من مرید مردی و مردانگی تو مراد و اسوه‌یِ اِستادگی گنبد نورانیت هردم صلا میزند ، لاسیف جز دِلداگی شیر از شور شَرارَ ت* حین رزم مشق کرده شیوه‌یِ جانانگی وِجهه‌یِ کرّار و کرّ و فر زِ تو لافتی شد سِرّ آن سَردادگی بوده‌ای معنای وحدت از ازل فانی اندر ذات حق ، یک گانگی رافتت شد مِهر این شیدای شید شاهدم ، این حالت پروانگی ناسخ تحریمِ بَد مَستیِّ من وصل تو در غایت مستانگی شد نگین دست تو مُهرِ وِلا دارو وُ درمان این بیچارگی گویدم لا تایئسوا ، لا تقنطوا مامنت در وادیِ وادادگی در بهشت سرسرایت سر به‌ زیر بَس خجل از خِصلتِ بی‌مایگی خود نمیدانم چرا دارم طمع ؟ بی سبب در عین بی سرمایگی می‌شود نزدت ،دلم عاری زِ غم آشنا در غربتِ آوارگی هیچ سمّی هالک امت نبود هیچ چیزی ، چون سَرِ بیگانگی کاش حامد بود خاک دَرگَه‌َت شادمان در عالمِ همسایگی 🤲 تقدیم به پیشگاه شیر بیشه‌ی ایمان، اسوه‌ی کاملِ انسان، حیدر کرّار ، در هم کوبنده‌ی منافقین و کفار ، اسدالله الغالب ، مولانا الامام امیرالمومنین علی ابن ابیطالب ( علیه الصلوه والسّلام ) ✍ : سید حامد نسابه 🚩🚩🚩🚩🚩 *شرار. [ ش َ ] پاره آتش که برجهد. 🚩🚩🚩🚩🚩 #امیرالمومنین #شعر #حامد 🚩🚩🚩🚩🚩 🚩 کانالهای انتشار مطالب، اشعار و مصاحبه‌ها در پیامرسانهای بله و ایتا : https://ble.ir/nassabeh https://eitaa.com/seyyed_hamed_nassabeh