خانه ی عنکبوت راه به جایی نبُرد، دشمن صهیون و او پرده درید و شد و، خار وخس روی جو آنکه خفیف است و لیک، حمله به او می شود حمله کند یا که نه، هیمنه اش می رود آورِ یادها بُوَد، لشکر خیبر شکن گنبد محکم ببین، کنده چو از اهرمن قلعه که هست بر درش، یا که بُوَد گنبدش هر دو چنان چوون گسست، گو که نبود زَوَلش حیدر کرار بود، مرد سپهدار بود خامنه ای را کنون، ابن جگر دار بود کوه کمین می شود، رود جری می شود دشمن وادی قدس، خُرد و خمیری شود دشمن ابله زبون، خانه ی او عنکبوت بند بود لانه ی، بی در و گنبد به فوت وعده ی ۱، ۲ و ۳، وعده ی نائب بُوَد آتش خشم خدا، بر تن غاصب بُوَد خشم فرو خورده ی، جن و ملک راببین آه دل کودک و، پیر و فلک را ببین چاره شود چاره ی، درد ز بی چارگان لیک عدو را ببین، هست چو درماندگان خوار کند خائنان، ناله زند دشمنان وعده ی صادق ۳، جلوه کند زاسمان جان و تن همرهان، باور اهریمنان جمله بگویند که هست آخر کار ددان سایه ی شب رخت بست، صبح امید بر دمید نور دل انگیز آن، بر همه عالم رسید حق و حقیقت چنان، کوبه به دلها زده کاخ ستمکار را، ولوله بر پا شده بین که تنگ تر شده، حلقه ی شیران را زوزه ی شیطان نگر، دیو پریشان را صبر و ظفر را بُوَد، دوست قدیمی چنان چون که صبر آیدت، نوبت فتح هست عیان ✍️ شعر از: #غلامرضا_شادمان  ۱۱ آبان ۱۴۰۳ @shadmaneshtivan #لبیک_یا_خامنه_ای #گنبد_طلایی_ایران #وعده_صادق #جهاد_تبیین