🦋| #پست_اینستاگرام_مادر_بزرگوار_شهید روز شمار مادرانه ۱ ... عادت در سحرخیزی خوشایند همیشگی من است،رفتم در آشپزخانه و مشغول تهیه صبحانه شدم،محمدرضا خواب است،میدانم امروز دانشگاه ندارد، به فکرم رسید کارهای عقب افتاده خانه را بر دوشش بیندازم و خودم بروم یه دلِ سیر کتاب بخوانم، فقط کتاب میتوانست دلِ گُر گرفته‌ی من را آرام کند. صدای خِش خِش ضعیفی از اتاقش می‌آمد، آرام درِ اتاق را باز کردم، دیدم نشسته و از داخل کمد یک سری وسایل بیرون می آورد، انگار میخواهد ساک بچیند. تا چشمش به من افتاد با لبخندی خاص گفت: بَه مامانِ گلم، مامی نرفتی سرکار؟ - نه، داری چکار میکنی؟ - هیچی، راستی سلام صبح بخیر مامان گلم. - سلام، بیا صبحانه بخوریم، نگفتی چکار میکنی؟ اون ساک چیه؟ - حالا میگم برات مامانِ گلم.یک راست رفت سمت کامپیوترش، دقایقی بعد نوای حاج محمود فضای خانه را پر کرد، همزمان صدای زمزمه‌اش نگاهم را به سمت خود کشاند، از نگاه در صورتش اِبا دارم، امروز حال و روزش فرق دارد،شارژ و پرانرژیست، لبریز از زندگی مثل همیشه،دور اتاق هروله می‌کند به سر و سینه می‌زند،وقتی دید من هیچ نمی‌گویم صدایش را بلندتر کرد هم کامپیوتر و هم صدای خودش را، ساعت ۷ صبح بود و من مثل همیشه نگران‌از ایجاد‌مزاحمت‌برای همسایه‌ها،بهش تذکر دادم، گوش داد اما گفت: - مامان بخدا اونام کِیف میکنن. - نه اول صبح، با کمی تحکم مادرانه، محمدرضا کَمِش کن.کَمِش کرد اما نه آنقدری که من راضی شوم، آنقدری که به حرف من توجه و گوش داده باشد.باعجله صبحانه‌اش را خورد وسطش مدام حرف زد از همه چیز و همه جا، - مامانِ‌گلم اگر من یه چندروزی برم اردو که عیبی نداره؟ - کجا مثلا؟ - فقط بگو عیب داره یا نه؟ دلت که برای من تنگ نمیشه؟ - خوبه، خودتو لوس نکن، نه که نمیشه. احساسم هیچوقت بِهِم دروغ نمی‌گفت، محمدرضا آنچه را که مدتها پنهانش کرده بود داشت ذره ذره بیرون می ریخت،سکوت کردم، او هم. رفت ساک را آورد و وسط‌هال‌گذاشت،ساک به قلبم لگدمیزد، دوست نداشتم اینجا این وسط باشد، آزارم میداد، از هر گوشه خانه وسایلش را جمع می‌کرد و کنار ساک برزمین میگذاشت، مُرَدَّد بود در گفتن حقیقت ، طفره می‌رفت،زیرزیر متوجه تمام حرکاتش بودم، چندبار خواستم حرف ناگفته او را من بگویم اما دل مادرانه و زبان الکن. بغض راه گلویم را بسته بود و ترس از کلام همراه طوفانِ اشک داشتم. درچیدن وسایل یاریش دادم، با تعجب هروله‌کنان خیره چشم به من دوخت.قلبم شکافته شد،کلامی آتشین که تا عمق جانم را سوزاند بر زبانم جاری شد: * محمدرضا امیدوارم سوریه بهت خوش بگذره* بال درآورد، پرواز کرد، من میخکوبِ زمین شدم، اما او در گریز به سمت آسمان نفسی تازه کرد. •🌸| @shahid_dehghan

「📱|#استوری」 برادر جانم چه رنگ ارمغانی گرفته ترانه های شیرین دلم....به امید اینکه در ساحل راه عشق سکون یابد💚🌼 3روز تا وصال🍂 #دمی‌_با_شهید #یاد_شهدا_با_صلوات #شهید_محمدرضا_دهقان_امیری 🌿•| @shahid_dehghan

•📔📿• °فروشگاه فرهنگـی مذهبـی وصــال° فروش حضوری زمان : جمعه ۲۱ آبان ، از ساعت ۱۴:۳۰ تا ۱۷ مکان : خیابان آزادی،مهدیـه امام‌حسن‌مجتبی(ع) ____ همزمان با ڪنگرهٔ شهدای در پناه‌حـرم وششمین‌سالـگردشهادت‌ شهیدمحمدرضادهقان‌امیری🌱 منتظرحضورگرمتان‌هستیم ✨🌸 |• @vesaal_shop

.[﷽]. #روایت #مجنون_حضرت_عشق🌹 #قسمت_چهارم 🍂🍂🍂🍂🍂🍂 شلخته تر از سربازها ندیدم. از جنگ که بر‌می‌گردند یکی دستش را، یکی پایش را، یکی دلش را و حواس پرت‌ترین آن‌ها خودش را جا می‌گذارد. آن دیالوگ پرویز پرستویی را یادت هست؟ همان دیالوگ معروف آژانس شیشه‌ای :« می‌دونی یه گردان بره خط، گروهبان برگرده یعنی چه؟ می دونی یه گروهان بره خط، دسته برگرده یعنی چه؟ می دونی یه دسته بره خط ، نفر برگرده یعنی چه؟» مگر تا آن موقع این چیزها را نشنیده بودند که انتظار داشتند آنهایی که روی زمین افتاده‌اند از خودشان نباشند. دو نفری روی زمین افتاده بودند و علی با خودش گفته بود حتما همین شهدای سوری هستند. نزدیک‌تر که شد با خودش گفته بود چرا لباس‌های ما رو پوشیدن؟ بازهم توجه نکرد. شاید هم می‌خواست خودش را گول بزند که فکر کرد حتما لباس هاشون مثل مائه. آن شب آن قدر تاریک بود که علی تو را پشت ماشین گذاشت، اما تو را نشناخت. اصلا مگر می‌شد تو را شناخت؟ هنوز هم نمی‌دانستند شما از بچه های خودشان هستید، تا اینکه بهدارتان بالا رفت تا ببیند شهدا چه کسانی هستند. اسم احمد را که آوردند بهدار خشکش زد. احمد رفیق و هم مسجدی اش بود. با هم آمده بودند منطقه. اسم احمد که آمد علی تازه فهمید شما از بچه های خودشان هستید. عجب شب عجیبی بود. به گمانم مقداد و علی در یک حال بودند. هردو دل‌واپس و دل‌نگران. آن شب هر جا جمعی در حال صحبت بودند با ورود علی ساکت می‌شدند. هرچقدر هم که از دیگران درباره مجروح‌ها و شهدا می‌پرسید کسی جوابش را نمی داد. سراغ برادرش را می‌گرفت ولی کسی چیزی نمی‌گفت. بعضی ها حتی با دیدن علی مسیرشان را عوض کرده بودند. چه شب سردی بود آن شب. تا صبح توی خیابان‌های سرد العیس پست دادند. دو دسته‌ای که دیشب ناقص شده بودند با هم یکی شدند و قرار شد با گروه علی برای پاک سازی به خط بزنند. بهشان گفته بودند:« بچه‌های زینبیون قراره از روبرو بیان. به سمت روبرو تیر نزنید. ولی از خونه‌ها هرکی بیرون اومد بزنید.» 3روزتاوصال 🍂🍂🍂🍂🍂🍂 #ادامه_دارد #به_وقت_وصال #یک_روز_بعد_از_حیرانی 📚 🆔•| @shahid_dehghan |•

⸢بسمـ‌رَبــ‌العشقــ♥️⸥ زمین‌گیر بودن عجب دردی شده.. اما درد بی بال و پری‌ام وقتی درمان می‌شود که بفهمم دردمندم ... بی دردی روزگارمان را تباه کرده ... کمی درد مقدس لطفا 💔 ⦅شھیدمحمدرضادهقان‌امیرے⦆ ❜ شهادت، بال‌نمیخواد، حال‌میخواد... ❛ 🗒️ چهارشنبه ۱۴۰۰٫۸٫۱۹ 🆔 • @Shahid_dehghan

•[﷽]• 「‌📌| #اطلاعیه 」 بسم‌رب‌الشهداءوالصدیقین🌱 ششمین‌سالگردشهادت‌شهید‌مدافع‌حرم‌محمدرضادهقان‌امیری و شهدای‌یگان‌ویژه‌فاتحین ⏰|زمان: جمعه‌۲۱آبان‌۱۴۰۰ازساعت‌۱۴:۳۰ 🏠|مکان: خیابان‌آزادی‌جنب‌ناحیه‌مقداد‌سپاه مهدیه‌امـام‌حسن‌مجتبےعلیه‌السلام 🚆 دسترسی‌مترو: ایستگاه‌دکترحبیب‌الله 🕌 موقعیت‌روی‌نقشه: https://maps.app.goo.gl/GcUSuuUEPdAGCai16 😷|با‌رعایت‌پروتکل‌های‌بهداشتے #انتشارباشما #شهدای‌اربعه‌حلب🕊 #کنگره‌شهدای‌در‌پناه‌حرم #شهیدمحمدرضادهقان‌امیری 🆔•| @shahid_dehghan|•

﷽ #خاطࢪه💚 دهه محرم در سوریه بودیم. در "ریف حلب" دو سه شب گردان ما و چند شب گردان او به شکل دید و بازدید هیئت می گرفتیم،این در بین گردان ها رسم بود. یک شب ما مهمان گردان او بودیم. دو حلقه پشت هم تشکیل دادیم و مشغول عزاداری شدیم. ناگهان در تاریکی، شخصی را دیدم که به نظرم آشنا آمد. کمی خود را جا به جا کردم تا ببینم چه کسی است. محمد رضا بود. به شدت ضجه می زد و گریه می کرد. ناگهان به دلم افتاد که او شهید می شود، اما به خاطر روحیه شاداب و پرنشاطش به فکرم خندیدم و به خودم قبولاندم که به این زودی ها شهید نمی شود. گفتم که او ضد گلوله است، اما سرنوشت چیز دیگری شد. #ابووصال #شهید‌محمدرضا‌دهقان‌امیری #روز‌شمار‌شهادت‌ [٢روزمانده‌تا‌شهادت🌹🍃] 🆔‌‌@shahid_dehghan

•[﷽]• 「‌📌| #اطلاعیه 」 | درپناه حرم | {ششمین‌سالگردشهادت‌شهید‌مدافع‌حرم‌محمدرضا‌دهقان‌امیری} ⏰|زمان: جمعه‌۲۱آبان‌۱۴۰۰ازساعت‌۱۴:۳۰ 🏠|مکان: خیابان‌آزادی‌جنب‌ناحیه‌مقداد‌سپاه مهدیه‌امـام‌حسن‌مجتبےعلیه‌السلام 😷|با‌رعایت‌پروتکل‌های‌بهداشتے منتظرحضور‌تان‌هستیم...❤️ #انتشارباشما #شهدای‌اربعه‌حلب🕊 #کنگره‌شهدای‌در‌پناه‌حرم #شهیدمحمدرضادهقان‌امیری 🆔•|@shahid_dehghan|•

+امام حسن(علیه‌السلام)می‌فرمایند: آنچه را از دنیا طلبیده ای و بدان نرسیده‌ای ، به منزله‌ی آن پندار که «هرگز» به اندیشه‌ات خطور نکرده است... ﴿میزان الحکمه ج۳ ص۶۸﴾ ✍🏻بین این همه هدف و آرزو، بین تمام خواسته‌هامون، قطعا هستن مواردی که نشه، نرسیم... آروممون میکنه این کلام آقا... بهش فکر کنیم،از نو شروع کنیم✨ #مشق‌عشق♥️ #وصال‌نویس 🌱 @shahid_dehghan

🦋| #پست_اینستاگرام_مادر_بزرگوار_شهید روزشمارمادرانه۲ هیچ میدانی، الان دقیقا ۱۴ روز هست که شبها و روزها به خانه نیامده ای، در مدرسه سرم را به پسر بچه های قد و نیم قد که چهره کودکی تو را در صورتهایشان می کاوم، گرم میکنم، تا عبور ساعتها را متوجه نشوم، زمان در مدرسه تند به سرعت برق و باد میگذرند، شاید به این خاطر است که میخواهند من را به گوشه دنج خانه پرتاب کنند، جایی که نبودت بی تابم میکند، من قوی و سرسخت بار آمده ام اما نمی دانم چرا این دفعه... خانه ایی که گاه و بی گاه وارد اتاقت میشوم و نظاره گرِ لباسها و کیفت پشت آویز در، دست رویشان می کشم و دور از چشم بقیه بویشان میکنم و عطر دل انگیز وجودت را تا عمق جانم می فرستم. امروز شورای دبیران داریم، دل آشوبه ی اخیرِ چند روزه من مانع نظم در انجام وظایفم نیستند، منتظر حضور همکارانیم، هنوز یک ربعی از شورا نگذشته است که موبایلم زنگ میخورد، شماره ایی ناشناس و عجیب، جهت پاسخگویی از اتاق شورا بیرون میروم. دلم میخواهد دور باشم از راهروی مدرسه، فلذا قدم در حیاط می گذارم ، و جواب میدهم: بله سلام بفرمایید. صدایی نمی آید، بوقی آزاد در دلم غوغایی بر پا میکند، دستانم یخ کرده اند، منتظر می ایستم و به آسمان نگاه میکنم، قلبم گواهی تلفن محمدرضا را میدهد، خداخدا میکنم دوباره زنگ بخورد، موبایل مثل اسفنج مچاله شده در دستانم فشرده شده است، نفسم حبس، زنگی دوباره، صدای قلب خودم را می شنوم: سلام مامان... خوبی. احساس میکنم از عمق تاریخ، از دورترین جای ممکن در هستی، صدایش را می شنوم، صدایی ضعیف اما پر توان، آتشِ صدایش قلبم را آب میکند و همچون قطرات دانه های مروارید آسمانِ چشمانم را بارانی، خوش و بش میکند، صدای قهقهه مستانه اش شور میدهد به تک تک سلولهای وجودم، - سلام عزیزم، کجایی مامان؟ چرا زنگ نمی زنی؟ سعی میکنم فقط بشنوم تا گرمای صدایش بر یخهای وجودم بنشیند. خداحافظی میکند، من نیز. دو دقیقه بیشتر طول نکشید این وصل، دلم نمی خواست تمام شود، اما شد. زانوانم تاب بدنم را ندارند حال برگشت به اتاق شورا را ندارم در اتاقی دیگر می نشینم و های های بی صدا گریه میکنم، همکارانم نگران، یک نفر جلو می آید و در خلوتی دونفره جویا میشود. بند دلم باز میشود و میگویم: برای پسرم، از من دور شده، خیلی طولانی، خارج رفته، برای تحصیل، علم آموزی، از نوع معنویش، عاشقانه، داوطلب، بسیجی، حضرت زینب، دفاع، حرم، س...و...ر...ی...ه |• @shahid_dehghan

رسانه چیست؟! متخصص ها تاکیید دارن که بین رسانه (به عنوان بستر ارتباطات✌️🏻) و ابزار های رسانه ای مثل: ١_ زبان😳 ٢_ میکروفن ٣_موبایل ۴_رادیو و تلویزیون ۵_و... تمایز قائل نشیم!🤔 با توسعه فناوری شکل ها دیگری هم از رسانه رو شد که با رسانه های جمعی (mass media) تفاوت هایی داشتند👇🏻 رسانه های که امروزه به عنوان رسانه های اجتماعی یا (social Media)🗣 شناخته می شوند. نیاز ما و رسانه...❕ #ادامه_دارد🕊 #روشنگری✌️🏻 #ناگفته_های_رسانه 🆔@shahid_dehghan