مختار: تو چرااز قافله عشق جاماندی؟ ڪيان: راه گم ڪردم ابو اسحاق -راه بلدی چون تو ڪه راه را گم ڪند؛ نا بلدان را چه گناه؟ +راه را بستھ بودند از بيراه رفتم هر چه تاختم مقصد را نيافتم! وقتے به نينوا رسيدم خورشيد بر نيزه بود - شرط عشق جنون است ما ڪھ مانديم،مجنون نبوديم...💔 #دیالوگ_تاریخی #مختار_نامه