eitaa logo
•| شهید محمد حسین حدادیان |•
771 دنبال‌کننده
7.5هزار عکس
5هزار ویدیو
124 فایل
♦️شهیدمحمدحسین‌حــدادیان 🌹ولـــادت۲۳دی‌مـــــاه‌۱۳۷۴ 🌿شــهادت‌۱اسفـــندماه۱۳۹۶ 🌹ٺوســط‌دراویــش‌داعشی خادم: @sh_hadadian133 خادم تبادل: @falx111 کپی حلال برای ظهور آقا خیلی دعا کنید !❤️
مشاهده در ایتا
دانلود
10.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬 سوریه نرفته ها ببینند 🔸️السلام علیک ‌ ‌ 🔻اگر آسمون چشمانتون بارونی شد برای دعا کنید 🍃 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄ @sh_hadadian74 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄
💕‏به دوتا آدم تڪیه نڪنین: ‏۱- آدم‌هایے ڪه تا عصبانے میشن تمام ڪارهایے روڪه برات ڪردن، به روت میارن! ‏ ‏۲- آدم‌هایے ڪه موقع سختے وناراحتے پشت‌شون رو به توڪردن و اهمیت ندادن وتنهات گذاشتن! 📿 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄ @sh_hadadian74 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄
چیزی درونم مرده انگاری   تنگ است روی سرم می ریزد آواری        دلم تنگـ💔 است بعد از تو بیزارم ازین  غرق اشک😭 در کابوس بیداری       دلم تنگ است😔 📿 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄ @sh_hadadian74 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍁🍃 هیچ گاه به کسی که نمازش را ترک کرده اعتماد نکن زیرا او همان گونه که خدایش را ترک کرده تو را نیز رها میکند... ✨ الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄ @sh_hadadian74 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
•| شهید محمد حسین حدادیان |•
#رمان‌ #تنها‌_میان‌_داعش #پارت‌_بیستم 📚 زن عمو توان نداشت از جا بلند شود و چهار دست و پا به سمت ح
📚چهارچوب فلزی پنجره های خانه مدام از موج انفجار می لرزید و ما مسیر آشپزخانه تا اتاق را دویدیم 🏃‍♀ و پشت سر هم در کمد پنهان شدیم. آخرین نفر زن عمو داخل کمد شد و عمو با آرامشی ساختگی بهانه آورد :《اینجا ترکش های انفجار بهتون نمیخوره!》 اما من می دانستم این کمد آخرین سنگر عمو برای پنهان کردن ما دخترها از چشم داعش است که نگاه نگران حیدر 👀 مقابل چشمانم جان گرفت و تپش های قلب عاشقش را در قفسه سینه ام احساس کردم. 💓💓 من به حیدر قول داده بودم حتی اگر داعش شهر را اشغال کرد مقاوم باشم و حرف از مرگ نزنم ، اما مگر میشد؟ 😱 عمو همانجا مقابل در کمد نشست و دیدم چوب بلندی را کنار دستش روی زمین گذاشت تا اگر پای داعش به خانه رسید 😱 از ما دفاع کند. دلواپسی زن عمو هم از دریای دلشوره عمو آب می خورد که دست ما دخترها را گرفت و مؤمنانه زمزمه کرد :《بیاید دعای توسل بخونیم!》 در فشار وحشت و حملات بی امان داعشی ها ، کلمات دعا یادمان نمی آمد و با هرآنچه به خاطرمان می رسید از اهل بیت علیه السلام تمنا می کردیم به فریادمان برسند 🙏😭😭 که احساس کردم همه خانه می لرزد. 😱 صدای وحشتناکی در آسمان پیچید و انفجار هایی پی در پی نفسمان را در سینه حبس کرد. 😧 نمی فهمیدیم چه خبر شده که عمو بلند شد و با عجله به سمت پنجره های اتاق رفت. 😨 حلیه صورت ظریف یوسف را به گونه اش چسبانده و زیر گوشش آهسته نجوا میکرد که عمو به سمت ما چرخید و ناباورانه خبر داد :《جنگنده ها شمال شهر رو بمبارون میکنن!》 داعش که هواپیما نداشت و نمی دانستیم چه کسی به کمک مردم در محاصره آمرلی آمده است. 🤷‍♀ هر چه بود پس از ۱۶ ساعت بساط آتش بازی داعش جمع شد و نتوانست وارد شهر شود که نفس ما بالا آمد و از کمد بیرون آمدیم. 🙂 تحمل این همه ترس و وحشت ، جانمان را گرفته و باز از همه سخت تر گریه های یوسف بود. 😔 حلیه دیگر با شیره جانش سیرش میکرد و من می دیدم برادرزاده ام چطور دست و پا می زند که دوباره دلشوره عباس به جانم افتاد. 😰 با نا امیدی به موبایلم نگاه کردم و دیگر نمی دانستم از چه راهی خبری از عباس بگیرم. 🤷‍♀ حلیه هم مثل من نگران عباس بود که یوسف را تکان میداد و مظلومانه گریه میکرد و خدا به اشک عاشقانه او رحم کرد که عباس از در وارد شد. 😍 مثل رؤیا بود ؛ حلیه حیرت زده نگاهش می کرد 🤩 و من با زبان روزه جام شادی را سر کشیدم که جان گرفتم و از جاپریدم. ما مثل پروانه 🦋 دور عباس می چرخیدیم که از معرکه آتش و خون، خسته و خاکی برگشته و چشم او از داغ حال و روز ما مثل شمع می سوخت. یوسف را به سینه اش چسباند و می دید رنگ حلیه چطور پریده که با صدایی گرفته خبر داد :《قراره دولت با هلیکوپتر غذا بفرسته!》 و عمو با تعجب پرسید :《حمله هوایی هم کار دولت بود؟》🧐 عباس همانطور که یوسف را می بویید ، با لحنی مردد پاسخ داد :《نمیدونم، از دیشب که حمله رو شروع کردن ما تا صبح مقاومت کردیم ، دیگه تانک هاشون پیدا بود که نزدیک شهر می شدن.》 از تصور حمله ای که عباس به چشم دیده بود، دلم لرزید 💔 و او با خستگی از این نبرد طولانی ادامه داد :《نزدیک ظهر دیدیم هواپیما ها اومدن و تانک ها و نفربرهاشون رو بمبارون کردن! فکر کنم خیلی تلفات دادن! بعضی بچه ها میگفتن ایرانیها بودن، بعضی هام میگفتن کار دولته.》 🤷‍♂ و از نگاه دلتنگم فهمیده بود چه دردی در دل دارم که با لبخندی کمرنگ رو به من کرد :《بچه ها دارن موتور برق میارن ، تا سوخت این موتور برق ها تموم نشده می تونیم گوشی هامون رو شارژ کنیم!》 اتصال برق یعنی خنکای هوا در این گرمای تابستان و شنیدن صدای حیدر که لبهای خشکم به خنده باز شد. 😁 به همت جوانان شهر ، در همه خانه ها موتور برق مستقر شد تا هم حرارت هوا را کم کند و هم خط ارتباطمان دوباره برقرار شود و همین که موبایلم را روشن کردم، ۱۷ تماس بی پاسخ حیدر و آخرین پیامش رسید :《نرجس دارم دیوونه میشم! توروخدا جواب بده!》😱 از اینکه حیدرم این همه عذاب کشیده بود ، کاسه چشمم لرزید و اشکم چکید. 😢 بلتفاصله تماس گرفتم و صدایش را که شنیدم ، دلم برای بودنش بیشتر تنگ شد. 💔 نمی دانست از اینکه صدایم را میشنود خوشحال باشد یا بابت اینهمه ساعت بی خبری توبیخم کند که سرم فریاد کشید :《تو که منو کشتی دختر!》 در این قحط آب ، چشمانم بی دریغ می بارید 😭😭 و در هوای بهاری حضور حیدرم ، لب هایم می خندید 😁 و با همین حال به هم ریخته جواب دادم :《گوشی شارژ نداشت. الان موتور برق آوردن گوشی رو شارژ کردم.》 📿 ☆••●♡••🌸💝••♡●••☆      @sh_hadadian74 ☆••●♡••🌸💝••♡●••☆
📚 توجیهم تمام شد و او چیزی نگفت که با دلخوری دلیل آوردم :《تقصیر من نبود!》☹️ و او دلش در هوای دیگری می پرید و با بغضی که گلو گیرش شده بود نجوا کرد :《دلم برا صدات تنگ شده ، 💔 دلم می خواد فقط برام حرف بزنی!》 و با ضرب سرانگشت احساس طوری تار دلم را لرزاند که آهنگ آرامشم به هم ریخت. با هر نفسم تنها هق هق گریه به گوشش می رسید 😭 و او همچنان ساکت پای دلم نشسته بود تا آرامم کند. نمیدانستم چقدر فرصت شکایت دارم که جام ترس و تلخی دیشب را یکجا در جانش پیمانه کردم و تا ساکت نشدم نفهمیدم شبنم اشک روی نفس هایش نم زده است. 😢 قصه غم هایم که تمام شد ، نفس بلندی کشید تا راه گلویش از بغض باز شود و عاشقانه نازم را کشید :《نرجس جان میتونی چند روز دیگه تحمل کنی؟》 از سکوت سنگین و غمگینم فهمید این صبر تا چه اندازه سخت است که دست دلم را گرفت :《والله یه لحظه از جلو چشمام کنار نمیرید! فکر اینکه یه وقت خدای نکرده زبونم لال...》😱 و من از حرارت لحنش فهمیدم کابوس اسارت ما آتشش می زند 🔥 که دیگر صدایش بالا نیامد ، خاکستر نفسش گوشم را پُر کرد و حرف را به جایی دیگر کشید :《دیشب دست به دامن امیرالمؤمنین علیه السلام شدم ، گفتم من بمیرم که جلو چشمت به فاطمه سلام الله علیها جسارت کردن! 😱😭😭 من نرجس و خواهرام رو دست شما امانت می سپرم!》 از توسل و توکل عاشقانه اش ❤️ تمام ذرات بدنم به لرزه افتاد و دل او در آسمان عشق امیرالمؤمنین علیه السلام پرواز میکرد :《نرجس! شماها امانت من دست امیرالمؤمنین علیه السلام هستید ، پس از هیچی نترسید! خود آقا مراقبتونه تا من بیام و امانتم رو ازش بگیرم!》 همین عهد حیدری آخرین حرفش بود ، خبر داد با شروع عملیات شاید کمتر بتواند تماس بگیرد و با چه حسرتی از هم خداحافظی کردیم . 😢 از اتاق که بیرون آمدم دیدم حیدر با عمو تماس گرفته تا از حال همه باخبر شود ، ولی گریه های یوسف 😭 اجازه نمیداد صدا به صدا برسد . حلیه دیگر نفسی برایش نمانده بود که عباس یوسف را در آغوش کشید و به اتاق دیگری برد. لب های روزه دار عباس از خشکی تَرک خورده و از رنگ پژمرده صورتش پیدا بود دیشب یک قطره آب نخورده ، اما می ترسیدم این تشنگی یوسف چهار ماهه را تلف کند 🥀 که دنبالش رفتم و با بیقراری پرسیدم :《پس هلیکوپترها کی میان؟》😩 دور اتاق می چرخید و دیگر نمی دانست یوسف را چطور آرام کند که من دوباره پرسیدم :《آب هم میارن؟》 از نگاهش 👀 نگرانی می بارید ، مرتب زیر گلوی یوسف می دمید تا خنکش کند و یک کلمه پاسخ داد :《نمیدونم.》🤷‍♂ و از همین یک کلمه فهمیدم در دلش چه آشوبی شده و شرمنده از اسفندی که بر آتشش پاشیده بودم ، از اتاق بیرون آمدم. 😔🙈🙈 حلیه از درماندگی سرش را روی زانو گذاشته و زهرا و زینب خرده شیشه های فاجعه دیشب را از کف فرش جمع می کردند. من و زنعمو هم حیران حال یوسف شده بودیم که عمو از جا بلند شد و به پاشنه در نرسیده ، زن عمو با نا امیدی پرسید :《کجا میری؟》 دمپایی هایش را با بی تعادلی پوشید و دیگر صدایش به سختی شنیده میشد :《بچه داره هلاک میشه ، میرم ببینم جایی آب پیدا میشه.》 از روز نخست محاصره ، خانه ما پناه محله بود و عمو هم می دانست وقتی در این خانه آب تمام شود ، خانه های دیگر هم کربلاست اما طاقت گریه های یوسف را هم نداشت که از خانه فرار کرد. 🏃‍♂ می دانستم عباس هم یوسف را به اتاق برده تا جلوی چشم مادرش پَرپَر نزند ، اما شنیدن ضجه های تشنه اش کافی بود تا حال حلیه به هم بریزد 😫 که رو به زن عمو با بیقراری ناله زد :《بچه ام داره از دستم میره! چیکار کنم؟》😫😢 و هنوز جمله اش به آخر نرسیده ، غرش شدیدی آسمان شهر را به هم ریخت. 😨 به در و پنجره خانه ، شیشه سالمی نمانده و صدا به قدری نزدیک شده بود که چهار چوب فلزی پنجره ها می لرزید. 😨 از ترس حمله دوباره ، زینب و زهرا با وحشت از پنجره ها فاصله گرفتند و من دعا میکردم عمو تا خیلی دور نشده برگردد 🤲 🤲 که عباس از اتاق بیرون دوید. 🏃‍♂ یوسف را با همان حال پریشانش در آغوش حلیه رها کرد 😳 و همانطور که به سرعت به سمت در میرفت ، صدا بلند کرد :»هلی کوپترها اومدن!》 چشمان بی حال حلیه مثل اینکه دنیا را هدیه گرفته باشد ، از شادی درخشید 🤩 و ما پشت سر عباس بیرون دویدیم. از روی ایوان دو هلیکوپتر پیدا بود که به زمین مسطح مقابل باغ نزدیک می شدند. عباس با نگرانی پایین آمدن هلیکوپترها را تعقیب میکرد و زیر لب می گفت :《خدا کنه داعش نزنه!》 به محض فرود هلیکوپترها ، عباس از پله های ایوان پایین رفت و تمام طول حیاط را دوید 🏃‍♂ تا زودتر آب را به یوسف برساند 📿 ☆••●♡••🌸💝••♡●••☆      @sh_hadadian74 ☆••●♡••🌸💝••♡●••☆
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هرچہ‌زمٰان‌میگذرد مردم‌افسرده‌ترمی‌شوند:( این‌خاصیت‌دل‌بستن‌به‌زمانه‌است! خوشابحال‌آن‌که‌به‌جای‌زمان‌به [صاحب‌ِالزمـان(عج)] دل‌می‌بندد... :) 📿 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄ @sh_hadadian74 ┄┅┅✿❀🌹🕊❀✿┅┅┄