عکس‌های‌ِ‌تشیع‌پیکر‌آقاروح‌الله‹قدس‌سره›‌رو‌نگاه‌میکرد‌،با‌اینکه‌دیگه‌خیلی‌ سال‌از‌اون‌روزا‌گذشته‌بود‌و‌دیگه‌چشاش‌سویِ‌قبل‌رو‌نداشتن،رسید‌به‌این‌عکس‌ اشک‌تو‌چشاش‌حلقه‌زده‌بود‌و‌گفت:‌اون‌ روز‌کوچک‌و‌بزرگ‌اومده‌بودن‌تا‌عزیز‌ِ دلشون‌رو‌تشیع‌کنند‌،آخه‌امام‌سایه‌ی‌ سرِ‌ما‌بودند،‌اون‌روزا‌همه‌داغدار‌بودن‌ چون‌عزیز‌ترینشون‌رو‌از‌دست‌داده‌بودند. ولی‌این‌عکس؛‌یه‌گوشه‌ای‌از‌اون‌عشق‌ِ‌مردم‌به‌امام‌بود‌ همون‌زنایی‌که‌با‌بچه‌ی‌کوچیک‌،با‌چادر‌به‌دهان‌و‌چشمانِ‌غمبار‌اومده‌بودن... آره،ما‌ملت‌عاشقِ‌آقا‌روح‌الله‹ره›‌بودیم‌و‌ هستیم‌و‌هوایِ‌ولیِ‌بزرگوارش‌رو‌هم‌ داریم🙂