از شهدا سخن گفتن حالی میخواهد لطیف
مگر نه این نیست که شهدا
شاهد به تماشای خدای لطیف هستند
اگر می نویسی و اگر قلم میزنی
چیزی نیست جز دعوت و توجه خود شهید
شهید پرستویی است سبک بال که
بر آسمان قلب تو پرواز میکند
و در آن لحظه ایی که بوی شهادت از قامتت
به مشامش رسید
به تشنه لب کرببلا شفاعتت را میکند و
آنوقت تو نیز شهید میشوی
شهید از این عادات و از روزمرگی ها بریده است
و در غربتی غریب فرصت عاشقی را جویا است
و چه کسی میداند جهاد چیست
پرواز و پرپر شدن چیست
باید به گلزار شهدا رفت
باید به فکه و شرهانی و خانطومان و حلب به شلمچه و طلائیه رفت
تا جهاد را نه به چشم بلکه به دل باور و دریافت کرد
در خون خود غلتیدن را چه کسی درک میکند
چه کسی می فهمد برای یاری دین خدا
قدم یا قلم زدن چه لذتی و چه حالی دارد
مگر میشود غرق دنیا بود و این حسهای قشنگ را درک کرد
کسی نمیداند نور شدن خورشید بودن چیست
باید با سید شهیدان یکی شد
َدر کنار خورشید قرار گرفتن
چراغانی ات میکند.. میشوی نور
و نور کارش روشنایی بخشیدن است
#سلام به این چشمه های نور
#سلام_بر_شهید_آوینی_سید_شهیدان_اهل_قلم