📋 مطالبی در بیان مُعَوَذَتَیْن 🔺 در روایت است که وقتی یکی از کودکان معصوم (سلام الله علیه) به نزد معلمی آیه‌ی «بسم الله الرحمن الرحیم» را آموخت، جایزه‌ی بسیار بزرگی گرفت. ظاهراً این جایزه به‌خاطر این بوده که آن اولاد معصوم، از مطالب کودکی خارج شده بوده و به مطالب واقعی رسیده بودند. مرحوم استاد شهید (در کتاب جهان بینی توحیدی، ج ۲) این مطلب را توضیح داده‌اند و فرموده‌اند جهان‌بینی اسلامی به این است که انسان برای خودش و جهان شخصیتی قائل نباشد، و حقیقت خودش و جهان را از اویی و به سوی اویی بداند، یعنی «اِنّا لِلّه و اِنّا اِلیه راجِعون». 🔹 ما مالِ پروردگار جهان هستیم و سرانجام ما هم به‌وسیله‌ی مرگ، عالم توحید اوست. این‌جا عالم تکثیر است و آنجا عالَمِ توحید. ما از موقع تولد گرفتارِ تکثیر شده‌ایم و خود و پدر و مادر و گندم و جو و آب و اکسیژن و همه‌ی موجودات را بدون صاحب‌شان درک کرده‌ایم. به‌همین دلیل است که نمی‌توانیم «بسم الله الرحمن الرحیم» بگوئیم مگر کودکانه، که یک لفظی یاد بگیریم و معلّم به ما جایزه بدهد. 🔸 وارد کردنِ حقیقتِ «بسم اللّه» در عمل و دل، ما را پناهنده می‌کند به یک چنین اللّاهی که به نامِ او مأموریم که عرض کنیم: «قل أعوذ بربّ النّاس». شما فرض کنید زمانی را که صدایِ بلندگو به گوش ما برسد: «توجّه توجّه! حمله هوائی شده» این‌جا همه، دست کودکان را می‌گیرند و اگر نمی‌توانند راه بروند آن‌ها را در آغوش گرفته و با عجله به پناه‌گاه می‌روند. چرا؟ چون در آن مکانی که بوده تحوّلی رخ داده و انسان تا این مطلب (حمله‌ی هوایی) را بفهمد از مکان خود که نا امن بود به مکانی امن‌تر پناه می‌برد. امّا آن طفل که به دست یا آغوش او بود به‌هیچ‌وجه نمی‌فهمد که پناه بردن یعنی چه؟! و اینکه چه تلاطم و آشوبی در زنگی ایجاد شده که فوراً باید از محل زندگی خود خارج شویم و به جای دیگری برویم؟! 🔘 پس پناه بردن واقعی کار افرادی است که می‌فهمند، و کودکان تنها در آغوشِ آن‌ها پناهنده می‌شوند، ولی نمی‌دانند به چه کسی و چرا پناهنده شده‌اند؟ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 این که ما می‌گوییم یا مثلاً یک خبرنگاری می‌گوید: «بسم اللّه» و شروع به صحبت می‌کند، ظاهر مسئله این است که فقط یک تشریفاتی انجام می‌گیرد و هم‌چنین موقع شنیدن اذان که «اللّه اکبر» گفته می‌شود و به همین منوال در مراسمات دینی که از طلوع آفتاب تا وقت خواب ادامه دارد، همه‌ی این‌ها حقائق هستند. ولی ممکن است جامعه هنوز کودک باشد و این‌ها را فقط به شکل یک مراسم انجام دهند. 🔸 شاهد این مطلب این است که انسان وقتی می‌گوید: «به نام خدا» حواسش در آن معانی و مطالبی است که بعد از «به نام خدا» گفته می‌شود و به‌وسیله‌ی لفظ او به شنونده القاء می‌شود، در این صورت است که برای «به نام خدا» خدایی نخواسته، ظاهراً چیزی باقی نمی‌ماند مگر یک لفظ!. و همین‌طور در حد لفظ، سوره‌ی ناس را قرائت می‌کنیم و می‌بینیم آن نتیجه گرفته نمی‌شود. در حالی‌که باید «ربّ النّاس» در آیه‌ی اوّل، در ضمن لفظ مبارک «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» گفته شده باشد و تمام توجّه را او باید به خودش گرفته باشد. اگر چنین حالی در هنگام خواندن سوره‌ی مبارکه و در نماز خواندن و عبادت کردن و یاد خدا و صحبت کردن، برای ما پیش آمد، آن‌وقت است که #تربیت اسلامی در ما شروع شده، حال در هر سن و سال و شغلی باشیم. 🔹 خلاصه در یک کلام منقطع شدن از حال #توجه، و خود و اشیاء را جدای از خدا و قوه و قدرتِ خدا دیدن، این همان منشأِ تمامِ مفاسد است؛ مفاسدِ عقیدتی، اخلاقی و عملی. تمام جنگ‌ها و ناامنی‌ها برگرفته‌ی از این مطلب است که این هم از آثار خنّاس و شیاطین انسی و جنّی و نفس کور و کر انسان است. و توجه به مفاد و حقیقت آیه‌ی مبارکه‌ی «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم»، نه ذاتی برای انسان باقی می‌گذارد و نه صفتی و نه فعلی. توحید ذاتی و صفتی و فعلی ظاهراً در این آیه‌ی شریفه برای کسی‌که نامِ خدا را می‌برد تحوّل می‌آورد. آن‌وقت است که به خدایی که دارای پناهندگی است به‌وسیله‌ی قرائت مُعُوَّذَتَیْن پناه می‌برد و او را پناه‌گاه می‌یابد و واقعیتش را می‌فهمد و خودش را در ذیل عنایت او، می‌بیند. 🔻 رسیدن به اسلام واقعی در گرو رسیدن به فَناست. بنابراین در این‌صورت یک نشاط و سُروری برای اهلش پیدا می‌شود؛ چرا که می‌توانند سوره را با واقعیتش تلاوت کنند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 آخر ماه یک دعایی هست که: «الَّلهُمَّ اِن لَم تَکُن غَفرتَ لَنا فی ما مَضَی مِن شعبانٍ فاغفِرلَنا فیما بَقِیَ مِنه»؛ [مفاتیح الجنان، اعمال ماه مبارک شعبان]؛ یعنی خدایا اگر تا حالا در این ماه شعبان ما کاری نکردیم، توبه‌ای نکردیم، ما را موفق به آن شرط بخشش خودت بگردان وإلّا خدا که می‌آمرزد، خدا که در آمرزشش هیچ سخنی نیست؛ ما ممکن است توبه صحیح نکنیم؛ چون شرایط توبه را نداریم. 🔸 شرایط توبه این است که انسان حساب‌های مالی، حساب‌های قولی، حساب‌های نظری، چشمی و فکری، همه را روی کاغذ بیاورد و همه را مشاهده کند که کدامش با اصول، مخالف بوده و از آن‌ها توبه کند. اگر این کار را نکند "اِن لَم تَکُن غَفرتَ لَنا فی ما مَضَی مِن شعبانٍ" جوابش این است که تو که توبه نکردی که ما تو را بیامرزیم!. می‌خواهی وارد مهمانی ما شوی، باید پاک شوی؛ پاک شدنت به #توبه است. توبه به دانستن بد و خوب و حلال و حرام است. در ماه شعبان چه مطالعه‌ای کردی؟ آیا این رساله‌ی [واجبات و محرمات] مرحوم مشکینی را از اول تا آخر خوب خوانده‌ای؟ حلال‌ها و حرام‌ها را خوب حالی‌ات شده است. 🔹 معنای تربیت، ترس و خوف داشتن و زبان را به آسانی باز نکردن است، گوش را به آسانی به چیزی ندادن است، چشم را به آسانی به یک فیلم، به یک صفحه، به یک ورزشگاه نینداختن است. باید احکام این مسائل دانسته شود که آیا جزء گناهان و حرام هستند یا جزء واجبات به شمار می‌آیند. این‌ها را که دانستیم و پیش خدا توبه کردیم، این دعا را هم می‌خوانیم. «الَّلهُمَّ اِن لَم تَکُن غَفرتَ لَنا فی ما مَضَی مِن شعبانٍ فاغفِرلَنا فیما بَقِیَ مِنه». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

🔺 فرمایشات مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در مورد گذران بودن دنیا و اهتمام به امر آخرت : «فاهْتَبِلُوا هَبَلَها، وَ اعْمَلُوا لِلْجَنَّةِ عَمَلَها»؛ [ نهج البلاغه خ۱۳۲] 🔹 وظیفه‌ی دستگاه‌های حکومتی و مسئولین در مورد امر دین مردم؛ طرحی برای تربیت ایتام 🔺 خطر ضعف #عقل ۹۲٫۶٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 نیاز بشر به #تذکر جهت جلوگیری از سرگرم شدن به دنیا ۹۲٫۳٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 خاطره‌ای از فرمایش مرحوم امام در رابطه با مبارزه‌ی با خطر #اسرائیل 🔹 خطر غلبه‌ی روحیه‌ی دنیا طلبی بر فرهنگ شهادت ۹۲٫۳٫۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ورود به ماه رمضان با کفر! 📖 در کتاب مفاتیح الجنان در دعای شب آخر شعبان و شب اول رمضان این عبارت هست: «اللهم ما کان فی قلبی من شک و ریبة أو جحود أو قنوط أو فرح أو بذخ أو بطر أو خیلاء أو ریاء أو سمعة أو شقاق أو نفاق أو کفر...» امام صادق علیه‌السلام دعایی برای ما آورده که آخر ماه شعبان بخوانیم که خدایا هرچه در دل ما از کفر است! این‌ها را خواهش می‌کنم برطرف کنی، مرا پاک کنی. پس زندگی ما، اجتماع ما، وزارت‌خانه‌ی ما، مجلس ما، از بالا تا پایین، درس، تدریس، همه یک جور کفری درونش هست!؛ کفر به نعم الاهی. به این معنا که مثلاً چاقو را بر می‌داریم هلو را پاره می‌کنیم، ولی هنری که این‌جا به خرج رفته اصلاً یادمان نیست. مثل این‌که این یک خشتی است افتاده روی زمین، برداشتیم می‌خواهیم استفاده کنیم! باباجون این یک لقمه‌ی عجیبی است!. هنر است. هنری که سال‌ها و قرن‌ها بشر باید در این ها فکر بکند ولی نمی‌کند. پس کفر است. پس اجتماعات و تمدن‌ها کفرانه است به نعمت‌های الاهی... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

فرازی از دعای شب آخر ماه شعبان المعظم اللَّهُمَّ مَا كَانَ فِي قَلْبِي مِنْ شَكٍّ أَوْ رِيبَةٍ أَوْ جُحُودٍ أَوْ قُنُوطٍ أَوْ فَرَحٍ أَوْ بَذَخٍ أَوْ بَطَرٍ أَوْ خُيَلاَءَ أَوْ رِيَاءٍ أَوْ سُمْعَةٍ أَوْ شِقَاقٍ أَوْ نِفَاقٍ أَوْ كُفْرٍ أَوْ فُسُوقٍ أَوْ عِصْيَانٍ أَوْ عَظَمَةٍ أَوْ شَيْ ءٍ لاَ تُحِبُ فَأَسْأَلُكَ يَا رَبِّ أَنْ تُبَدِّلَنِي مَكَانَهُ إِيمَاناً بِوَعْدِكَ وَ وَفَاءً بِعَهْدِكَ وَ رِضًا بِقَضَائِكَ وَ زُهْداً فِي الدُّنْيَا وَ رَغْبَةً فِيمَا عِنْدَكَ وَ أَثَرَةً وَ طُمَأْنِينَةً وَ تَوْبَةً نَصُوحاً أَسْأَلُكَ ذَلِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ

یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حوّل حالنا الی احسن الحال 🌹 @seyedololama

🔺 «اللهم ماکان فی قلبی من شک... أو فسوق أو عصیان أو عظمة أو شئ لا تحب فأسئلک أن تبدلنی مکانه ایمانا بوعدک و وفاء بعهدک...» خدایا این‌ها را برای من عوض کن. من را جاروب کن. مهمان کثیفی هستم. 🔸 اگر یک کارگر فاضلاب یادش رفته باشد که امشب مهمان است، با لباس فاضلابی بیاید، یک‌مرتبه درب خانه، چه می‌گوید؟ می‌گوید حمام کجاست؟ صاحب‌خانه! من را هدایت کن به حمام. اول بروم آن‌جا. یک دست لباس هم به من امروز عاریه بده که من بتوانم سر سفره حاضر شوم. 🔹 ما باید در ماه رمضان این‌جوری عرض حاجت کنیم پیش خدا. خدایا ما را عوض کن به جای این‌ها: «ایماناً بوعدک و وفاءً بعهدک و رضاً بقضائک و زهداً فی الدنیا»؛ اصلا علاقه‌ی به غیر خودت در دل ما نماند. کثافت است. با کثافت داریم سر سفره احسان تو می‌نشینیم. ما را پاک کن. اول برویم حمام، پاک بشویم، بعد بیاییم سر سفره‌ی تو. 🔺 «و رغبةً فیما عندک و أثرةً و طمأنینةً و توبةً نصوحاً.» این هم دعای شب آخر این ماه است، هم دعای شب اول ماه رمضان است، هم برنامه‌ی ما تا آخر عمر است. که وقتی می‌میریم این دعا در حق ما مستجاب شده باشد. با کفر نمیریم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 فرازهایی از دعای آخر ماه شعبان 🤲 [اللَّهُمَّ مَا كَانَ فِي قَلْبِي مِنْ شَكٍّ أَوْ رِيبَةٍ أَوْ جُحُودٍ] اگر تردیدی درباره‌ی دین تو، کتاب تو، ولیّ تو در دل ما هست، طوری نباشد که وارد ماه رمضان می‌شویم این عیب در درون ما جای داشته باشد. رفع شد، پاک شود. [أَوْ قُنُوطٍ] یک طور انکار حق یا ناامیدی از تو یا خوشحالی بیجا [ أَوْ فَرَحٍ أَوْ بَذَخٍ] فخر و خودبینی و تکبر [ أَوْ بَطَرٍ أَوْ خُيَلاَءَ أَوْ رِيَاءٍ أَوْ سُمْعَةٍ أَوْ شِقَاقٍ أَوْ نِفَاقٍ أَوْ كُفْرٍ أَوْ فُسُوقٍ أَوْ عِصْيَانٍ] اینها یک چیزهایی هست که برای ورود در این ماه می‌بایست از این بیماری‌ها به خدا پناه ببریم. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama

🔺 همزمان با حلول ماه مبارک رمضان 📖 #مفاتیح_الجنان : ... اما اعمال هر ماه نو: چند عمل است: ... پنجم: در روز اوّل دو ركعت نماز به‌جا آورد، در ركعت اول پس از سوره حمد سى مرتبه سوره توحيد، و در ركعت دوم بعد از سوره حمد سى مرتبه سوره قدر بخواند و پس از نماز صدقه بدهد، چون چنين كند، سلامتى‌اش را در آن ماه از خدا خريده است. و از بعضى روايات استفاده می‌شود، كه پس از نماز بخواند: 🌹بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ مَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ؛ ( #هود علیه‌السلام:۶) 🌹بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كَاشِفَ لَهُ إِلا هُوَ وَ إِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ؛ ( #یونس علیه‌السلام:۱۰۷) 🌹بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرا؛ ( #طلاق :۷) 🌹 ما شَاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ؛ ( #کهف :۳۹) 🌹حسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ؛ ( #آل_عمران :۱۷۳) 🌹 و أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ؛ ( #غافر :۴۴) 🌹 لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ؛ ( #انبیاء علیهم‌السلام:۸۷) 🌹 ربِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ؛ ( #قصص :۲۴) 🌹 ربِّ لا تَذَرْنِی فَرْدا وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ؛ ( #انبیاء علیهم‌السلام:۸۹) التماس دعا @seyedololama

🔺 وظیفه‌ی انسان در ماه مبارک رمضان 🔹 بهترین اعمال شب‌های ماه مبارک #رمضان، پیگیری از اسلام است که خدایا این دل من که بالأخره می‌خواهم از این دنیا رحلت کنم، با یک زاد و توشه‌ای از دنیا بروم و این محل تحصیل و مزرعه‌ی آخرت به من یک میوه‌ای قابل استفاده داده باشد. این همه نعمت‌ها را خورده‌ام تا به این‌جا برسم وإلّا همه‌ی آن‌ها را مثل حیوانات تلف کرده‌ام!. فرق من با حیوانات چیست؟ وقتی من مسلمان و انسان می‌شوم که این معارف قرآن که خوانده می‌شود، با آن‌ها به فکر بیفتم و این مطالب در نظرم جلوه کند و خاطرم را جلب و رو به این موضوع حرکت کنم و هر مقداری‌اش را در این شب‌ها و روزها و افطارها انجام شد چه بهتر، و اگر نشد از روز عید فطر به بعد، سالش، سال تحصیل ایمان بشود، سال تحصیل اسلام بشود. ۸۵٫۷٫۱۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 اهمیت #صبر در فرمایش امام سجاد صلوات الله علیه به شرح و بیان مرحوم امام: « ... و در حدیث دیگر سند به حضرت سجاد، علی بن الحسین، علیهماالسلام، رساند، قال: الصّبر من الإیمان بمنزلة الرّأس من الجسد، و لا إیمان لمن لا صبر له.‏‎ و احادیث بسیار در این باب است که ما پس از این به مناسبت به ذکر بعضی از آن می‌پردازیم.‏ ‏‏صبر کلید ابواب سعادات و سر منشأ نجات از مهالک است. بلکه صبر بلیّات را بر انسان آسان می‌کند و مشکلات را سهل می‌نماید و عزم و اراده را قوّت می‌دهد و مملکت روح را مستقل می‌نماید.»؛ [ اربعین ح۱۶ ص۲۶۱] 🔹 ضرورت استقلال مملکت روح و مبارزه با استعمار درونی و نمونه‌ای از این مسئله در تأثیرپذیری مرحوم مطهری از مرحوم امام ۹۲٫۹٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

🔺 حکیم مولوی گفته: چون عنایاتت شود با ما مقیم کی بود بیمی از آن دزد لئیم دزد و دشمن پَست که می‌خواهد حقائق دینی را به وسیلۀ خنّاسیّت و رفت آمد کردنش از ما دور کند با «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» واقعی، به سبب عنایات الهی تضعیف می‌شود و از قدر و قدرت ساقط می‌شود. گر هزاران دام باشد هر قدم چون تو با مائی نباشد هیچ غم این معنی اهل اللّه از «بِسمِ اللّه» است. در روز عاشورا وقتی عابس به میدان آمد، یک نفر فریاد زد جلو نروید، این عابس است. او دید کسی جلو نمی‌آید، کلاه خُود آهنی که سرش، در پناه او بود را برداشت و زره آهنی که او را از تیر و شمشیر حفظ می‌کرد را برداشت، آن وقت آن‌ها توانستند با سنگ به او حمله کنند. این را می‌گویند حالت فَنا!. اگر شما و بنده شنیده‌ایم که می‌گویند: انسان در دنیا تا به فنا نرسیده باشد به اسلامِ واقعی و رکوع و سجود واقعی نرسیده، معنایش همین است. 🔸 در ابتدایِ کتابِ مولوی داستانی نقل شده (حالا یا واقعی است یا از بابِ مثال) که پادشاهی، مریضه‌ای داشت و آن مریضه خیلی در دل او جا داشت. اطبّائی که در آن مملکت در دسترس بودند را آوردند و هر چه معالجه کردند نتیجه نگرفتند. شه چو عجز آن طبیبان را بدید پا برهنه جانب مسجد دوید در آن وقت، حالت «بسم اللّه» برایش پیدا شد! تا آن موقع در واقع اگر «بسم اللّه» هم می‌گفت، «بسم اللّه» مرسوم در جامعه بود!، امّا حالا واقعیّت پیدا کرد، چون از همه‌ی اطبِّاء مأیوس شد. رفت در مسجد سوی محراب شد سجده‌گاه از اشکِ شه پر آب شد بی اختیار از چشمانش آب می‌ریخت. یک وقتی به خودش آمد؛ چون به خویش آمد زِ غَرقاب فَنا خوش زبان بگشاد در مدح و ثنا آن حالت فنا که او را به مسجد آورد و به سجده انداخت یک قدری رفع شد که توانست سخن بگوید. آن وقت بنا کرد با خدای خود مدح و ثنا و تعریف و تمجید کردن. آن حال فنا حتّی زبان را هم از انسان می‌گیرد، فهم را هم می‌گیرد، گویا نظیرِ حالِ حضرت موسی (علی نبیّنا و آله و علیه السلام) می‌شود که «خَرَّ موسی صَعِقاً» (اعراف:۱۴۳). این را می گویند حال فنا. وقتی از این حال برگشت: خوش زبان بگشاد در مدح و ثنا 🔹 پس مدح و ثناء و نماز خواندن تا اندازه‌ای بقای بعد از فناست. چه گفت؟ کای کمینِ بخششت مُلک جهان من چه گویم چون تو می‌دانی نهان ای اَللاهی که یکی از بخشش‌های کوچک تو این است که به بعضی‌ها پادشاهی می‌دهی، هر چه بخواهم بگویم، تو می‌دانی که من در تخت سلطنت بودم و در اطراف من مأمورین سان می‌دادند، یک دفعه دویدم و پا برهنه اینجا آمدم! حال ما و این طبیبان سر به سر پیش لطف عام تو باشد هدر من بخواهم بگویم چه بوده و چه به سر ما آمده؟ گفتن ندارد! ای همیشه حاجتِ ما را پناه بار دیگر ما غلط کردیم راه ای موجودی که همیشه ما در پناه تو حرف می‌زدیم و روی تخت می‌نشستیم و غذا می‌خوردیم و می‌خوابیدیم و بیدار می‌شدیم، راه را غلط رفتیم و تو را نادیده گرفتیم و رو به این اطبّاء آوردیم و اطبّاء هم اظهار عجز و نادانی کردند. لیک گفتی گر چه می‌دانم سِرَت زود هم پیدا کُنَش بر ظاهرت خودت دستور دادی دعا کنیم وگرنه نیازی به دعا نداشتی. خودت از ما بهتر می‌دانی. اگر تو سرّ و باطن را می‌دانی، پس گفتن لازم نیست، لکن برای این است که ظاهر با باطن همراه شود، زبان قلب اثر بگذارد و زبان گوشتی، کامم را به ذکر تو وا بدارد. چون برآورد از میانِ جان خروش اندر آمد بحرِ بخشایش به جوش چون این حرف‌ها از جان او در آمد، دریایِ بخشایشِ رحمانِ رحیم متوجّه او شد. در میان گریه خوابش را ربود دید در خواب، او که پیری ره نمود یک‌مرتبه خوابش برد و دید که بزرگواری به او می‌گوید: ما به داد تو مأموری فرستادیم و تو فردا منتظر باش که می‌آید. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔊 بیاناتی دلربا در رابطه با حقیقت دعا و مناجات💥 ⁉️ چگونه با خدا مناجات کنیم؟ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 این حالت قرائت «بسم اللّه» و قرائت سوره‌ی ناس، فلق، کافرون و توحید است. این چهار سوره که معمولاً در موقع سفر و بیرون رفتن از منزل می‌خوانند و آن‌هائی که اهل ذکرند هر روز موقع سوار شدن و پشت فرمان نشستن و سوار هواپیما شدن و یا هر کار دیگری که دارند، این سُوَر کوتاه را می‌خوانند؛ در لفظ خیلی کوتاه است امّا در پیاده کردن خیلی سنگین است، که انسان در حال پناه بردن «اَعُوذُ» را بتواند تکرار کند تا این مسئله‌ی «اَعُوذُ» ملکه و از اخلاقش بشود. 🔺 بیدار شدنِ قبل از سحر، نه اذان برنامه‌ی ما! یادم می‌آید در قم همسایه‌ی ما یکی از شاگردان بازاریِ مرحوم میرزا جواد آقا ملکی بود، مسجدی هم در همان محلّه بود. همیشه ایشان سحر، درب منزل را باز می‌کرد و بیرون می‌آمد و درب مسجد را باز می‌کرد و داخل می‌شد و دو، سه ساعت در مسجد تاریک و بدون چراغ، مشغول تنهائی بود؛ این حالات را که از استاد دستور و یاد گرفته بود تا اذان صبح انجام می‌داد. این برای ما و شما برنامه می‌شود. همیشه قبل از سحر، نه اذان! درب حجره را باز و درب مسجد هم باز شود. تنها بروید و در آن تاریکی کاری که آن پادشاه می‌کرد، انجام دهید، به‌وسیله‌ی قلب و عقل و اعمال و گفتار، این‌ها را تمام با خودتان در حضور و خدمت آقای جهان حاضر کنید. 🔸 بهتر این است که به کتاب شریف المراقباتِ مرحومِ میرزا جواد آقا مراجعه شود. مرحوم امام نیز داستور داده‌اند از کتاب‌های ایشان استفاده شود. المراقبات، اسرار الصّلوه، و رساله‌ی لقاء اللّه که مختصری‌ست در سیر و سلوک، از کتاب‌های ایشان می‌باشند. اگر موفّق شدید به سیر و سلوک و ما مُردیم، به ما دعا کنید که این چیزها را برای‌تان نوشتیم و خواندیم ولی خود ما موفّق نشدیم. 🔹 پناه بردن یعنی چه؟ و پناه دادنِ خداوند چه گونه است؟ به این شکل است که ما خداشناس شویم و از حالتِ شخصیّتِ خودمان، قلب‌مان، بدن‌مان، و خارج از خودمان هر چه دیدیم و می‌بینیم، شخصیّت را از پوستِ آن‌ها در آوریم و اُولوا الألباب بشویم: «اِنَّ فی خَلقِ السَّماواتِ و الاَرض و اختِلافِ اللَّیلِ و النَّهارِ لَآیاتٍ لِاُولی الاَلباب» (آل عمران:۱۹۰). ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama