همه چی ازونجایی شروع شد که دیگه نخندیدیم.

اون وقتایی هم که نه دلت میدونه ونه عقلت هم بحثش جداست.

تنهایی>>>>>>>

منو تو چال گونش خاک کنید.

هر بار به تو فکر میکنم؛ بی تو میریزن اشک ها ازین چشم ها..

خلق را زین بی ثباتی نجات دِه!

لعنت به تو وُ وعده‌ی "ما"یت ! لعنت به منِ بی‌شرفِ مانده به‌ پایت...

اینبار به تونگاه میکنم ای یار چیزی پس چرا نشد اینبار؟

آدمی زاد چقدر تباه است. گاهی چقدر پوشالی میشود.. خودش را پشت ترس هایش پنهان میکند. یک روزی هم با توجیه های بیخود و بی منطق.. زاده ادمی اگر چیزی به نام عشق و جنون برایش تعریف نشده بود. کارهایش احمقانه تر از همیشه به چشم می آمد.

گفت :مگه میشه کسی از یه سوراخ دوبار گزیده بشه!؟ منی که ۱۸۶۲بار از یه سوراخ گزیده شدم و عبرت نگرفتم:

تو سھم دیگری بودی و من درگیر رویایت خجالت میکشم از دل ک عمری بازی اش دادم! ـ

اگر برگردی عجیب نیست. همیشه قاتلا برمیگردن به صحنه جرم.