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی، میباشد.
@seyedololama
صلی الله علیکم یا اهل بیت النبوة احسن الله لکم العزاء فی مصیبة السیدالمظلوم العطشان
گمان مدار که رفتم تو را رها کردم …
چهل شب است که هر شب تو را دعا کردم
چهل شب است که دورِ سر تو گردیدم
چهل شب است که دائم تو را صدا کردم
ز هر طرف که سرم را به نیزه میدیدی
به روی غرق به خونم سلام می کردی
فرا رسیدن اربعین حسینی تسلیت باد
@seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💔 حبیبی یا حسین!
🏴 فرا رسیدن #اربعین سیدالشهداء علیهالسلام بر همگان تسلیت باد
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
الحمدلله علی عظیم رزیتی
قسمت اول:
یکی از نعم الهی بر بندگانش این است که حزن و اندوه و شادی و فرح آنها، جزء عبادات قرار بگیرد.
اغلب زندگی در این دو حالت است. یا انسان فرح ناک و خوشحال و مسرور است، یا خدایی نخواسته ناراحت و دل پریشان و در غم و غصه است.
آنگاه هر دوی این دو حالات می توانند عبادت واقع بشوند و مرحوم امام در شرح حدیث اول فرموده اند که انسان قدری تفکر کند در هر شبانه روز که بین من و بین مالک الملوک من باید چگونه باشد.
این چگونگی، تحقیق که بشود به اینجا می رسد که دیگر انسان خوشی و ناخوشی اش جزء بندگی اش قرار بگیرد وگرنه دل انسان با آنچه که به آن سرگرم است خوش است و از آنچه که به آن سرگرم است دور بیفتد، ناخوش می شود.
و این با بندگی نمی سازد. چون همّ و فکر و غم و این چیزهای انسان، زاییده خود انسان است.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
الحمدلله علی عظیم رزیتی قسمت اول: یکی از نعم الهی بر بندگانش این است که حزن و اندوه و شادی و فرح آن
قسمت دوم:
وقتی انسان به چیزی کاملاً متوجه شد، به وسیله او به آن مسرور می شود و از دوری از آن ناخشنود و غمناک می شود. اما اگر آمد و فهمید که وظیفه او با مالک الملوک خودش اموری است که یکی اش این است که بنده او باشد نه بنده خواسته های خودش، بنابراین خشنودی و ناخشنودی او دیگر عوض می شود. زیارت عاشورا در بندگی انسان قرار می گیرد.
یعنی بنده وقتی فهمید که یکی از مقربان درگاه الهی به یک مصیباتی مبتلا شده، آن وقت دل غمین می شود. به چه علتی؟ نه برای خاطر نسبتهای مادی، بلکه برای خاطر اینکه مالک الملوک او مقربانی داشته، آن مقربان در راه بندگی او دچار مصیباتی شدند. دلش می گیرد.
و لذا وقتی که زیارت عاشورا تمام شد سر می گذارد بر سجده و بر این نعمت تشکر می کند و می گوید «الحمدلله علی عظیم رزیّتی».
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
قسمت دوم: وقتی انسان به چیزی کاملاً متوجه شد، به وسیله او به آن مسرور می شود و از دوری از آن ناخشنود
قسمت سوم:
اول این سجده چه عرض می کند؟ «اللهم لک الحمد حمد الشاکرین لک علی مصابهم» شاید ترجمه اش گوناگون باشد، اما یک ترجمه اش هم این باشد که خدایا من بر مصائب آنها که بر دل من جا کرده و مرا ناراحت کرده، از تو تشکر می کنم.
این چه شکری است؟ این شکر بر نعم معنوی الهی است.
نعم ظاهری الهی خوب خیلی زیاد است. میوه ها و گوشت ها و آبها، زمین ها و آسمانها همه نعم الهی اند؛ اما نعم معنوی یکی اش این است که آنقدر به من توفیق دادی که خوشی و ناخوشی من هم برای تو شده.
اگر بشنوم ولیّ ای از اولیاء تو مورد توهین قرار گرفته یا خدایی نخواسته مورد ضرب و شتم قرار گرفته، هیچ غصه ای که نداشته باشم غمناک می شوم. پس من بنده تو هستم، پس تو به من توفیق بندگی دادی، و من از وظایف خودم [که] بین خودم و بین توست خشنودم که انجام دادم.
این است که تولا و تبرا یا تولی و تبری از واجبات عقلی، شرعی و بسیار مهم هر انسانی است.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
قسمت سوم: اول این سجده چه عرض می کند؟ «اللهم لک الحمد حمد الشاکرین لک علی مصابهم» شاید ترجمه اش گونا
قسمت چهارم:
هر انسانی که بنده خدا باشد و خودش را بنده خدا حساب کند، خواه ناخواه قلبش پیش کسانی است که از خدا اطاعت می کنند و آنها را دوست می دارد و نمی تواند آنها را دوست نداشته باشد.
برای خاطر اینکه خداوندی را که همه چیز اوست، مالک الملوک اوست، دنیا و آخرت اوست، بندگی شده به [نحو] بالاترین درجات بندگی، و آن بنده ای که به بالاترین درجات، بندگیِ خدا کرده، مورد اهانت قرار گرفته، مورد ظلم و کینه قرار گرفته.
و بنابراین مصیبت آمده در دل این [شخص] جا کرده.
این است که از اینجا به تمرین زیارت و تمرین سینه زنی و تمرین گریستن برمی خیزد که آن کسانی که واقعاً اهل محبتند، بنده خدا هستند. [و] آن کسانی که اولِ کارشان است دارند تمرین محبت می کنند، تمرین عداوت [بر] دشمن خدا می کنند.
بنابراین قرائت زیارت عاشورا، قرائت صد مرتبه لعن و سلام و اینها، مثل نمازِ واجبِ عقلی می شود گرچه نمازِ واجبِ نقلی نیست.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
قسمت چهارم: هر انسانی که بنده خدا باشد و خودش را بنده خدا حساب کند، خواه ناخواه قلبش پیش کسانی است
قسمت پنجم:
ائمه علیهم السلام هم برای تربیت ما هم خیلی به مسئله عاشورا و احیای امر حسینی اهمیت می دادند.
در شرح حال حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نوشته اند که در روز عیدی، خلیفه حاکم که باید مورد توجه ملت قرار بگیرد، به آن حضرت عرض کرد که امروز روز عید ما دید و بازدید را به شما محول می کنیم. مردم کشوری و لشکری که به دیدن خلیفه و سلطان می آیند به محضر شما بیایند و تبریک بگویند و آنچه که هدایا و به حساب مثل حالا تابلوهای گوناگون یا سکه های گوناگون یا عتیقه های گوناگون هر کسی برای شاه و خلیفه می آورد همه تقدیم شما.
حضرت هم یا به اکراه یا به مصلحت پذیرفتند. و ملت مسلمان آن روز که در دسترس خلیفه بودند دید و بازدید را آمدند با امام موسی بن جعفر انجام دادند و هدایا را به محضر ایشان تقدیم کردند.
خوب معلوم است که این هدایایی که ملت آن موقع [ که] از اطراف آمده اند خدمت خلیفه برسند– حالا یک کسی جای خلیفه نشسته تقدیم می کنند،– چقدر می شود؟
خدا می داند! شاید [ اندازه] این مدرسه، طلا و جواهرات و لباسهای گوناگون و یک گنجینه ای جمع شد.
(ادامه دارد...)
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
قسمت پنجم: ائمه علیهم السلام هم برای تربیت ما هم خیلی به مسئله عاشورا و احیای امر حسینی اهمیت می دا
قسمت ششم:
... بعد هم یک پیرمردی آمد.
حسب آن زمان– مثلاً مثل بنده– آمد و عرض کرد:
یابن رسول الله من خواستم برای شما که روز عید است، چیزی بیاورم. اما چیزی نداشتم. سه خط شعر جد من در مصیبت جد تو گفته. آن را برایت می خوانم:
*عجبتُ لمصقولٍ علاک فِرِندُهُ*
*یوم الهیاجِ و قد عالک غبارٌ*
می گوید اباعبدالله یک چیز تعجب آوری است به نظر من. چرا؟ برای خاطر اینکه چرا آن شمشیر خجالت نکشید؟! ندید که گرد و غبار سر و روی تو را گرفته! و بر تو وارد شد.
*اَلّا تَقَضقَضَتِ السَّهامُ و عاقَها*
*عَن جسمِکِ الاِجلالُ و الاِکبارُ*
این تیرها که [به بدن تو فرو] می رفتند چرا خجالت نمی کشیدند .... !
حضرت فرمود بنشین.
- ببینید دل مقدس موسی بن جعفر چه جایگاهی بوده از علاقه به اولیاء خدا، از محبت به اولیاء خدا!-
حضرت فرمود بنشین. گویا برایش دعا هم کرد. نشست.
بعد که همه مردم از اطراف، کشوری، لشکری، وزیر، وکیل همه جمع شدند و هدایا را آوردند ریختند روی هم، حضرت فرمود اینها را به تو دادم.- به آن پیرمرد فرمود.-
پس معلوم می شود که قدر و قیمت حسین علیه السلام و قیام او و مسائل او را موسی بن جعفر می شناخته.
گویا حضرت رضا می فرماید پدر من وقتی اول عاشورا شب اول محرم که می شد دیگر کسی او را خندان نمی دید. و روز دهم که می شد روز اشک و ناله و گریه پدر من بود.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
قسمت ششم: ... بعد هم یک پیرمردی آمد. حسب آن زمان– مثلاً مثل بنده– آمد و عرض کرد: یابن رسول الله م
قسمت پایانی:
الحمدلله علی عظیم رزیتی
یعنی باید خدا را شکر کرد که دل انسان یک صفایی پیدا کند که جایگاه این مصیبت عظمی باشد.
[اگر] هیچ غمی در دنیا ندارد، غم امام حسین او را از خنده دور کند. غم امام حسین او را از مقام و مناصب و دلخوشی به این چیزها دور کند و بکَنَد.
وقتی که کلمات آن حضرت را بشنود که دیگر به طور اولی. "الناس عبید الدنیا"
اینکه مرحوم امام در اول شرح حدیث اول می فرماید انسان در شبانه روز فکر کند ببیند وظیفه بین او و خدا چه است؟ یعنی بندگی. یعنی بندگی را با فکر باید تحصیل کرد.
سیدالشهداء علیه السلام در این عبارت می فرماید که مردم عصر ما اینها بنده هستند، اما بنده چه هستند؟ بنده زندگی اند، بنده معاشند، "عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم" زبانی دین دارند نه معانی دین در قلبشان جا کرده باشد که محبت و معرفت و این چیزها هست.
پس ما در درجه اول که طالب علم هستیم، طالب دین اسلام هستیم، باید مروج دین اسلام باشیم، باید طالب معرفت و محبت باشیم، باید طالب عداوت دشمنان ائمه باشیم. تا این دو موضوع در قلب ما حس نشده ما هنوز در راهیم و باید تمرینمان را زیاد کنیم. زیارت عاشورایمان را تحقیق بدهیم. تعمیق بدهیم. سجده بعد از زیارت عاشورا را در او مانند یک درس دینی و علمی فکرکنیم. که چگونه می شود که ما باید تشکر کنیم از خداوند در برابر نعمت عظمای اینکه در مصیبت آنها شرکت داریم.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama