#می‌خواهم_گمنـام_بمانم شب قبل از عملیات خیبر نیروهایش را جمع کرد تا از آنها حلالیت بطلبد: «عزیزان! این آخرین دیدار من با شماست💔، باید بدانید که احتمالاً از گردان ما هیچکس برنخواهد گشت، یا شهید خواهیم شد یا مجروح، باید مردانه بجنگیم✌️، پس کسی با ما بیاید که می خواهد حماسه‌ی عاشورا بیافریند»🍃 صحبت هایش که تمام شد، همه به دورش حلقـه زدند. برای این که رضا را بغل کنند و ببوسند، با هم مسابقه گذاشته بودند، هر لحظه نزدیک بود که زیر دست و پای رزمنده هایی که عاشقانه دوستش داشتند، آسیب ببیند! شمعی شده بود که همه پروانه وار به دورش حلقه زده بودند.🌱 شب عملیات نیروها سوار قایق می شدند تا به دل دشمن بزنند☄. سکوت شب بود و قایق‌هایی که موتور خاموش حرکت می کردند تا دشمن متوجه حضور آنها نشود👀. همه ساکت بودند، یا زیر لب ذکر می‌گفتند. رضا برگشت و به یکی از همرزمانش گفت که نمی‌خواهد جنازه اش به سبزوار برگردد.🙂 در وصیت نامه اش هم نوشته بود: «آرزو دارم اگر شهید شدم، همانند شهیدان گمشده جنازه‌ام در بیابان ها بماند و در میـدان جنگ به خاکم بسپارند، خداوندا می‌خواهم که غریب شهید شوم و شهید بی کفن باشم🕊، می خواهم در این بیابان باشم تا به کربلا نزدیک تر باشم. » تقدیر رضا در عملیات خیبر رقم خورد، همانگونه که آرزو می‌کرد: گمنـامی در شهـادت، رضا شبیه شهدای کربلا شهید بی کفن لقب گرفت، چرا که جنازه اش هیچ وقت پیدا نشد.😢😔 #شهید_جاویدالاثر_غلامرضا_پروانه #فرمانده_‌گردان‌رعد_تیپ21امام‌رضا و اما... مژده یوسف به کنعان آمده... آقارضا پس از ۳۶ سال در راه بازگشت است...😭💔 @shahid_Beyzaii