🌇#داستان_تشرفات گریه برای #امام_حسین (ع) راهی برای ملاقات با #امام_زمان ارواحنا فداه مرحوم سید عبدالکریم کفاش چندین سال در جستجوی امام زمان ع بود. بعد از مدتی حضرت رسول ص را در خواب دید و عرض کرد: یا رسول الله! من دنبال امام زمان (عج) می گردم. چه کنم؟ حضرت فرمودند: اگر می خواهی فرزندم را ببینی روزی دو مرتبه برای حسینم گریه کن لذا عبدالکریم کفاش هر روز که از خواب بیدار می شد، به امام حسین ع سلام می داد و گریه می کرد. آنقدر به محضر امام زمان ع مشرف شد 🥺 که روزی حضرت مهدی از ایشان پرسیدند: عبدالکریم! اگر یک روزی ما را نبینی چه می کنی؟ عرض کرد: یابن الحسن اگر شما را نبینم میمیرم! 😭 "شهیدبرزگر"💫 @ShahidBarzegar65

🌇#داستان_تشرفات مرحوم آيت الله سيد محمدباقر مجتهد سیستانی (ره) پدر آيت الله سيد علی سیستانی تصميم می گيرد برای تشرّف به محضر #امام_زمان (عج) چهل جمعه در مساجد شهر مشهد زيارت عاشورا بخواند. در یکی از جمعه های آخر، نوری ✨ را از خانه ای نزديک به مسجد مشاهده می کند. به سوی خانه می رود و می بيند حضرت (عج) در یکی از اتاق های آن خانه تشريف دارند و در ميان اتاق جنازه ای قرار دارد که پارچه ای سفيد روی آن کشيده شده است. ايشان می گويد هنگامی که وارد شدم اشک می ريختم 😭. سلام کردم، حضرت به من فرمود: «چرا اينگونه به دنبال من می گردی و اين رنج ها را متحمل می شوی؟! مثل اين باشيد- اشاره به آن جنازه کردند- تا من به دنبال شما بيايم!» بعد فرمودند: «اين بانویی است که در دوره کشف #حجاب- در زمان رضا خان پهلوی- هفت سال از خانه بيرون نيامد تا چشم نامحرم به او نيفتد.» 📚 شیفتگان حضرت مهدی (عج) / ج ۳ / ص ۱۵۸ "شهیدبرزگر"💫 @ShahidBarzegar65

🌇#داستان_تشرفات ملاقات با #امام_زمان (ع)  صدای اذان از راديو ماشين به گوش رسيد جوانی كه در كنارم نشسته بود بلند شد و به طرف راننده رفت و گفت: آقای راننده! می خواهم نماز بخوانم. راننده با بی تفاوتی و بی خيالی گفت: برو بابا حالا كی نماز می خواند! بعدش هم توجهی به اين مطلب نكرد ولی جوان با جديت گفت: به تو می گويم نگهدار! راننده فهميد كه او بسيار جدی است گفت: اينجا كه جای نماز خواندن نيست، وسط بيابان، بگذار به یک قهوه خانه يا شهری برسيم، بعد نگه می دارم خلاصه بحث بالا گرفت... راننده چاره ای جز نگه داشتن نداشت. بالاخره ماشين را در كنار جاده نگه داشت، جوان پياده شد و نمازش را با آرامش و طمأنينه خواند، من هم به تأسی از وی نماز خواندم. پس از نماز وقتی در كنار هم نشستيم و ماشين حركت كرد از او پرسيدم: چه چيز باعث شده كه نمازتان را اول وقت خوانديد؟ گفت: من به امام زمانم، حضرت ولی عصر (عج) تعهد داده ام كه نماز را اول وقت بخوانم. تعجب من بيشتر شد، گفتم: چگونه و به خاطر چه چيز تعهد داديد؟ گفت: من قضيه و داستانی دارم كه برايتان بازگو می كنم، من در یکی از كشورهای اروپایی برای ادامه تحصيلاتم درس می خواندم، چند سالی بود كه آنجا بودم، محل سكونتم در یک بخش كوچك بود و تا شهر كه دانشگاه در آن قرار داشت فاصله زیادی بود كه اكثر اوقات با ماشين اين مسير را طی می كردم. ضمناً در اين بخش، یک اتوبوس بيشتر نبود كه مسافران را به شهر می برد و برمی گشت. برای فارغ التحصيل شدنم بايد آخرين امتحانم را می دادم، پس از سال ها رنج و سختی و تحمل غربت، خلاصه روز موعود فرا رسيد، درس هايم را خوب خوانده بودم، آماده بودم برای آخرين امتحان سوار ماشين اتوبوس شدم و پس از چند دقيقه، اتوبوس در حاليکه پر از مسافر بود راه افتاد، من هم كتاب جلويم باز بود و می خواندم، نيمي از راه را آمده بوديم كه يكباره اتوبوس خاموش شد، راننده پايين رفت و كاپوت ماشين را بالا زد، مقداری موتور ماشين را نگاه كرد و دستكاری نمود، آمد استارت زد، ماشين روشن نشد، دوباره و چندين بار همين كار را كرد، اما فايده ای نداشت، [اين وضعيت] طولانی شد و مسافران آمده بودند كنار جاده نشسته و بچه های شان بازی می كردند و من هم دلم برای  امتحان شور می زد و ناراحت بودم، چيزی ديگر به موقع امتحان نمانده بود، وسيله نقليه ديگرى هم از جاده عبور نمی كرد كه با او بروم، نمی دانستم چه كنم، در اضطراب و نگرانی و نااميدی به سر می بردم، تا شهر هم راه زيادی بود كه نمی شد پياده بروم، پيوسته قدم می زدم و به ماشين و جاده نگاه می كردم كه همه تلاش های چندساله ام از بين می رود و خيلی نگران بودم. يكباره جرقه اي در مغزم زد كه ما وقتي در ايران بوديم در سختي ها متوسل به امام زمان(عج) مي شديم و وقتي كارها به بن بست مي رسيد از او كمك و ياري مي خواستيم، اين بود كه دلم شكست و اشكم جاري شد، با خود گفتم: يا بقية اللَّه! اگر امروز كمكم كني تا به مقصدم برسم، قول مي دهم و متعهد مي شوم كه تا آخر عمر نمازم را هميشه سر وقت بخوانم. پس از چند دقيقه آقايي از آن دورها آمد و رو كرد به راننده و گفت: چه شده؟ (با زبان خود آنها حرف مي زد). راننده گفت:نمي دانم هر كار مي كنم روشن نمي شود. مقداري ماشين را دست كاري كرد و كاپوت را بست و گفت: برو استارت بزن! چند استارت كه زد ماشين روشن شد، همه خوشحال شدند و سوار ماشين گشتند و من اميدي در دلم زد و اميدوار شدم، همين كه اتوبوس مي خواست راه بيفتد، ديدم همان آقا بالا آمد و مرا به اسم صدا زد و گفت: «تعهدي كه به ما دادي يادت نرود، نماز اول وقت!» و بعد پياده شد و رفت و من او را نديدم. فهميدم كه حضرت بقية اللَّه امام عصر(عج) بوده، همين طور اشك مي‌ريختم كه چقدر من در غفلت بودم. اين بود سرگذشت نماز اول وقت من. 📚 نماز و عبادت امام زمان(عج)، عباس عزيزی، ص ۸۵ "شهیدبرزگر"💫 @ShahidBarzegar65

🌇#داستان_تشرفات ☔️#جمعه تشرف علامه میرجهانی در سرداب مطهر و تصحیح دعای ندبه توسط #امام_زمان (عج) ایشان فرمودند: شب جمعه ای، در حرم مطهر عسکریین سلام الله علیهما بسیار دعا کرده و زیارت و تشرف خدمت مولایم حضرت صاحب الامر روحی فداه را خواستار شدم. پس از خواندن نماز صبح به سرداب مقدس مشرف شدم 🥲 و چون هنوز آفتاب نزده و هوا تاریک بود، شمعی 🕯 در دست گرفته از پله های سرداب پایین می رفتم. وقتی به عرصه سرداب رسیدم آنجا بدون چراغ روشن بود 🤩 و آقای بزرگواری نزدیک صفه مخصوص نشسته و مشغول ذکر گفتن بودند. از جلو ایشان گذشتم، سلام کردم و در جلو صفّه ایستادم و زیارت آل یاسین را خواندم سپس همانجا ایستاده و نماز زیارت خواندم در حالیکه مقدم بر ایشان بودم 😓؛ پس از نماز شروع به خواندن دعای ندبه کردم و چون رسیدم به جمله: و "عرجت بروحه" الی سمائک آن بزرگوار فرمودند: «این جمله از ما نرسیده»، بگویید: و "عرجت به" الی سمائک، سپس فرمودند: «در نماز تقدم بر امام معصوم جایز نیست.» دعا را تمام کردم و ناگهان متوجه این آیات و بیانات شدم. ۱. روشن بودن سرداب بدون چراغ ۲. اصلاح جملهٔ دعای ندبه که گفتند از ما نرسیده! ۳. تذکر اینکه چرا در نماز بر امام مقدم شده ای! فهمیدم به چه توفیقی دست یافتم و به درخواست خود رسیده ام؛ فورا سر از سجده برداشتم که دیدم سرداب تاریک است و هیچکس در آنجا نیست. 🥺 📚 پرواز در ملکوت / ص ١٣۶ 🆔@ShahidBarzegar65