« 🌸💌 » هر چقدر زور دنیا زیاد باشد، هر چقدر با تمام قدرتش روی شانه‌ها فشار بیاورد، هر چقدر پنجه‌هاش را دور گلو سفت کند، هر چقدر اقیانوس‌ها را از چشم‌ها جاری کند، هر چقدر هر چقدر هر چقدر... باکی نیست! خیالی، هم! یک لحظه فقط یک نفس که در حرم مولا ، در صحنِ گوهرشاد بنشینی، سربلند کنی گنبد را ببینی، ابر ها را در آغوش آسمانی به آن زلالی ببینی، کتیبه‌ها را در دست‌های باد ببینی، مهرهایی که رویشان نوشته «یا امام رضا (ع)» را ببینی، کبوترها و گنجشک‌ها را در آسمان و روی سیم‌های جلوی گنبد ببینی، صدای زنگ ساعت را، صدای مداحی که از داخل شبستان مناجات می‌خواند را، زمزمه‌ی نجوای نام مولا را، خنده‌های کودکان را، صدای نقاره‌ها را که بشنوی، راستی داشتیم در مورد چه صحبت می‌کردیم...؟ مهم نیست! بگذار از حرم برایت بگویم... رسیدم به صحن گوهرشاد ، روضه تمام شده بود! خیلی دلم گرفت... نشستم رو به روی گنبد، تصویر رو به رویم مثل بوم نقاشی بود! همینقدر زیبا با رنگ‌هایی که جلوه‌شان خیره کننده بود...! ناگهان از داخل شبستان صدایی بلند شد! شاه بیت مداحی‌اش دلم را لرزاند: کار خوبه امام رضا (ع) درست کنه...!💛 تو چرا داری به من نگاه می‌کنی؟ چشم‌هایت را ببند! باید ببینی چه می‌گویم! چشم‌هایت را ببند و تصور کن... ✍🏻🌿 : #میــم_قــاف | ۱۴٠۳/۷/۱۴ 𓏲 قرارگاھ عشـٰاق